«Μεγαλώνουμε την Ελλάδα», ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός στη Βουλή, με την επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας από τα έξι στα δώδεκα μίλια στο Ιόνιο. Δήλωση που αναπαράγουν οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος στις περιφέρειές τους, καθώς και στα ΜΜΕ, ιδίως εκείνα της λίστας Πέτσα. Θα έλεγα ότι ζούμε ένα ...
πραγματικό θαύμα, να μεγαλώνει δηλαδή η Ελλάδα χωρίς να χυθεί σταγόνα αίματος, με έναν νόμο που θα έρθει στη Βουλή οσονούπω.
Αναρωτιέμαι πώς η ευκαιρία αυτή διέφυγε από όλους τους μεταδικτατορικούς πρωθυπουργούς που είχαν το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στα δώδεκα μίλια, ακόμα και πριν ψηφιστεί η σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982). Η στάση τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και εθνική μειοδοσία, διότι δεν άσκησαν το δικαίωμα αυτό.
Τώρα, άρκεσε μια θαλάσσια λωρίδα πλάτους έξι μιλίων από τα σύνορα με την Αλβανία μέχρι το Ταίναρο, για να «μεγαλώσει η Ελλάδα». Αρέσκεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε μεγαλοστομίες, όπως προκύπτει και από τον προ μηνών ισχυρισμό της «νικήσαμε τους Τούρκους στον Εβρο», ενώ απώθησε μετανάστες και πρόσφυγες. Επίσης, θριαμβολογεί ότι με την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία ακύρωσε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, που αν ήταν έτσι, όλοι θα πανηγυρίζαμε.
Υπενθυμίζω ότι τελευταία φορά που μεγάλωσε η Ελλάδα ήταν το 1947, με την ένωση της Δωδεκανήσου, ενώ πολλές δεκαετίες πριν, είχε διπλασιαστεί εδαφικά με ηγέτη τον Ελευθέριο Βενιζέλο, αλλά μέσω των αιματηρών Βαλκανικών Πολέμων.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, από τον οποίο βγήκε πολιτικά και ηθικά νικητής ο ελληνικός λαός, ήρθε ο καταστροφικός Εμφύλιος και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που δεν επιτεύχθηκε ο στόχος της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, τον οποίο χρησιμοποίησε προδοτικά η χούντα, το 1974, πετυχαίνοντας το ακριβώς αντίθετο, την de facto διχοτόμηση της Κύπρου, η οποία μπορεί να γίνει και de jure, με τη σημερινή ακινησία στο Κυπριακό.
Μετεμφυλιακά, με κυβερνήσεις της Δεξιάς, συρρικνώθηκε η Ελλάδα, όχι εδαφικά, αλλά σε πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό, λόγω της πολιτικής προσφυγιάς και της μαζικής οικονομικής μετανάστευσης που σήμαινε την ερήμωση της ελληνικής υπαίθρου, ιδιαίτερα σε ευαίσθητες παραμεθόριες περιοχές.
Θεωρώ ότι η Ελλάδα μπορεί να μεγαλώσει και να ψηλώσει στη διεθνή σκηνή μόνο αν μπει πραγματικά στον 21ο αιώνα, ανακόπτοντας τη σημερινή της κρίση και κάνοντας άλμα στο καινό, όχι στο κενό, σύμφωνα με γνωστό πανεπιστημιακό...
Πάνος Τριγάζης
efsyn.gr
πραγματικό θαύμα, να μεγαλώνει δηλαδή η Ελλάδα χωρίς να χυθεί σταγόνα αίματος, με έναν νόμο που θα έρθει στη Βουλή οσονούπω.
Αναρωτιέμαι πώς η ευκαιρία αυτή διέφυγε από όλους τους μεταδικτατορικούς πρωθυπουργούς που είχαν το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στα δώδεκα μίλια, ακόμα και πριν ψηφιστεί η σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982). Η στάση τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και εθνική μειοδοσία, διότι δεν άσκησαν το δικαίωμα αυτό.
Τώρα, άρκεσε μια θαλάσσια λωρίδα πλάτους έξι μιλίων από τα σύνορα με την Αλβανία μέχρι το Ταίναρο, για να «μεγαλώσει η Ελλάδα». Αρέσκεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε μεγαλοστομίες, όπως προκύπτει και από τον προ μηνών ισχυρισμό της «νικήσαμε τους Τούρκους στον Εβρο», ενώ απώθησε μετανάστες και πρόσφυγες. Επίσης, θριαμβολογεί ότι με την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία ακύρωσε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, που αν ήταν έτσι, όλοι θα πανηγυρίζαμε.
Υπενθυμίζω ότι τελευταία φορά που μεγάλωσε η Ελλάδα ήταν το 1947, με την ένωση της Δωδεκανήσου, ενώ πολλές δεκαετίες πριν, είχε διπλασιαστεί εδαφικά με ηγέτη τον Ελευθέριο Βενιζέλο, αλλά μέσω των αιματηρών Βαλκανικών Πολέμων.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, από τον οποίο βγήκε πολιτικά και ηθικά νικητής ο ελληνικός λαός, ήρθε ο καταστροφικός Εμφύλιος και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που δεν επιτεύχθηκε ο στόχος της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, τον οποίο χρησιμοποίησε προδοτικά η χούντα, το 1974, πετυχαίνοντας το ακριβώς αντίθετο, την de facto διχοτόμηση της Κύπρου, η οποία μπορεί να γίνει και de jure, με τη σημερινή ακινησία στο Κυπριακό.
Μετεμφυλιακά, με κυβερνήσεις της Δεξιάς, συρρικνώθηκε η Ελλάδα, όχι εδαφικά, αλλά σε πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό, λόγω της πολιτικής προσφυγιάς και της μαζικής οικονομικής μετανάστευσης που σήμαινε την ερήμωση της ελληνικής υπαίθρου, ιδιαίτερα σε ευαίσθητες παραμεθόριες περιοχές.
Θεωρώ ότι η Ελλάδα μπορεί να μεγαλώσει και να ψηλώσει στη διεθνή σκηνή μόνο αν μπει πραγματικά στον 21ο αιώνα, ανακόπτοντας τη σημερινή της κρίση και κάνοντας άλμα στο καινό, όχι στο κενό, σύμφωνα με γνωστό πανεπιστημιακό...
Πάνος Τριγάζης
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.