... και την απάτη με το “Barbaros”, Μητσοτάκης και Αναστασιάδης να τα παίξουν όλα για όλα…
Πάντα φτάνουμε στο σημείο μηδέν. Και στο βασικό ερώτημα: Μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη στον Ταγίπ Ερντογάν με βάση την άνευ προηγουμένου παραβατικότητα της Τουρκίας από την Ανατολική Μεσόγειο, και τη Μέση Ανατολή μέχρι και τον Καύκασο;
Ο... καθένας ας σκεφθεί και ας απαντήσει. Αλλά πάνω απ’ όλα, αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις, οι αρμόδιες κυβερνήσεις πρέπει να τοποθετηθούν και να μην ακολουθούν άλλο τα γεγονότα, αλλά να προηγούνται αυτών.
Και βεβαίως πρέπει να απαντήσουν σε μία άλλη απορία των πολιτών: Γιατί η Λευκωσία και η Αθήνα συνεχίζουν μία πολιτική στάση η οποία μονίμως οδηγεί στο αδιέξοδο; Δεν πρέπει, επιτέλους, να βρουν ένα άλλο τρόπο για να αντιμετωπιστεί η μόνιμη επιθετικότητα της Τουρκίας. Και αυτός ο άλλος τρόπος δεν είναι αναγκαστικά ο «πολεμικός».
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης πρέπει να σηκώσουν ανάστημα στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Πρέπει να επιβληθούν σοβαρές κυρώσεις. Εάν δεν είναι έτοιμοι να σπάσουν αυγά, τότε κάτι ακόμα πιο σοβαρό συμβαίνει…
Το «Barbaros”, που το πρωί της Πέμπτης νομίζαμε -και κάποιοι πανηγύριζαν- ότι αποχώρησε από την κυπριακή ΑΟΖ, απλά άλλαξε περιοχή. Έφτασε ήδη κοντά στην Πάφο και ήδη εκδόθηκε νέα Navtex. Και υποτίθεται ότι διαπραγματεύθηκε την αποχώρησή του η Καγκελάριος Μέρκελ με τον Ταγίπ Ερντογάν.
Στο μεταξύ, έχουν ξεκινήσει έντονες διπλωματικές -και όχι μόνο- πρωτοβουλίες και στην Ουάσιγκτον και στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών για να αντιμετωπιστεί η συνεχιζόμενη τουρκική προκλητικότητα, αυτή τη φορά στην Αμμόχωστο.
Πολλοί άνθρωποι, ακόμα και στην Ελλάδα, δυσκολεύονται να καταλάβουν τη σημασία της «νεκρής πόλης», όπως έχει χαρακτηριστεί. Αλλά την Πέμπτη, οι άνθρωποι στην Κύπρο, ένοιωσαν ότι ήταν θύματα νέας εισβολής της κατοχικής δύναμης, της Τουρκίας.
Πρόκειται για εμβληματική πόλη, και η λαχτάρα της επιστροφής παρέμεινε ζωντανή, διότι η Αμμόχωστος προστατευόταν από δυο πολύ ισχυρά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Έτσι νομίζαμε…
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Μιχάλη Ιγνατίου, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου