H αποκάλυψη της “πατάτας” των New York Times είναι το σύμπτωμα της ασθένειας του Τύπου. Όχι μόνο γιατί θυσιάζεται η αλήθεια στο βωμό της αυθεντικότητας των… αφεντικών, μα γιατί οι δημοσιογράφοι ξεχνούν ότι πάνω στην πένα τους κουβαλούν όσους δεν έχουν φωνή.
ΕΛΛΟΓΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ
ΤΟ ΦΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΡΥΩΝΕΙ οι New York Times. Μα, να... κουνούν ως παντιέρα τόσο καιρό το “βιωματικό” στόρι του Αbu Hazaifa al-Kanadi, μέλος υποτίθεται του Ισλαμικού Κράτους, κι εκείνος να συλλαμβάνεται από τις καναδικές αρχές για… απάτη; Πάει πολύ για το “πρεστίζ” της εμβληματικής αμερικανικής εφημερίδας, δε νομίζετε;
ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ
Η δημοσιογράφος Rukmini Callimachi, της σχολής: “θα περάσουμε από τη βαρετή καταγραφή γεγονότων στη συναρπαστική συλλογή αφηγήσεων” , επιχείρησε μια διεισδυτική ματιά στον κόσμο των μαχητών του ISIS.
4Χρησιμοποιώντας την πλατφόρμα podcast, η Callimachi τάιζε το κοινό της με δακρύβρεχτες ιστορίες ανθρώπων της Ανατολής που γνώριζαν τα πράγματα από μέσα. Ιστορίες, με μπόλικο αίμα, όπως αυτή του Αbu Hazaifa al-Kanadi, κατά κόσμον Shehroze Chaudhry, που μετέτρεψαν το storytelling σόου “Caliphate” σε θησαυροφυλάκιο για το μετοχικό συμβούλιο των Times.
Οι αιματηρές διηγήσεις του Chaudrhy για τη φονική δράση του στη Συρία, έφεραν τα πολυπόθητα “κλικς” και μαζί τους τις υποψηφιότητες για το βραβείο Pulitzer.
Μόνο που, υπήρχαν μερικά θεματάκια…
Το πρώτο : Ο Chaundry ήταν ένας κατά φαντασίαν “μαχητής” (ίσως, αν έκανε μερικές διευκολύνσεις στη Lafarge SA στην περιοχή, να υπήρχε χώρος και για αυτόν στον ισλαμικό “Φρανκενστάιν,” των ΗΠΑ και των συμμάχων τους).
Το δεύτερο: Η ναυαρχίδα του αμερικανικού φιλελευθερισμού πούλησε συνειδητά παπατζιλίκι στους αναγνώστες της, εις βάρος της εγκυρότητας και της αλήθειας. Δεν ήταν δα και τόσο δύσκολο. Γιατί, πολύ απλά, δεν ήταν η πρώτη φορά…
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Δημήτρη Κούλαλη, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου