Η Μέρκελ εξαπάτησε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας και τον πρόεδρο της Κύπρου...
Μας δουλεύουν και από πάνω. Επιβεβαιώνουν τις αποφάσεις τους, που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ… Και μετά μας μιλούν για Διεθνές Δίκαιο, ανθρώπινα δικαιώματα και για Δημοκρατία…
Δεν ισχύει τίποτα στη νέα τάξη πραγμάτων. Ισχύει ο... «νόμος» του αδιάντροπου και του ισχυρού. Μόνο που η Τουρκία δεν είναι μία ισχυρή χώρα. Αδιάντροπη είναι, που έχει καταφέρει να τη φοβούνται, καθώς δεν λαμβάνει κανείς την πρωτοβουλία να τη σταματήσει…
Τα νέα από το Συμβούλιο Ασφαλείας των απαξιωμένων Ηνωμένων Εθνών για την Αμμόχωστο, σχετικά καλά είναι, υπό την έννοια της καταδίκης. Θα μπορούσαν βεβαίως να είναι πολύ καλύτερα -και έπρεπε να είναι πολύ καλύτερα-, διότι ο Ταγίπ Ερντογάν πέταξε στα σκουπίδια δύο από τα πιο σημαντικά ψηφίσματα του Σ.Α., το 550 του 1984 και το 789 του 1992. Αλλά, βλέπετε, η Κυπριακή Δημοκρατία δήλωσε ικανοποιημένη.
Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές στις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας και των εταίρων μας, των Ευρωπαίων, με την Τουρκία δεν υπάρχει μαστίγιο. Υπάρχουν μόνο χρήματα και υπόθαλψη των παράνομων πράξεων της.
Το Σ.Α., που συνεδρίασε την Παρασκευή σε κλειστή συνεδρίαση, έκανε αυτό που περιμέναμε. Εξέφρασε βαθιά ανησυχία για το παράνομο άνοιγμα της παραλίας στα Βαρώσια, επαναλαμβάνοντας ότι δεν πρέπει να γίνεται τίποτα σε σχέση με την κατεχόμενη πόλη που δεν προβλέπεται από τα δύο ψηφίσματα. Και τι σημαίνει δεν πρέπει να γίνει τίποτα, δηλαδή. Και γιατί δεν φρόντισαν να αποτρέψουν την Τουρκία;
Άρα το Σ.Α. έκανε το αυτονόητο. Να υποστηρίξει τα ψηφίσματά του. Δεν μας λέει όμως, πως θα στηρίξει αυτές τις αποφάσεις του. Πως θα τις υλοποιήσει. Είναι αποφάσεις που έχουν ληφθεί πριν από τρεις δεκαετίες, και δεν έχουν εφαρμοστεί. Άρα η επανάληψη δεν ωφελεί σε τίποτα. Ούτε θα αλλάξει την κατάσταση επί του εδάφους, ούτε στο διπλωματικό πεδίο.
Πάντα το ερώτημα είναι πως θα εξαναγκαστεί ο Ερντογάν να αναιρέσει την απόφαση για την Αμμόχωστο και πως θα τερματιστεί η κατοχή. Και όλες οι λύσεις που πρότειναν στους Ελληνοκύπριους είναι λύσεις παράδοσης.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Μιχάλη Ιγνατίου, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου