Η περασμένη Τετάρτη ήταν μια σπουδαία ημέρα, όχι μόνο για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης. Μετά από μήνες κατήφειας και αναγκαστικά περιορισμένης κοινωνικότητας λόγω κορωνοϊού, συναντήθηκαν στους δρόμους της Αθήνας ξανά... χιλιάδες άνθρωποι για να απαιτήσουν την καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας και της ηγεσίας της. Και το κατάφεραν.
Τα βίντεο που κυκλοφόρησαν υπήρξαν αδιάψευστος μάρτυρας της ειλικρινούς χαράς με την οποία οι διαδηλωτές υποδέχτηκαν τα σπουδαία νέα. Τα θετικά συναισθήματα ήρθαν μετά από μήνες ζόφου και κυβερνητικού αυταρχισμού σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής και οικονομικής ζωής.
Έδωσαν επίσης πνοή στην αισιοδοξία πως με τις συλλογικές διεκδικήσεις μπορεί να κινηθεί, να αλλάξει, να επηρεαστεί ακόμα και ο πιο σκληρός πυλώνας του αστικού καθεστώτος, η Δικαιοσύνη.
Η κινητοποίηση, εν πολλοίς αυθόρμητη και πηγαία, και το θετικό αποτέλεσμα προκάλεσε πονοκέφαλο στην κυβέρνηση.
Οποιαδήποτε θετική προοπτική είναι επικίνδυνη για μια κυβέρνηση που επενδύει στον ατομισμό, τη διάλυση του συλλογικού, την απαξίωση καθετί κοινωνικού. Η συγκεκριμένη κινητοποίηση δηλαδή θα μπορούσε να αποτελέσει θρυαλλίδα ευρύτερων κοινωνικών ζυμώσεων και ανακατατάξεων, ιδιαίτερα καθώς σε αυτήν συμμετείχαν με δυναμισμό δεκάδες χιλιάδες πολίτες όλων των ηλικιών.
Ο πολιτικός βραχίονας του κυβερνητικού αυταρχισμού έπιασε λοιπόν δουλειά. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έδωσε, κατά τα φαινόμενα, εκ των προτέρων εντολή να πνιγεί η διαδήλωση στα χημικά χωρίς σοβαρή αφορμή. Η διάλυση μιας τέτοια μεγαλειώδους συγκέντρωσης θα έστελνε το απλό μήνυμα: Όποιος σηκώνει κεφάλι, θα του το κόβουμε. Αμέσως. Χωρίς περιστροφές. Χωρίς οίκτο.
Στόχος, να τρομοκρατηθεί ο κόσμος και να φοβηθεί το κρατικό «κτήνος» που θα σηκώνεται μπροστά του.
Ακριβώς ίδια ήταν και η τακτική που ακολούθησε η αστυνομία και στην περίπτωση του μαθητικού συλλαλητηρίου την Παρασκευή.
Ως άλλοι πραιτωριανοί, οι άνδρες των ΜΑΤ έπνιξαν στα χημικά παιδιά 12 και 13 ετών σε μια περιοχή με ογκώδη κτήρια, ξανά χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Έτρεχαν τα παιδιά να φυλαχτούν από τη λυσσώδη μανία των «απελευθερωμένων» αστυνομικών μέσα σε εμπορικό κέντρο και εκείνοι τα ακολούθησαν, τα έβρισαν, τα έδειραν.
Η κυβερνητική δράκα νομίζει ότι το νεαρό της ηλικίας των μαθητών θα δράσει αποτρεπτικά, ότι τα παιδιά θα φοβηθούν και θα εγκαταλείψουν την πολιτική, τους αγώνες, τις παρέες. Ωστόσο η πρόσφατη εμπειρία δείχνει πως η Δεξιά επαναλαμβάνει ξανά και ξανά το ίδιο τεράστιο λάθος.
Δεν καταλαβαίνει πως η «σπορά» που ρίχνει θα πιάσει αρκετά γρήγορα. Και πως το βλαστάρι θα γίνει κορμός, που οι ρίζες του θα γκρεμίσουν το φαύλο σύστημά τους...
Νίκος Σβέρκος
Πηγή:avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου