Η απόφαση για τη Χρυσή Αυγή, τόσο για τους φυσικούς αυτουργούς των επιθέσεων όσο και για τη διεύθυνση και ένταξη στην εγκληματική οργάνωση, με δεδομένο το... συντριπτικό αποδεικτικό υλικό θα έπρεπε να ήταν, από νομικής άποψης, αυτονόητη και επιβεβλημένη.
Η βεβαιότητα τέθηκε σε αμφισβήτηση όλο αυτό το διάστημα ακριβώς γιατί τα πολιτικά χαρακτηριστικά της δίκης αμφισβήτησαν τον πυρήνα του βαθέως κράτους και των "νόμιμων ιδιοκτητών" του. Για αυτό και ο δημοκρατικός κόσμος πανηγυρίζει τόσο έντονα την απόφαση της ιστορικής δίκης, που είχε ως ορόσημο τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τη μεθοδική δράση ενός ευρέως αντιφασιστικού μετώπου που ανάγκασε τις απρόθυμες διωκτικές αρχές και την πολιτική εξουσία στην ποινική διαλεύκανση της δράσης των νεοναζί.
Η Δικαιοσύνη δεν διέσωσε το κύρος της, αν έτσι παρουσιάζεται από κάποιους. Η απαλλακτική πρόταση-όνειδος της εισαγγελέως της έδρας που είχε προηγηθεί, ήταν η εμφατική επιβεβαίωση της ιδεολογικής μονομέρειας που επιδρά αρνητικά στην αποστολή της. Η Δικαιοσύνη απλώς απέφυγε να γίνει διεθνής περίγελως, αν είχε απαλλάξει τη Χρυσή Αυγή παρά τις κραυγαλέες αποδείξεις. Όπως έγινε περίγελως η κυβέρνηση διαλύοντας μια μαζική και ειρηνική κινητοποίηση, με την αναγγελία της απόφασης, δείχνοντας την ενόχληση και το φόβο της για μια νίκη που ανήκει σε άλλους.
Αυτός ο φόβος της κυβέρνησης και του συντηρητικού χώρου μετά την καταδίκη είναι και το ισχυρό πολιτικό μήνυμα της ημέρας. Αλλά και επιβεβαίωση του καταλυτικού ρόλου που είχε η αξιωματική αντιπολίτευση, δίνοντας μαζικά χαρακτηριστικά στο μέτωπο που κορυφώθηκε με τη μεγάλη κινητοποίηση την Τετάρτη έξω από το Εφετείο.
Η ποινική καταδίκη δεν αναστέλλει το πολιτικό έγκλημα που έχει συντελεστεί:. Οι ευθύνες του παλιού πολιτικού συστήματος και των μιντιακών και επιχειρηματικών ελίτ είναι τεράστιες: Η νεοναζιστική συμμορία δεν προέκυψε ως "ατύχημα" αλλά ως οργανωμένο σχέδιο ανάδειξης και εργαλειοποίησής της, ακόμη και από όσους μόνο όψιμα και την τελευταία στιγμή, την καταδίκασαν αλλά συνεχίζουν να υποστηρίζουν αντιστόρητες "θεωρίες των δύο άκρων".
Η Χ.Α. υπήρξε μια ύβρις, ως επανάληψη των πιο μαύρων σελίδων του περασμένου αιώνα, χωρίς συναίσθηση των επιπτώσεων στην κοινωνική συνοχή και τις δημοκρατικές αξίες.
Ακόμη και σήμερα, διαλυμένη και καταδικασμένη, η πολιτική επιρροή της Χ.Α. παραμένει ισχυρή. Τόσο η ρατσιστική και αντιμεταναστευτική ατζέντα όσο και πρόσωπα που συμπαρατάχθηκαν στο παρελθόν με το φασισμό και τη χούντα, έχουν δεσπόζουσα θέση στη σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και δεν είναι η μόνη στην Ευρώπη.
Για όποιον έχει μελετήσει τα αίτια, τις συνθήκες και τον τρόπο ανάδειξης των Ναζί στη Γερμανία του μεσοπολέμου, η ομοιότητα των μεθόδων που μεταχειρίστηκαν στην Ελλάδα, υπήρξε ανατριχιαστική. Οι μπράβοι και οι μαχαιροβγάλτες που τώρα καταδικάστηκαν συνέβαλαν αποφασιστικά ως "βολικοί και αναγκαίοι σύμμαχοι" στη διάσωση του παλιού πολιτικού συστήματος όσων λεηλατούν το κράτος.
Αλλά για όποιον είδε τα "τάγματα εφόδου" να δρουν στα σκοτεινά και μύρισε το φόβο της ελληνικής κοινωνίας, η μέρα της καταδίκης της Χ.Α. είναι ιστορική και δικαιώνει όσους με τη θυσία τους ή τον αγώνα τους άνοιξαν το δρόμο. Για όσους ορίζουν τον εαυτό τους μέσα στο δημοκρατικό χώρο, η μάχη απέναντι σε όσους την επιβουλεύονται ή την χειραγωγούν, παραμένει καθημερινή. Ας μην μας διαφύγει ποτέ ότι 388.000 Έλληνες ψήφιζαν μέχρι πρόσφατα μια εγκληματική οργάνωση...
Γιάννης Σιδηρόπουλος
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου