Στριμωγμένη η κυβέρνηση...

Βαρόμετρο η πορεία της πανδημίας για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα το προσεχές διάστημα. Το καλό σενάριο και το κακό που απεύχονται στο Μαξίμου.

Tην... πολιτικά δυσκολότερη περίοδο των δεκαέξι μηνών της πρωθυπουργίας του περνά αυτό το διάστημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το δεύτερο, σαρωτικό και υπέρμετρα φονικό κύμα του κορονοϊού απειλεί με εξίσου μεγάλη σφοδρότητα τη μέχρι τώρα κυριαρχία της κυβέρνησης, η οποία σε ένα σημαντικό βαθμό πληρώνει δικά της λάθη, ολιγωρίες και τη γενικότερα αναποτελεσματική διαχείριση της πανδημίας.

Παρ’ όλα αυτά, αν και σε εμφανώς δυσχερή θέση, όπως άλλωστε αποδείχτηκε κατά την πολύωρη διαδικασία της Πέμπτης στη Βουλή, ο πρωθυπουργός, κρίνοντας ενδεχομένως από την προστασία που εξακολουθεί να του παρέχει η πλειονότητα των ΜΜΕ, δεν φάνηκε διατεθειμένος να τροποποιήσει συγκλονιστικά την τακτική του, που προς το παρόν βασίζεται στο ωραιοποιημένο αφήγημα ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με σχετική επάρκεια τα προβλήματα που γεννά η κρίση.

Υπό αυτό το πρίσμα κι ενώ αρχικά είχε προτρέψει τους πολιτικούς του αντιπάλους να αποφύγουν τις εντάσεις και να διεξάγουν έναν «νηφάλιο διάλογο», στη συνέχεια, ένδειξη της διάχυτης αίσθησης ότι τα πράγματα τείνουν να βγουν εκτός ελέγχου και ότι ο ίδιος βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, ήταν εκείνος ο οποίος σήκωσε κατακόρυφα τους τόνους. Και μάλιστα για ζητήματα άσχετα με το αντικείμενο της συζήτησης, που όμως ήταν σίγουρο ότι θα άναβαν τα πνεύματα στην αίθουσα, όπως η απαγόρευση της πορείας για το Πολυτεχνείο, αλλά και ο προσφιλής αντιπερισπασμός της Ν.Δ. περί Παύλου Πολάκη και της ανάρμοστης πολιτικής συμπεριφοράς του.

Στον αντίποδα, ο κίνδυνος για ένα ελληνικό «Μπέργκαμο» στη Θεσσαλονίκη και το τσουνάμι της ύφεσης που θα χτυπήσει την οικονομία ίσως να αποτελούν μια εξήγηση για την παραδοχή του εφησυχασμού που καλλιεργήθηκε μετά το τέλος του πρώτου λοκντάουν και για τις υποσχέσεις που παρείχε για παράταση αναστολής των πλειστηριασμών και για χορήγηση έκτακτης ενίσχυσης στα πιο αδύναμα νοικοκυριά.

Οι επόμενες εβδομάδες -ανάλογα με την εξέλιξη της πανδημίας και την αποδοτικότητα των αποσπασματικών μέτρων που κάθε τόσο ανακοινώνονται- αναμένεται να είναι καθοριστικές για τη στρατηγική της κυβέρνησης και τα βήματά της. Επιπέδωση της επιδημιολογικής καμπύλης θα φέρει πρόσκαιρη ανακούφιση στο υγειονομικό σκέλος, δεν θα λύσει όμως το πρόβλημα που σχετίζεται με τη βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση. Στο δε κακό σενάριο της επιδείνωσης, που άπαντες απεύχονται, όλα είναι ανοιχτά, αναφορικά με τρόπο αντίδρασης του πρωθυπουργικού επιτελείου, το οποίο προς στιγμή φάσκει και αντιφάσκει και δεν πείθει ότι διαθέτει ένα στιβαρό πλάνο.

ΣΥΡΙΖΑ

Σιωπή τέλος

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, εγκλωβισμένοι έως πρόσφατα σε έναν κυκεώνα εσωκομματικών λαβυρίνθων, επιχειρούν να εξέλθουν από αυτούς και να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά τις κυβερνητικές παλινωδίες, αλλά πρωτίστως να συμβάλουν θετικά στην ανάσχεση της ξέφρενης πορείας του ιού, με θύματα ανθρώπινες ζωές και παράπλευρες απώλειες εργαζόμενους και επιχειρήσεις.

Ως μέσα για να επιτύχουν τον προαναφερόμενο σκοπό χρησιμοποιούν τη σκληρή πίεση που ασκούν προς το Μαξίμου, καθώς και μια σειρά από προτάσεις που καταθέτουν στη δημοσιότητα, με κύριο γνώμονα ένα συναινετικό σχέδιο με εξάμηνο ορίζοντα για την υπέρβαση της πρωτόγνωρης κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στη χώρα, π.χ. συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής κ.ά.

Πάντως, από την Κουμουνδούρου έχουν ξεκαθαρίσει ότι σε αυτή τη δεύτερη φάση της πανδημίας δεν υπάρχει περίπτωση να παραμείνουν σιωπηλοί ή συγκαταβατικοί, όπως είχε συμβεί την περασμένη άνοιξη, ιδίως όταν πρόκειται για ζητήματα που αφορούν τη σημασία ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας που σχεδόν έχει ξεπεράσει τα όριά του, και τη στήριξη της κοινωνίας, η οποία με τη σειρά της εξαντλεί τις όποιες δυνάμεις και τα όποια αποθέματα, οικονομικά και ψυχολογικά, της είχαν απομείνει.

Κίνημα Αλλαγής

«Αδικη η κριτική Σημίτη»

Στη λογική του δίπτυχου «επίθεση στην κυβέρνηση για την απώλεια του ελέγχου με τον κορονοϊό» και «άσκηση εποικοδομητικής αντιπολίτευσης με δέσμη μέτρων ταχείας εφαρμογής» κινείται το Κίνημα Αλλαγής, καταλογίζοντας από τη μια πλευρά στη Ν.Δ. «αλαζονεία και προπαγάνδα» και από την άλλη στον ΣΥΡΙΖΑ «πολεμικό λόγο πάνω από αρρώστους και ανθρώπινες ζωές».

Από τη Χαριλάου Τρικούπη, αν και δεν θέλησαν να προκαλέσουν περαιτέρω θόρυβο για τα εξ οικείων βέλη που δέχτηκαν από τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Κώστα Σημίτη, ο οποίος φωτογραφικά κατηγόρησε το ΚΙΝ.ΑΛΛ. για στείρα αντιπολίτευση, εντούτοις θεώρησαν άδικη την κριτική του, χαρακτηρίζοντας «τσουβάλιασμα» την εξίσωση της δικής τους στάσης με εκείνης του ΣΥΡΙΖΑ. «Δεν κάναμε ποτέ κριτική με εύκολα συνθήματα ή με πέτρες. Πάντα προτάσσαμε επιχειρήματα και τεκμηρίωση. Μακάρι να έκαναν και οι άλλοι το ίδιο», σημείωναν κομματικές πηγές με σαφή ενόχληση.

ΚΚΕ και ΜέΡΑ25 

 

Σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ, το πνεύμα της γραμμής που τηρεί έναντι των κυβερνητικών ευθυνών συμπυκνώνεται στη φράση του Δημήτρη Κουτσούμπα «Μπορούσατε να πάρετε έκτακτα μέτρα από την αρχή, αλλά συνειδητά δεν τα πήρατε», ενώ στη σφαίρα της ιδεολογικής σύγκρουσης με τη Ν.Δ. η βαρύτητα δίνεται στην άποψη ότι η απαγόρευση της πορείας για το Πολυτεχνείο γίνεται διότι ενοχλεί.

Σε παρόμοιο κλίμα εστιάζονται οι πολιτικές κατευθύνσεις του ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη, που ζητά άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα της Υγείας. Τέλος, ο Κυριάκος Βελόπουλος της Ελληνικής Λύσης μοιάζει να φλερτάρει με όσους δυσπιστούν με την αναγκαιότητα των περιοριστικών μέτρων και είναι χαρακτηριστική η δήλωσή του ότι το λοκντάουν δεν είναι πανάκεια και ο ίδιος διατηρεί επιφυλάξεις για την επιβολή του.

Δημήτρης Κουκλουμπέρης

efsyn.gr