αυξήθηκαν τα κρούσματα κι επέστρεψαν οι αυστηρές συστάσεις και τα μέτρα, πάντοτε κοντοστέκομαι στην είσοδο πριν μπω· αν εξυπηρετείται κόσμος, περιμένω έξω τη σειρά μου.
Η φουρνάρισσα, με τον μειλίχιο τρόπο της, ετοιμάζει την παραγγελία μιας πελάτισσας. Η φουρνάρισσα φορά μάσκα, η πελάτισσα όχι· μάλιστα φλυαρεί ακατάπαυστα καθυστερώντας την ουρά -μετά από μένα έχουν έρθει άλλοι δύο κύριοι κι όλοι μας στεκόμαστε στο πεζοδρόμιο- και δεν κάνει ούτε νύξη για την αμέλειά της. Η φουρνάρισσα κοιτά προς τη μεριά μας ελαφρώς αγχωμένη, σαν να ζητά κατανόηση. Τι να κάνουμε, δεν μπορούμε όλοι και πάντοτε να βάζουμε τους απαράδεκτους στη θέση τους.
Οταν επιτέλους έρχεται η σειρά μου, μπαίνω φορώντας τη μάσκα μου. Με ακολουθεί κολλητά ο νεαρότερος από τους δύο επόμενους· δεν έχει πρόθεση να περιμένει άλλο έξω. Η δική του μάσκα κρέμεται στο χέρι του. Είναι κάμποσοι που χρησιμοποιούν τη μάσκα όπως κάποιοι δικυκλιστές το κράνος: την κρατάνε στο χέρι, για ν’ αποφύγουν το πρόστιμο. Το πρόστιμο μόνο μας νοιάζει, όχι να προστατέψουμε τη ζωή μας και τους γύρω μας.
Ο τελευταίος πελάτης της ουράς, μεσήλικας, κοντοστέκεται στην είσοδο. Αυτός φορά μάσκα, αλλά κάτω από τη μύτη. Πάλι καλά· κυκλοφορούν αρκετοί που την έχουν ολότελα κάτω απ’ το πιγούνι ή κρεμασμένη στο ένα αυτί, σαν σκουλαρίκι. Η προσχηματική και λανθασμένη χρήση της μάσκας εγκυμονεί πολλούς κινδύνους, λένε οι ειδικοί· και πού να δεις τι έχει να γίνει στις σχολικές αίθουσες σε λίγες ημέρες, σκέφτομαι.
Βγαίνω με το ψωμί ανά χείρας και πηγαίνω στο αυτοκίνητό μου. Εκεί θα βγάλω την υφασμάτινη μάσκα μου, θα την ακουμπήσω προσωρινά στη θήκη της πόρτας για να τη χρησιμοποιήσω ξανά στην επόμενη στάση, δίχως να την έχω αποστειρώσει στο ενδιάμεσο. Βάλτε με κι εμένα στους παραβάτες της ατομικής ευθύνης· άψογος στην όψη, αμελής στο παρασκήνιο.
Από τους πέντε ανθρώπους που βρεθήκαμε στον φούρνο εκείνα τα λεπτά, μόνο η φουρνάρισσα φαινομενικά έκανε σωστή χρήση της μάσκας· αποκαρδιωτικό το ποσοστό. Κι όμως, στον ίδιο φούρνο, την εποχή της γενικευμένης καραντίνας, όλοι ήμασταν άψογοι. Δεν μπορεί, δεν χάλασε ο κόσμος μέσα σε τέσσερις μήνες, οι ίδιοι άνθρωποι ήμασταν και τότε, κάτι άλλο πρέπει να πήγε στραβά, κάποιο λανθασμένο μήνυμα δόθηκε, κάποια εμπιστοσύνη χάθηκε, φταίμε φυσικά κι εμείς, αλλά φταίει και κάποιος Χατζηπετρής· δεν εξηγείται αλλιώς. Η προσχηματική χρήση της μάσκας δείχνει πια εμπεδωμένη νοοτροπία και το μέλλον δεν προοιωνίζεται ευοίωνο.
Εκτός κι αν γκρεμιστεί κάνας φούρνος...
Λευτέρης Κουγιουμουτζής
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου