Πρωτοφανές “επιτελικό” φιάσκο...

Ήταν Κυριακή μεσημέρι, όταν ο κ. Μητσοτάκης δήλωνε γεμάτος ικανοποίηση από τη Θεσσαλονίκη ότι η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη χώρα της Ευρώπης που θα παρέχει μάσκες στους μαθητές. Ευχαρίστησε μάλιστα τον κ. Γεραπετρίτη διότι, όπως είπε,...

 έμεινε ξάγρυπνος για να είναι όλα έτοιμα τη Δευτέρα. Όποια λάθη και παραλήψεις συγχωρούνται, συμπλήρωσε, καθώς τις προηγούμενες ημέρες 27.000 μάσκες είχαν κριθεί ακατάλληλες, ενώ μέρος του διαγωνισμού είχε κριθεί άγονο. 

Δεν πέρασαν 24 ώρες και το διαδίκτυο κατακλείστηκε από εικόνες μαθητών να φορούν τις υπερμεγέθεις μάσκες που μόλις είχαν μοιραστεί. Την πρώτη ημέρα της φετινής σχολικής χρονιάς θα τη θυμόμαστε για το πρωτοφανές κυβερνητικό φιάσκο. Τις προηγούμενες ημέρες είχε αναπτυχθεί αντιπαράθεση γύρω από το ζήτημα, τίνος ευθύνη είναι η προμήθεια της μάσκας. Στις αρχικές προθέσεις της κυβέρνησης ήταν να τις προμηθευτούν οι οικογένειες των μαθητών με δικά τους έξοδα. 

Μετά από έντονες αντιδράσεις, η κυβέρνηση έκανε αναδίπλωση και αποφάσισε να μοιράσει δωρεάν τις μάσκες μέσω των δήμων. Όπως αποδείχτηκε, μία ελάχιστη υποχρέωση είχε η κυβέρνηση απέναντι στην εκπαιδευτική κοινότητα και σε αυτή ακόμα απέτυχε. Όσο κι αν προσπαθούν, εδώ και μέρες, να πετάξει ο ένας το μπαλάκι της ευθύνης στον άλλον,τα ερωτήματα παραμένουν αμείλικτα.

 Ποιος έχει τελικά την ευθύνη για ένα πρωτοφανές φιάσκο που κόστισε στους φορολογούμενους 6,2 εκατομμύρια ευρώ; Έχει έστω ένας ή μία την ευθιξία να παραιτηθεί; Σε πόσο χρόνο θα μοιραστούν οι καινούργιες μάσκες στα σχολεία; Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές απαντήσεις δεν υπάρχουν. 

Στην τελική, εάν μία κυβέρνηση, που θέλει να λέγεται και “επιτελική”, δεν μπορεί να οργανώσει ούτε τη διανομή μασκών στα σχολεία, πώς θα αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα προβλήματα που θα βρούμε μπροστά μας την περίοδο της πανδημίας; Το ζήτημα της μάσκας, όμως, είναι η μία πλευρά της κυβερνητικής ανευθυνότητας ως προς το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων. Γιατί η κυβέρνηση δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα και για τις συνθήκες υπό τις οποίες θα γίνει το μάθημα. Την ώρα που άλλες ευρωπαϊκές χώρες “σπάνε” τμήματα για να μειώσουν τον αριθμό των μαθητών στις αίθουσες, στην Ελλάδα το όριο των μαθητών αυξήθηκε μόλις τον περασμένο Ιούνιο κι εν μέσω πανδημίας από 22 σε 27, ενώ φέτος τα σχολεία άνοιξαν με περίπου 20.000 λιγότερους εκπαιδευτικούς από πέρσι. 

Στο αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας για ανώτατο όριο 15 μαθητών ανά τμήμα, η Υπουργός Παιδείας απάντησε με την απίστευτη λαθροχειρία του μέσου όρου των 17. Κουτοπονηριές, για να κρυφτεί η απουσία πολιτικής βούλησης να στηριχθεί ουσιαστικά η Δημόσια Εκπαίδευση. Συν τις άλλοις, σε πολλά σχολικά συγκροτήματα, το απαραίτητο προσωπικό για την καθαριότητα είτε δεν έχει προσληφθεί ακόμα είτε όσοι έχουν προσληφθεί αδυνατούν να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες.

 Η πανδημία του κορονοϊού κατέστησε τις δημόσιες παρεμβάσεις και πάλι επίκαιρες. Ζητήματα που αποτελούν πάγιες θέσεις της Αριστεράς και της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης τίθενται πλέον ακόμα κι από φιλελεύθερους πολιτικούς στην Ευρώπη και τον κόσμο. Στην Ελλάδα, ωστόσο, η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιμένει να ρίχνει όλο το βάρος στην ατομική ευθύνη. Με την επιδημιολογική κατάσταση να βρίσκεται πλέον στα όρια της απώλειας του ελέγχου, για τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία η ουσιαστική στήριξη της Δημόσιας Υγείας και Εκπαίδευσης αποτελεί μονόδρομο και βασικό πυλώνα μιας προοδευτικής εναλλακτικής πρότασης για την αντιμετώπιση της κρίσης...

 Στέργιος Καλπάκης 

 left.gr