Η μάσκα που φορούσε η κα Μενδώνη θα μπορούσε και να κρύψει την ντροπή της, αλλά δυστυχώς φαίνεται ότι δεν υπάρχει ντροπή σε όσους έσπευσαν να στρογγυλοκαθίσουν στις καρέκλες του προσωπικού επιτελικού κράτους Μητσοτάκη ως...
άλλοθι στη νεοδεξιά, αλλά τελικά αυτό που καταφέρνουν είναι η αυτογελοιοποίησή τους.
Μιλάμε για τον χειρισμό ενός θλιβερού γεγονότος, όπως είναι η πυρκαγιά στις Μυκήνες, όπου δεν υπήρξε απώλεια, καθότι ο Αγαμέμνονας είχε πέσει θύμα της Κλυταιμνήστρας χιλιάδες χρόνια πριν και μάλιστα στην μυθολογία, αλλά υπήρξε αμαύρωση: πρώτα και κύρια ενός μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς, αλλά και της ίδιας της αλήθειας. Να σε κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια σου λέγοντας ότι οι τουρίστες θα βλέπουν λίγο μαύρο και να θεωρούν ότι, επειδή τα μέσα των λιστών Πέτσα δεν θα το δείξουν, αυτό σημαίνει ότι το γεγονός αυτό δεν συνέβη ποτέ…
Επειδή μια ελίτ θεωρεί ότι δεν χρωστάει τίποτε στη χώρα, την ιστορία και τη δημοκρατία και απλώς συμπεριφέρεται ωσάν να βρήκε στο πρόσωπο του Κ. Μητσοτάκη την “χρυσοτόκο όρνιθα”, τότε αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με εκείνον, τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα. Τότε δεν κάηκαν οι Μυκήνες αλλά απλώς έπεσε λίγο μαύρο στη μετάδοση. Πρόκειται για ύβρι κατά την αρχαιοελληνική έννοια και για απάτη καθ’ έξιν και κατά συρροήν.
Το Oruc Reis έχει εγκατασταθεί στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και, αντί για αφύπνιση των συνειδήσεων και υπεύθυνη συμπεριφορά, ο Κ. Μητσοτάκης ισχυρίζεται στη Βουλή ότι μεγαλώνει την Ελλάδα (!), επειδή προχώρησε στην εξαγγελία επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο. Κάτι που, όταν το είχε αποφασίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το κατήγγειλαν ως εθνικό έγκλημα. Τότε τεμαχίζονταν ο εθνικός χώρος, ενώ τώρα μεγαλώνει η Ελλάδα και οι ιστοσελίδες περιγράφουν τις σφαλιάρες που ρίχνει ο Κ. Μητσοτάκης στον Ερντογάν. Στο Ιόνιο προφανώς… Για τέτοιον τεμαχισμό της αλήθειας μιλάμε.
Στην πιο κρίσιμη στιγμή για τα ελληνοτουρκικά μετά το 1974 κι ενώ ο ασύδοτος και εν παροξυσμώ ευρισκόμενος Ερντογάν φαίνεται να τα παίζει όλα για την πολιτική του επιβίωση, προωθώντας την δημιουργία τετελεσμένων, που όμως θα ανήκουν συνολικά στην τουρκική ελίτ και όχι μόνο στον νεοσουλτάνο, όποια κι αν είναι η προσωπική του τύχη. Σ’ αυτήν ακριβώς τη στιγμή, οι εγκέφαλοι του επιτελικού κράτους θεωρούν ότι η ζωή μπορεί να προχωρήσει με επικοινωνία as usual; Αντί για αφύπνιση συνειδήσεων και ενότητα στη βάση της αλήθειας και μιας γενικά αποδεκτής στρατηγικής, επιχειρούν την προπαγανδιστική αλλοίωση των αντανακλαστικών ενός λαού αντιμέτωπου με τη μέγιστη πρόκληση που αφορά την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας.
Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης αποφεύγει την δέσμευση σε μια ενιαία εθνική στρατηγική, μήπως υποκρύπτει αλλαγή της μέχρι τώρα ακολουθούμενης σε εθνικό επίπεδο γραμμής;
Ας κάνουμε την υπόθεση ότι ο Τράμπ χάνει τις εκλογές και ο Μπάϊντεν πετυχαίνει τον διακηρυγμένο στόχο, να βγει ο Ερντογάν απ’ τη μέση: τότε το πρόβλημα που ανέκυψε και τέθηκε με τον πιο ωμό και επιθετικό τρόπο από την τουρκική πλευρά θα εκλείψει; Ερχόμενη πιο κοντά η τουρκική ηγεσία στην Δύση, απεμπλέκεται ή περιπλέκεται η ουσία των πραγμάτων;
Η διαμορφωμένη κατάσταση έχει στρατηγικό βάθος και είναι πολύ σοβαρή, για να την χειρίζεται κάποιος επικοινωνιακά και με τη συνήθη μικροκομματική λογική. Είναι σαν να παίζεις με την φωτιά. Ας πούμε ότι στις Μυκήνες απέκρυψες την πυρκαγιά. Το ίδιο θα συμβαίνει παντού;...
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου