Δημήτρης Ψαρράς
Οι περισσότεροι συνήγοροι υπεράσπισης της Χ.Α. υπέβαλαν χθες το ίδιο αίτημα αναγνώρισης ελαφρυντικού: τη μακρά διάρκεια της δίκης. Αφηναν μάλιστα ορισμένοι να εννοηθεί ότι με βάση το γεγονός αυτός θα... μπορούσε κανείς να απευθυνθεί και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;
Είναι γεγονός ότι μια παρόμοιου μεγέθους δίκη (68 κατηγορούμενοι, εκατοντάδες μάρτυρες, 80 δικηγόροι των δύο πλευρών) δεν είχαμε ξαναζήσει στη χώρα. Και είναι γνωστό ότι οι υποδομές του δικαστικού μας συστήματος δεν είναι καθόλου άνετες. Ισχύει βέβαια το αντίθετο. Αλλά από την άλλη, ο όγκος του υλικού που εξέτασε το δικαστήριο είναι τόσο τεράστιος ώστε ο χρόνος επισκόπησής του προβλεπόταν εξαρχής ότι δεν θα είναι σύντομος.
Μήπως, παρ’ όλα αυτά, μπορεί να θεωρηθεί παραβίαση των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων αυτή η μεγάλη διάρκεια της δίκης; Καθόλου δεν ισχύει αυτό. Για να υπάρχει μια σύγκριση, η δίκη στο Μόναχο της γερμανικής ναζιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης NSU -η οποία συνδέεται με έμμεσο τρόπο με τη Χ.Α.- με μόνο πέντε κατηγορούμενους και πολύ μικρότερο όγκο δικογραφίας ξεπέρασε σε διάρκεια τα πέντε χρόνια (6.5.2013-11.7.2018).
Πίσω από τις καταγγελίες περί «μεγάλης διάρκειας» κρύβεται καταρχάς η θέση της υπεράσπισης, την οποία αναπαράγουν δυστυχώς και ορισμένοι νομικοί που δεν έχουν ιδέα για το αντικείμενο αυτής της δίκης, ότι δεν έπρεπε να συνενωθούν οι δικογραφίες και θα έπρεπε κάθε υπόθεση να εκδικάζεται χωριστά. Αλλά έτσι θα καταλήγαμε στην πρόταση της εισαγγελέως ότι ένοχος είναι μόνο ο Ρουπακιάς, ενώ το κεντρικό ζήτημα που εξέτασε το δικαστήριο ήταν το αν η Χ.Α. είναι εγκληματική οργάνωση που δρα υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος. Και όρος για να γίνει αυτή η διερεύνηση ήταν να συσχετιστούν όλες αυτές οι «μεμονωμένες» εγκληματικές πράξεις.
Το χειρότερο είναι ότι αν κάποιος επιχείρησε να καθυστερήσει τη διαδικασία, αυτός δεν είναι άλλος από την πλευρά της Χ.Α.
● Οι συνήγοροί της δεν ζήτησαν εξαίρεση από την αποχή των δικηγόρων το 2016 και έτσι η δίκη «έκλεισε» για 6 μήνες.
● Στη φάση των «αναγνωστέων» η υπεράσπιση υποχρέωσε το δικαστήριο να διαβάζει επί μήνες παντελώς άσχετες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις, υποτίθεται για να πείσει ότι πρόκειται για ένα «κανονικό πολιτικό κόμμα», αλλά κυρίως για να καθυστερήσει η εξέλιξη.
● Οταν κλήθηκαν οι μάρτυρες υπεράσπισης, δεν έρχονταν ή δεν προβλεπόταν η ροή των μαρτυριών, έτσι ώστε το δικαστήριο να υποχρεώνεται να διακόπτει μετά από μία ώρα συνεδρίασης.
● Η ίδια τακτική ακολουθήθηκε και στις απολογίες.
Πάει πολύ τώρα να ψέγουν το δικαστήριο, το οποίο εξάντλησε την ανοχή του αποδεχόμενο τα παρελκυστικά αιτήματά τους και την εμφανή προσπάθεια καθυστέρησης...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου