Για συμβολικούς λόγους...

Έλενα Ακρίτα

Σε άλλες ειδήσεις, τα ΜΑΤ δείρανε τους νοσηλευτές. Αυτούς που μάς έβαλε η Μαρέβα να χειροκροτάμε στα μπαλκόνια. Τους ίδιους τους ολόιδιους. Ξέρεις μωρέ εκείνα τα κορόιδα που έπαιξαν τη ζωή τους κορόνα γράμματα για όλους εμάς. Που ξενυχτούσαν μερόνυχτα πλάι στον άρρωστο χωρίς... ανάσα, χωρίς ξεκούραση, χωρίς εξοπλισμό. Που έδιναν τη μάχη τους με συνθήκες απάνθρωπες και με όρους άνισους. Ξύλο μετά χειροκροτήματος. Τότε χειροκροτούσαμε τους νοσηλευτές, τώρα θα χειροκροτούμε αυτούς που δέρνουν νοσηλευτές. 

Τρεις μήνες είχαν περιθώριο να σουλουπώσουν τον τομέα της Υγείας. Τρείς μήνες αγάπη μου, τρεις. Να ρίξουν χρήματα για ΜΕΘ, για κρεββάτια, για φάρμακα, για μια υποδομή στοιχειώδη τέλος πάντων για να μη σού μένει ο άλλος στα χέρια. Χαμός στα νοσοκομεία, ουρές στους διαδρόμους, στέλνουν τους ασθενείς σπίτι τους με πυρετό, με σοβαρά συμπτώματα. Και τους στέλνουν σπίτι τους όχι γιατί είναι σκατόψυχοι οι νοσηλευτές, ούτε γιατί έχουν προηγούμενα με τον άρρωστο. Απλά δεν έχουν πού να τούς βάλουν. Δεν-έχουν-πού-να-τους -βάλουν, το φαντάζεσαι; Το διανοείσαι; Ο νους σου ο δόλιος το χωρεί; 

Πετάμε λεφτά στους μεγάλους περιπάτους, πετάμε λεφτά στις λίστες Πέτσα, στα σκόιλ ελικίκου, στις μάσκες κι ύστερα ψάχνουμε το πιεσόμετρο με το κυάλι. Θα μού πεις, μπορεί οι εργαζόμενοι στην Υγεία να είναι τόσο γαμάτοι στη δουλειά τους που να μην χρειάζονται καν πιεσόμετρο. Ούτε στηθοσκόπιο, ούτε ορό. Μόνο το χειροκρότημα μας επιζητούν. Είναι χαμηλών τόνων, δεν τους συγκινούν τα ιατρικά αξεσουάρ, τούς αρκεί ο άλλος στο μπαλκόνι. Αυτή και μόνον η επιβράβευση φτάνει και περισσεύει, τί μου λες τώρα εσύ για ΜΕΘ και χλιδές. Πιεσόμετρα, θερμόμετρα και βλακείες. Βάλε το δαχτυλάκι στον σφυγμό του ασθενούς, πιάσε και το μέτωπο του για τον πυρετό και χοντρικά παίρνεις μια ιδέα. Λες ‘ζεματάει ρε μαλάκα ο άνθρωπος’ τί; Δεν είναι επιστήμη αυτό; 

Σε άλλα νέα, πάλι τα έκαναν ρόιδο με τις μάσκες των παιδιών. Πάλι δεν τους βγήκαν τα μέτρα, τι διάολο με το μάτι μετράνε αυτοί; Πόσο αλάτι να ρίξω γιαγιά; Με το μάτι. Πόσο επί πόσο οι μάσκες, γιαγιά; Με το μάτι. Η μάσκα του παιδιού η κτηνώδης. Η τεράστια. Που φοριέται και σαν πασμίνα ένα γλυκό κρητικό δειλινό συνδυασμένη με υπέροχες λευκές λεπτομέρειες. Πετάξανε 6 εκατομμύρια για τις μάσκες από την Κόλαση για να έρθει μετά ο Γεραπετρίτης να μάς πει ότι δόθηκαν ‘για συμβολικούς λόγους’. Δεν έχουν τα νοσοκομεία μας σεντόνια και κωλόχαρτο και φέρνουν οι ασθενείς από το σπίτι, και τρώμε εκατομμύρια για τί; ‘Για συμβολικούς λόγους’ διότι ο συμβολισμός είναι το παν σού λεει ο Μποντλέρ. 

Σε άλλα νεα, αυτή την κυβέρνηση μπορεί να μην την πιάνει το μάτι σου, αλλά έχει Τo μεγαλόπνοο σχέδιο για την αντιμετώπιση του κορονοϊού: κάνει ότι δεν τον βλέπει. Γλυκούλι; Τέλειο; Πανέξυπνο; Ό,τι δεν βλέπουμε, δεν υπάρχει. Σαν την Μπλανς Ντιμπουά που δεν έβλεπε την ασκήμια, τη χυδαιότητα, τη φτήνια. ‘Δεν θέλω ρεαλισμό, θέλω μαγεία!’ έλεγε στο Λεωφορείο ο Πόθος. Έτσι κι αυτοί. Τώρα που ζορίστηκαν και δεν ξέρουν τι να κάνουν, δεν θέλουν ρεαλισμό θέλουν μαγεία. Κι ας τους τραβάει απ’ το μανίκι η εφιαλτική αναζωπύρωση του κόβιντ. Πώς λένε οι φιλενάδες για τον πρώην γκόμενο ‘μην τού δίνεις σημασία, θα βαρεθεί και θα φύγει’. Έτσι και ο κορονοϊός. Άμα ο Μητσοτάκης δεν τού δώσει σημασία, θα βαρεθεί και θα φύγει. Είναι σατανικό το κόνσεπτ και θα αποδώσει. Εύγε τους! Απόψε στις εννιά να βγούμε όλοι να τούς χειροκροτήσουμε. Και μετά να πέσουμε από τα μπαλκόνια. ‘Για συμβολικούς λόγους’....

 Aπό  " Τα Νέα"