καθοδηγητή του- και βγήκε αρχηγός στη ΝΔ.
Μετά έκανε τον Άδωνι Γεωργιάδη αντιπρόεδρο του και τον Βορίδη κοινοβουλευτικό του εκπρόσωπο. Και τώρα άρχισε να τους τρώει έναν -έναν.
Ο Σαμαράς χτυπήθηκε για να πάει στις Βρυξέλλες ή Πρόεδρος της Δημοκρατίας και βρήκε πόρτα. Ο Βορίδης δεν πήρε ποτέ το υπουργείο Δικαιοσύνης για το οποίο προορίζονταν με ειδική αποστολή. Ο Πλεύρης έδωσε ρέστα στην Προανακριτική, αλλά μάλλον δεν θα δει ποτέ χαρτοφυλάκιο. Αχαριστία.
Ο Μητσοτάκης όταν δεν πετάει στα αζήτητα τον ίδιο τον Σαμαρά, τον ξεδοντιάζει κρατώντας στα υπουργεία τους -αποδεδειγμένα πλέον- άχρηστους Σαμαρικούς. Κι ας πάει και το παλιάμπελο.
Αυτή η συμπεριφορά παίρνει χαρακτήρα βασανιστηρίου στη περίπτωση του Άδωνι Γεωργιάδη. Στις εκλογές το σύστημα Μητσοτάκη φρόντισε να φάει τη σκόνη του Χατζηδάκη και λίγο ακόμη θα έβλεπε και την πλάτη της Κεραμέως. Αυτός που έπαιρνε στη πλάτη του άλλους για να τους βάλει στη Βουλή και κάθε τόσο έβαζε όρους στον Μητσοτάκη κατά βούληση.
Μετά του έδωσε μισό υπουργείο. Για την ακρίβεια τον έχρισε υπουργό Ανάπτυξης χωρίς την ανάπτυξη. Μακριά από το ΕΣΠΑ και τα μεγάλα «πρότζεκτ». Τον άφησε να βολοδέρνει με το καταδικασμένο Ελληνικό.
Έκανε πως δεν κατάλαβε όταν ολόκληρος υπουργός τη μια διαφήμιζε τη …σχολή του από τα ΜΚΔ και την άλλη πλάσαρε στην τηλεόραση μια μάσκα που δεν είναι μάσκα -υπό το κράτος θαυμασμού για την ευρηματικότητα του κατασκευαστή της.
Τώρα από μισός υπουργός γίνεται μη υπουργός. Ή αλλιώς υπουργός άνευ περιεχομένου. Η αναβάθμιση Παπαθανάση σε υπουργό – άρα κεντρικό συνομιλητή του Μητσοτάκη και των επενδυτών στο υπουργείο- η πρωθυπουργική επαφή με τον υφυπουργό Τσακίρη βάζει τον πολυπράγμονα Γεωργιάδη ανάμεσα σε δυο μυλόπετρες που τον συνθλίβουν.
Κυρίως τον θλίβουν αν διαβάσει κανείς πίσω από τη δήλωση του για τη χαρά που πήρε με την «αναβάθμιση του συνεργάτη» του. Η ψυχή του το ξέρει. Αυτή η αναβάθμιση ισούται με δική του υποβάθμιση.
Το χειρότερο όλων για τον Αδωνι είναι η υπουργοποιηση της Ζωής Ράπτη. Η κυρία εξ ..αγχιστείας του παρελθόντος της έχει το ιδιο εκλογικό κοινό με τον Γεωργιάδη στην εκλογική του περιφέρεια.
Η σαλαμοποίηση του Άδωνι είναι μια τεχνική που μόνο κάποιος που φοίτησε σε μια από τις μεγάλες του γένους σχολές της εγχώριας πολιτικής μπορούσε να κάνει με τόσο κυνισμό. Ο Κυριάκος είναι χειρότερος από τον πατέρα του.
Ενδεχομένως κάτω από άλλες συνθήκες ο θυελλώδης Άδωνις δεν θα το κατάπινε. Θα έσερνε τον Μητσοτάκη στα μαρμαρένια αλώνια και τι είχε τι έχασε.
Αλλά ακριβώς οι σημερινές συνθήκες είναι που τον αναγκάζουν να πιει το πικρό ποτήρι: ο Κυριάκος τον οποίο ειρωνεύονταν κάποτε για τα χρυσά κουτάλια που τον μεγάλωσαν- είναι Πρωθυπουργός και αυτός περιμένει ακόμη το τέλος της έρευνας για την Νοβάρτις που τον αφορά.
Ακόμη και αν φάνε την Τουλουπάκη η έρευνα θα συνεχιστεί μέχρι να υπάρξει ανακοίνωση: είτε θα τον αρχειοθετεί σαν τους εφτά, είτε θα τον τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί σαν τον αδελφοποιητό του τον Λοβέρδο.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ο Άδωνις σφίγγει τα δόντια και υπομένει το βασανιστήριο. Στον ορίζοντα διαγράφεται το πολιτικό τέλος του. Ο Μητσοτάκη τουλάχιστον τον πάει για τελείωμα…
Βρίσκεται πλέον σε σε κατάσταση ταπεινωτικής υπουργίας. Για έναν τύπο με το δικό τη χαρακτήρα, καλύτερα να έλειπε. Αν δεν τα βρόντηξε -ίσως είναι γιατί κάτι έχει στο μυαλό του- δεν είναι ο τύπος που θα του τη φέρει έτσι ένας «πορφυρογέννητος». Αν ισχύει, δεν θα πλήξουμε...
Γ.Λακόπουλος
Πηγή:anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου