Δεν είναι πανδημία, είναι ευλογία!...

Όλες οι ενδείξεις που υπάρχουν μέχρι στιγμής συνηγορούν ότι το 2020 θα είναι μια χρονιά απογείωσης της φτώχειας. Η άλλη όψη της αναπάντεχης οριακής μείωσης της ανεργίας, όπως καταγράφτηκε στην... πρόσφατη ανακοίνωση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για την Έρευνα εργατικού Δυναμικού τον μήνα Ιούλιο, τόσο σε σχέση με τον Ιούλιο του 2019 όσο και τον Ιούνιο του 2020, θα είναι η συντριβή των πραγματικών μισθών και εισοδημάτων. Η πρωτοφανής συρρίκνωση των αποδοχών των εργαζομένων είναι πλήρως προβλέψιμη ως αποτέλεσμα του μέτρου με την επωνυμία «Συνεργασία» που εφάρμοσε η κυβέρνηση και σε γενικές γραμμές επιδίωκε τη διατήρηση των θέσεων εργασίας έναντι της μείωσης των αμοιβών.

Στην αντίπερα όχθη ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα κι αυτό κάνει τη μεγάλη διαφορά σε σχέση με την κρίση του 2008, όταν από τις ΗΠΑ μέχρι και την Ελλάδα η αστική τάξη κατέγραψε σημαντικές απώλειες από την πρώτη στιγμή της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Φυσικά, κάθε αστική τάξη στην πορεία εκμεταλλεύτηκε το σοκ για να επιβάλλει μέτρα μείωσης μισθών και συντάξεων, ελαστικοποίησης των ωραρίων, κ.λπ. Κυρίως όμως η αστική τάξη… έμαθε.

 

Για να φτάσουμε στην τρέχουσα κρίση, του 2020, που αναμένεται να καταγραφεί πτώση ρεκόρ του ΑΕΠ κατά 10%, που ο δείκτης τιμών καταναλωτή κινείται σε αρνητικά επίπεδα, -2%, ως αποτέλεσμα της καθίζησης του τζίρου στην αγορά, και σε αυτή την χρονιά που η πτώση είναι πολύ μεγαλύτερη οποιασδήποτε πτώσης καταγράφτηκε ακόμη και κατά τη δεκαετή κρίση, οι πολύ μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις να εμφανίζουν αύξηση-ρεκόρ των καταθέσεων και ρευστών τους διαθεσίμων. Σε μια χρονιά που η φτώχεια θα καταγράψει επίπεδα ρεκόρ η ελίτ των ελληνικών επιχειρήσεων θα καταγράψει κέρδη ρεκόρ!

Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Λεωνίδα Βατικιώτη, πατήστε ΕΔΩ...