...συμβόλαια, αιχμαλωσία και trafficking ποδοσφαιριστών...
Oποιαδήποτε είδηση αφορά τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του κόσμου, αυτομάτως αποκτά ενδιαφέρον για τα εκατομμύρια των φίλων της στρογγυλής θεάς ανά τον κόσμο. Όταν δε το θέμα είναι η αποχώρηση του Αργεντινού από την Μπαρτσελόνα, τότε πλέον είναι δεδομένα η πρώτη είδηση και... η αγωνία φτάνει στο κατακόρυφο.
Μετά την χθεσινή δήλωση του παίκτη ότι παραμένει στην Βαρκελώνη, το σήριαλ λαμβάνει τέλος προς το παρόν, αλλά είναι βέβαιο πως θα επανέρχεται κάθε φορά που η Μπάρτσα θα έχει αγωνιστικά προβλήματα, ή ο Μέσι δεν θα αποδίδει σύμφωνα με τις δυνατότητες του και τις προσδοκίες των φίλων της ομάδας.
Πολλοί εντυπωσιάζονται από τα απίστευτα ποσά που εισπράττουν οι σούπερ σταρ του ποδοσφαίρου. Έντονο προβληματισμό και διχογνωμίες δημιουργεί επίσης και η δυνατότητα των ομάδων να τους κρατούν δέσμιους, με υπέρογκες ρήτρες στα συμβόλαια που καθιστούν απαγορευτική την ενδεχόμενη μεταγραφή τους.
Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς ! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.
Υποστηρίζεται από μία μερίδα φίλων του αθλήματος ότι είναι άδικο και παράλογο να μπορούν οι ομάδες να δεσμεύουν τους παίκτες, βάζοντας τους ρήτρες οικονομικών ανταλλαγμάτων, αν θέλουν να κάνουν μεταγραφή πριν εκπνεύσει το συμβόλαιο τους.
Κατ’ αρχήν η ρήτρα αποδέσμευσης (release clause) είναι ουσιαστικά ένας όρος στο συμβόλαιο ενός ποδοσφαιριστή με την ομάδα του, που ορίζει την διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί, εφόσον μια άλλη ομάδα ενδιαφέρεται να αποκτήσει τον συγκεκριμένο παίκτη. Μέσω αυτού του όρου προσδιορίζεται το ακριβές χρηματικό ποσό που πρέπει να καταβληθεί στον σύλλογο από οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο, προκειμένου να απελευθερωθεί ο ποδοσφαιριστής από το τρέχον συμβόλαιό του.
Ο σκοπός μίας ρήτρας είναι διττός. Πρώτον, εφόσον αυτή κινείται σε σχετικά υψηλά επίπεδα, αποθαρρύνει τους επίδοξους μνηστήρες από την προσπάθεια να αποκτήσουν τον ποδοσφαιριστή, με την προϋπόθεση βέβαια ότι η ομάδα του δεν επιθυμεί να τον πουλήσει και άρα δεν φαίνεται διατεθειμένη να μπει σε διαπραγματεύσεις. Και δεύτερον, “δένει” τον παίκτη με την ομάδα και τον αποτρέπει από το να κάνει οποιαδήποτε τυχόν σκέψη περί μη τήρησης του συμβολαίου του.
Συνήθως, οι μεγάλοι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι θέτουν τις ρήτρες σε πιο υψηλά επίπεδα από την εκτιμώμενη χρηματιστηριακή αξία των ποδοσφαιριστών, ώστε να έχουν μια σχετική ασφάλεια και προστασία, τόσο από την πλευρά της αποθάρρυνσης των απανταχού ενδιαφερόμενων, όσο και από εκείνη της εισροής στα ταμεία τους μιας “βαρβάτης” αποζημίωσης, εφόσον κάποιος αποφασίσει να ενεργοποιήσει τη ρήτρα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ύψος της ρήτρας του Κριστιάνο Ρονάλντο στη Γιουβέντους, που φτάνει το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, όσο είναι και του Καρίμ Μπενζεμά της Ρεάλ Μαδρίτης. Ακολουθούν οι Λιονέλ Μέσι (Μπαρτσελόνα) με 700 εκατομμύρια ευρώ και οι Ίσκο, Ασένσιο (Ρεάλ) με το ίδιο ποσό.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου