Κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί ζήλεψαν, φαίνεται, την αίγλη των χωροφυλάκων του ’50. Μπούκαραν στο γραφείο του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ, του πέρασαν στον λαιμό μια πινακίδα που έγραφε «αλληλεγγύη στις καταλήψεις» και ανέβασαν τη φωτογραφία του στο διαδίκτυο.
Στην... προκήρυξή τους δικαιολογούν την ενέργεια ως «προσωπικό κόστος για συγκεκριμένα πρόσωπα με συγκεκριμένες ευθύνες ώστε ένα κομμάτι της ανασφάλειας που σπέρνουν να επιστρέφει σε αυτούς.»
Η προσωπική διαπόμπευση ωστόσο, δεν είναι μόνο ξένη, αλλά και εχθρική προς την ιδεολογία που επικαλούνται. Αντίθετα, είναι προσφιλές όπλο της εξουσίας την οποία υποτίθεται ότι αντιμάχονται. Η κίνησή τους δεν στρέφεται κατά της ιδιότητας, αλλά κατά του προσώπου, στοχεύει στην ταπείνωση και τον εξευτελισμό του.
Να τον εξευτελίσει άραγε σε ποιους; Η ενέργειά τους προκαλεί απέχθεια σχεδόν στους πάντες γιατί ανακαλεί αυθόρμητα μνήμες αποκρουστικών πρακτικών, όπως ο διαβόητος νόμος περί τεντιμποϊσμού.
Οι εμπνευστές της έχουν σίγουρα δει τις εικόνες των ξυρισμένων εφήβων που διαπομπεύονται από τους χωροφύλακες. Μπορούσαν να φανταστούν πόσο αρνητικά θα εκληφθεί η ενέργειά τους.
Αλλά δεν πτοήθηκαν γιατί τα πραγματικά τους κίνητρα δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την αναρχία, πόσο μάλλον με αλληλεγγύη στις καταλήψεις, χώρων δηλαδή, ελευθερίας.
Η ενέργειά τους είναι συμπωματικά αποκαλυπτική, με την έννοια που το σύμπτωμα εκδηλώνει τις βαθύτερες επιθυμίες των ατόμων. Αποκαλύπτει άτομα που το μόνο τους πρόβλημα με την εξουσία είναι ότι δεν την κατέχουν οι ίδιοι, για να την ασκήσουν, μάλιστα, δίχως τα «αστικά κρατήματα», με αποκλειστικό δίκαιο αυτό της πυγμής και της βίας που την έχουν ανάγει σε φετίχ.
Ας μην επικαλούνται λοιπόν τις καταλήψεις, στο γραφείο του πρύτανη βρέθηκαν για να δείξουν ότι μπορεί εκείνος να έχει εξουσία, αυτοί όμως την έχουν μεγαλύτερη. Αλλά η μόνη εξουσία που μπορούν να ασκήσουν, είναι αυτή του τραμπούκου που αντλεί χυδαία απόλαυση εξευτελίζοντας βίαια τα θύματά του.
Μπροστά δε στην ακαταμάχητη έλξη του τσαμπουκά τους δεν σκέφτηκαν καν τον αντίκτυπο της πράξης τους, ότι μπορεί να στραφεί εναντίον τους. Δεν είναι απλώς τραμπούκοι, είναι ηλίθιοι τραμπούκοι. Αλλά κανείς ποτέ δεν έγινε τραμπούκος από ευφυία.
Δημητρης Τσιρκας (FB)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου