Πραγματικά δεν θα ήθελα με τίποτα να είμαι στη θέση των βουλευτών της ΝΔ οι οποίοι στο πρόσφατο παρελθόν ξιφουλκούσαν εναντίον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για θέματα εξωτερικών και άμυνας. Είναι αυτοί που... μεταξύ άλλων έλεγαν ότι ανταλλάξαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών με τις συντάξεις, αυτοί που μας κατηγορούσαν για υποχωρητικότητα στα εθνικά θέματα, αυτοί που με χλαμύδες, περικεφαλαίες και θυμιατά έβγαιναν στις πλατείες για να ξορκίσουν το κακό – ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα ξαφνικά πρέπει να εξηγήσουν γιατί η συμφωνία των Πρεσπών μετατράπηκε σε «ιστορική», γιατί ενώ καταθέτουν για κύρωση στο κοινοβούλιο τα μνημόνια συνεργασίας με την Βόρεια Μακεδονία δεν βρίσκουν εισηγητή, γιατί άλλα λέει η κ. Μπακογιάννη, άλλα οι κκ Πλεύρης και Μπογδάνος.
Και ενώ το Orus Reic έκοβε βόλτες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, άλλοι λένε ότι κάνει έρευνες και άλλοι ότι δεν κάνει έρευνες γιατί κάνουμε θόρυβο. Θα πρέπει να βρουν πειστικές εξηγήσεις για να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό γιατί τα 12 μίλια ήταν κακά πέρυσι και καλά φέτος.
Μάλιστα ο κ. Βορίδης σε τηλεοπτική του συνέντευξη δήλωνε «το Oruc Reis δεν παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και ότι “πλέει σε διεθνή ύδατα”». Αναρωτιέται λοιπόν κάποιος γιατί τότε τόση φασαρία; Μάλλον όχι χωρίς λόγο όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις και την απομάκρυνση του συμβούλου εθνικής ασφάλειας του ναυάρχου Διακόπουλου.
Τη μία μέρα ισχυρίζονται πως δεν υπάρχουν συζητήσεις με την Τουρκία την άλλη μέρα μετά από διαρροές αναγκάζονται να πουν πως γίνονται τεχνικές συζητήσεις, τη μία στιγμή ισχυρίζονται πως υπάρχει «γραπτή αποτύπωση μια προφορικής συμφωνίας», την άλλη δεν υπάρχει καμία συμφωνία και τελικά εμφανίζεται συμφωνία στο ΝΑΤΟ με ανακοίνωση του Στόλτενμπεργκ.
Φαντάζομαι πως ακόμα και την απόφαση των αρχηγών κρατών της ΕΕ για τις μη κυρώσεις για την Τουρκία θα προσπαθήσουν από την κυβέρνηση να την περάσουν ως επιτυχία. Τρικυμία εν κρανίω, μυστική διπλωματία ή πλέον έχουμε κυβέρνηση-εξωτερικού και κυβέρνηση-εσωτερικού, αναλόγως με το ακροατήριο;
Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί τη στιγμή της ευθύνης η ΝΔ προτίμησε και προτιμά ακόμα και σήμερα συνειδητά την πόλωση, τη σύγκρουση και την αντιπαράθεση. Την ώρα των αποφάσεων έβαλε και βάζει το κομματικό συμφέρον πάνω από όλα και επιλέγει τα συνθήματα αντί για σοβαρό δημόσιο διάλογο. Βέβαια σύμφωνα με τη ρήση του Αβραάμ Λίνκολν: «Μπορείς να ξεγελάς τους πάντες για λίγο καιρό, τους λίγους για πάντα, αλλά όχι τους πάντες για πάντα».
Πριν λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός χωρίς να τηρήσει καμία θεσμική διαδικασία έγκρισης από την στρατιωτική ηγεσία αλλά και την κοινοβουλευτική διαδικασία εξαγγέλλει νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη. Αναρωτιέται λοιπόν εύλογα κάποιος αν αυτό το εξοπλιστικό πρόγραμμα είναι εισήγηση της στρατιωτικής ιεραρχίας, αν ακολουθεί ένα στρατηγικό σχεδιασμό 10ετιας, πως συνδέεται με την αναδιάρθρωση των ΕΔ, ποια θα είναι η χρηματοδότηση του προγράμματος, ποιο θα είναι το κόστος για την συντήρηση και τη λειτουργία αυτών των οπλικών συστημάτων και ποια θα είναι η σύνδεση με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Δεν θα μπω στον πειρασμό να σχολιάσω αν πρέπει να προμηθευτούμε Rafale ή F-35, υπάρχει η στρατιωτική ιεραρχία για να το κρίνει αυτό. Η λογική όμως λέει πως αρχικά συντηρούμε τα υπάρχοντα οπλικά συστήματα και τα διατηρούμε επιχειρησιακά ετοιμοπόλεμα, στη συνέχεια αναβαθμίζουμε – πάντα αν κριθεί σκόπιμο από πλευράς κόστους και επιχειρησιακής ετοιμότητας – εκείνα που χρειάζονται αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό και στη συνέχεια προχωρούμε σε αγορά νέων οπλικών συστημάτων έχοντας δώσει απαντήσεις σε όλα τα προηγούμενα ερωτήματα αλλά κοιτάζοντας και πως στο μέλλον θα έχει διαφοροποιηθεί ο τρόπος και τα μέσα των συγκρούσεων.
Είναι όμως από όλους αντιληπτό πως η πολιτική αποφασιστικότητα δεν μπορεί να είναι αναντίστοιχη της στρατιωτικής ετοιμότητα και ισχύος. Χρειάζεται πολιτική βούληση, σύνεση αλλά και συνεννόηση.
Είναι σαφές ότι «οι καιροί ου μενετοί». Επιβάλλεται να πραγματοποιηθεί συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών για να χαραχθεί επιτέλους εθνική στρατηγική για τα ελληνοτουρκικά, επιβάλλεται να συνεχίσει η κυβέρνηση την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική από εκεί που την άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, επιβάλλεται να οικοδομηθούν σταθερές διεθνείς συμμαχίες, επιβάλλεται να διατηρήσει η χώρα μας την αποτρεπτική ικανότητα.
Αυτά δεν γίνονται με επικοινωνιακά κριτήρια. Η κυβέρνηση δυστυχώς λειτουργεί με βάση την επικοινωνιακή πολιτική και μόνο, αν και σε αυτήν δεν τα πάει και τόσο καλά τελευταία… Αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να υπάρχει ένα σοβαρό και σωστά μελετημένο στρατηγικό σχέδιο. Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, θα συνεχίσουμε να ασκούμε υπεύθυνη, σοβαρή και εποικοδομητική κριτική, χωρίς να φοράμε κομματικά γυαλιά, ούτε προσδοκώντας μικροκομματικά οφέλη, σε όλα τα μεγάλα ζητήματα και ιδιαίτερα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.
Γιώργος Μπαλάφας (μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ)
militaire.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου