Ως ένας και μοναδικός αντίπαλος υποδείχθηκε η...
κυβέρνηση και «η επέλαση της βαρβαρότητας που κάποιοι έχουν βαλθεί να βαφτίσουν κανονικότητα», ως άμεσο πεδίο δοκιμασίας οριοθετήθηκε το μέτωπο της τριπλής κρίσης - υγειονομικής, οικονομικής και εθνικής -, και ως κεντρικό διακύβευμα και «οφειλή» του ΣΥΡΙΖΑ ετέθη το αυτονόητο: «Να σταθεί στο πλευρό της κοινωνικής πλειοψηφίας» και να πείσει τους πολίτες «για τη δυνατότητα και το ρεαλισμό μιας προοδευτικής εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης».
Όλα αυτά, χωρίς «μίζερους εγωισμούς» και χωρίς συγκρούσεις μηχανισμών: « Ο διάλογος όχι ως ανταλλαγή απόψεων και επιχειρημάτων, αλλά ως μέσο εξουδετέρωσης της διαφορετικής φωνής, δεν έχει θέση στο χώρο μας», ειπε ο Αλέξης Τσίπρας και κάπου εκεί έκλεισε και η, λιτή, αναφορά του στο σύνδρομο της εσωστρέφειας.
Εν ολίγοις, ήταν μια ομιλία με εμφανή πρόθεση να μείνει μακριά από την ομφαλοσκόπηση. Και με επίσης εμφανή στόχο την μεταβαση στην εποχή της αντιπολιτευτικής και εσωκομματικής ωριμότητας. Με νέες ισορροπίες, χωρίς ρήξεις, αλλα και χωρίς εκπτώσεις στην στρατηγική επιλογή - την οποια φρόντισε εκ νέου να επιβεβαιώσει ο Αλέξης Τσίπρας -«της διεύρυνσης και μετασχηματισμού σε μαζικό, λαϊκό, ανοιχτό και δημοκρατικό κόμμα της σύγχρονης εναλλακτικής αριστεράς».
Επί των ισορροπιών και των μη ρήξεων εχουν την δική τους σημασία οι ειδικες, άμεσες ή έμμεσες, αναφορες Τσίπρα στα πρόσωπα που βρέθηκαν, για διαφορετικούς λόγους, στην πρώτη γραμμή του κομματικού εμφυλίου. Ο Αλέξης Τσίπρας απένειμε ευσημα στον απερχόμενο γραμματεα Πάνο Σκουρλέτη, υπερασπίστηκε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο στην κριτική που δέχεται για το «μαξιλάρι» των 37 δις, και στήριξε τον Νίκο Παππά απέναντι στις «χυδαίες παρεμβάσεις εχθρικών κέντρων». Τα περαιτέρω θα αποτυπωθούν στο νεο σχήμα των τομεαρχών η ανακοίνωση του οποιου αναμένεται έως αύριο.
Επί των συσχετισμών, η εκλογή του Δημήτρη Τζανακόπουλου στην θέση του γραμματέα - 110 ψήφοι υπέρ επι 140 παρόντων με 29 λευκά και ένα άκυρο - επαναβεβαιωσε τα εσωκομματικά δεδομένα με τα λευκά να είναι μαλλον μοιρασμένα σε ό,τι αφορα τις τάσεις από τις οποίες προέρχονται.
Στο δια ταύτα, η γραμμή Τσίπρα βγήκε, ως αναμενόταν, κυρίαρχη, με τον ίδιο να αποκτα πλέον και τον έλεγχο του κομματικού μηχανισμού μέσω του Δημήτρη Τζανακόπουλου και του νέου εκπροσώπου Νάσου Ηλιόπουλου.
Στο ίδιο πλαίσιο, κυρίαρχη παραμένει και η στρατηγική επιλογή Τσιπρα για άνοιγμα στην κεντροαριστερά, ενώ οι εκφραστες των βασικών πόλων εφυγαν απο την Κεντρική Επιτροπή με μια «συμφωνία κυρίων»: Οτι διατηρούν τις διαφωνίες τους ως προς τον πολιτικό και ιδεολογικό επαναπροσδιορισμό του ΣΥΡΙΖΑ αλλα υποστέλλουν τις σημαιες των προσωπικών και δημόσιων πολέμων.
Ο Πάνος Σκουρλετης άσκησε μακρά κριτική στις προεδρικές επιλογές και εθεσε ζητημα για το περιεχόμενο της διεύρυνσης αλλα ταχθηκε υπερ της «προωθητικής πορείας».
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έθεσε θέμα λειτουργίας των οργάνων και συλλογικης λήψης των αποφάσεων αλλα ζήτησε και δεσμεύσεις ότι το κόμμα θα κοιτάξει μπροστα και θα αφήσει την εσωστρέφεια. Κι ο Νίκος Παππάς επανάλαβε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανοίξει και να φθάσει ως το προοδευτικό κέντρο, είπε όμως ότι οι διαφοροποιήσεις ως προς την διεύρυνση συμβάλλουν στην πολιτική κουβέντα.
Οπερ, ο «όλος ΣΥΡΙΖΑ» καταθετει πρόθεση ενότητας και από σήμερα κρίνεται σε τρία επίπεδα: Στην πραγματική αντιστοίχησή του με την εκλογική του βάση, στην συνοχή και τεκμηρίωση του αντιπολιτευτικού του λόγου και στην κατάθεση εναλλακτικής και πειστικής πρότασης διακυβέρνησης...
Νικόλ Λειβαδάρη
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου