"Συνεκμετάλλευση Αιγαίου υπό το ΝΑΤΟ για χάρη ενεργειακών κολοσσών"...

Η ευρωΝΑΤΟική στάση καθόρισε την αποθράσυνση της τουρκικής ηγεσίας, εκτιμά ο γ.γ. του ΚΚΕ και τονίζει ότι Γερμανία, Γαλλία και ΗΠΑ παρεμβαίνουν στην αντιπαράθεση, ο καθένας με τα δικά του συμφέροντα. 

Σε συνέντευξή του στο...
«iEidiseis», ο Δημήτρης Κουτσούμπας σημειώνει ότι εκείνο το οποίο επιχειρείται τόσο μέσω «μυστικών», όσο και μέσω «φανερών» διαπραγματεύσεων είναι «η "συνεκμετάλλευση" στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, υπό ευρωΝΑΤΟϊκή εποπτεία, για τα συμφέροντα ενεργειακών κολοσσών».

Ερωτηθείς, σχετικά, απαντά ότι «Γερμανία, ΗΠΑ, Γαλλία παρεμβαίνουν στην αντιπαράθεση -ο καθένας με βάση τα δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα- χωρίς όμως να παρεκκλίνουν από το στρατηγικό σχέδιο του ΝΑΤΟ, που είναι η μείωση της επίδρασης της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο και η διατήρηση της ΝΑΤΟϊκής συνοχής. Αυτό το γνωρίζει η Τουρκική άρχουσα τάξη, γι' αυτό και η αποθράσυνσή της είναι και αποτέλεσμα της ευρωΝΑΤΟϊκής στάσης».


Σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι «σε κάθε περίπτωση η "διαμεσολάβηση" και των τριών, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει, προωθεί τον διακηρυγμένο ΝΑΤΟϊκό στόχο της "διευθέτησης" και "συνεκμετάλλευσης", που με εκβιαστικό τρόπο προσπαθούν να "φορέσουν" καπέλο στον ελληνικό λαό, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας».

«Η μόνη "διαμεσολάβηση" που μπορεί να δώσει λύση είναι εκείνη της μαχητικής παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα σε Ελλάδα και Τουρκία, ενάντια στους σχεδιασμούς ΝΑΤΟ-Ε.Ε. και κυβερνήσεων των δύο χωρών, κόντρα στους εθνικισμούς και στις δύο πλευρές των συνόρων», υπογραμμίζει. Αναφέρει ακόμα μια φορά, ότι «το δίλημμα συμβιβασμός ή πόλεμος είναι ένα ψευτοδίλημμα», προσθέτοντας ότι «και θερμό επεισόδιο μπορεί να υπάρχει, που θα λειτουργήσει ως καταλύτης των συμβιβασμών ή ακόμη κι αν προηγηθεί ένας προσωρινός συμβιβασμός, αυτός μόνο θα μεταθέσει για λίγο μετά μια -οδυνηρή για τους λαούς- σύγκρουση, αφού θα πρόκειται για συμφωνία μεταξύ ανταγωνιστών κι όχι λαών».

«Συνεπώς αυτό το δίλημμα δεν τίθεται γενικά κι αφηρημένα, αλλά το θέτουν εμμέσως πλην σαφώς οι άλλες πολιτικές δυνάμεις και οι διεθνείς σύμμαχοί τους, προκειμένου να νομιμοποιήσουν την πολιτική της συνδιαχείρισης σε βάρος των κυριαρχικών και των λαϊκών δικαιωμάτων και συμφερόντων», τονίζει.

Ερωτηθείς αν εκτιμά πως προωθείται συνολική διευθέτηση διαφορών στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένου και του Κυπριακού, λέει ότι «τόσο το ζήτημα των ελληνοτουρκικών διαφορών, όσο και το Κυπριακό, έχουν γίνει με τον πιο επίσημο τρόπο μέρος γενικότερων γεωπολιτικών και ενεργειακών ανταγωνισμών, αλλά κι ενός ευρύτερου παζαριού στην περιοχή, που έχει στον βασικό άξονα να μην θιγεί ο ρόλος της Τουρκίας ως βασικός στρατηγικός εταίρος των ιμπεριαλιστικών κρατών και συμμαχιών».

«Σ' αυτό το πλαίσιο» προσθέτει «δίνονται και τα αντίστοιχα ανταλλάγματα στην άρχουσα τάξη της Τουρκίας, κάτι που φαίνεται ήδη με τις επεμβάσεις της τελευταίας σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη, που έγιναν με την ανοχή του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τα ανταλλάγματα αυτά σαφώς συμπεριλαμβάνουν τόσο το Αιγαίο, όσο και το Κυπριακό».

Σημειώνει ακόμα ότι η μετατροπή της Ελλάδας σε αμερικαΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο υπονομεύει την άμυνα της χώρας και την μετατρέπει σε πιθανό στόχο σε περίπτωση πιο γενικευμένης ανάφλεξης.

Ως προς τις αντιρρήσεις του ΚΚΕ για το Δικαστήριο της Χάγης, αναφέρει καταρχήν ότι στο «συνυποσχετικό» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η «τουρκική κυβέρνηση θα μπορεί να θέσει όλες τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή, δημιουργώντας έτσι τετελεσμένα».