ενημερώσει τη λαϊκή αντιπροσωπεία ως προς τις επιλογές και τη μεθοδολογία βάσει των οποίων συνάφθηκε η Συνθήκη για την Αίγυπτο. Κατά τον Τομεάρχη Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Δημοκρατία αφίσταται πλέον από το λεγόμενο «δόγμα Μολυβιάτη», χωρίς να ξεκαθαρίζει όμως με τι θα το αντικαταστήσει. Ως γνωστό, το «δόγμα» αυτό προέβλεπε ως προς την οριοθέτηση οικονομικών ζωνών την απαρέγκλιτη εφαρμογή της μέσης γραμμής, της ίσης απόστασης, και της πλήρους επήρειας των νησιών. Έναντι δε της Τουρκίας υιοθετούσε τη λογική της μη λύσης, ότι η χώρα πρέπει να κερδίζει χρόνο και να αποφύγει να καθίσει στο τραπέζι συνομιλιών.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι και δύο συμφωνίες που έφερε προς κύρωση η Νέα Δημοκρατία διαφοροποιούνται από τη μεθοδολογία αυτή, μην προβλέποντας πλήρη επήρεια των νησιών. Και ναι μεν η συμφωνία με την Ιταλία, επειδή επαναλαμβάνει ουσιαστικά την προγενέστερη συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα, που οριοθετήθηκε πριν από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, μπορεί να δικαιολογηθεί με επίκληση της αρχής pacta sund servanda. Για το λόγο αυτό και υπερψηφίζεται χωρίς επιφυλάξεις από το ΣΥΡΙΖΑ. Απευθυνόμενος στη συνέχεια στη Νέα Δημοκρατία, αναφέρθηκε στο θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο, όπου υιοθετείται όψιμα η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία είχε ως αντιπολίτευση βίαια καταγγείλει, διότι τάχα «υποσκάπτει θεμελιώδεις θέσεις της εθνικής μας πολιτικής», με τη φράση «Καλοδεχούμενοι. Είναι καλό να διορθώνει κανείς τα λάθη του.» Και αναρωτήθηκε τι πρόκειται να πράξει το ΚΙΝΑΛ, που είχε ασκήσει παρόμοια πολεμική.
Στη συνέχεια εστίασε την κριτική του στη Συμφωνία με την Αίγυπτο. Σε αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε το παρών, αναγνωρίζοντας ότι, αν ενταχθεί σε εθνική στρατηγική, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο διεμβόλισης του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου, επισημαίνοντας, βεβαίως, ότι δεν το ακυρώνει, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Παρουσιάζει όμως πολλά προβλήματα. Σε αυτή δεν ξέρουμε την επήρεια των νησιών μας, αντίθετα με τη Σύμβαση με την Ιταλία. Δεν ξέρουμε τις γραμμές βάσης. Το κυριότερο: δεν ξέρουμε την μεθοδολογία που εφαρμόστηκε, σίγουρα όμως δεν ήταν η μέση γραμμή, την οποία εφάρμοσε η Αίγυπτος στην συμφωνία χάραξης ΑΟΖ με την Κύπρο.
Οι ερωτήσεις αυτές δεν ήταν κρίσιμες μόνο -ή κυρίως- για την αξιολόγηση της συμφωνίας, τόνισε. Είναι πάνω από όλα κρίσιμες για τη μεθοδολογία με την οποία θα διεξαχθεί η διαπραγμάτευση με την Τουρκία. Ρώτησε σχετικά την κυβέρνηση:
«Θα εφαρμόσετε την μεθοδολογία της Συμφωνίας με την Αίγυπτο; Ποια ακριβώς είναι αυτή;
Η, αντιθέτως, θα εφαρμόσετε το δόγμα Μολυβιάτη;
Πώς θα εξηγήσετε στην άλλη πλευρά ότι άλλη μεθοδολογία ακολουθείτε στην πρώτη περίπτωση και άλλη στην άλλη;
Μας είπε ο Υπουργός Εξωτερικών στην Επιτροπή ότι «Η μέθοδος εύρεσης της γραμμής είναι η συνάντηση της βουλήσεως δύο κυριάρχων κρατών.» Δεν προσθέσατε καν «βάσει του δικαίου της θάλασσας». Άρα και στην διαπραγμάτευση με την Τουρκία αυτή θα είναι η νέα βάση; Όχι η συνθήκη του Montego Bay, όχι μια μεθοδολογία που θα βασίζεται σε αυτή και θα έχει εθνικά συμφωνηθεί, αλλά η σε οποιοδήποτε επίπεδο ισορροπίας «συνάντηση της βουλήσεως δύο κυριάρχων κρατών»; Αυτό δεν είναι περίπου που λέει τόσα χρόνια η Τουρκία, ότι η διαπραγμάτευση πρέπει να γίνει στη βάση «των ζωτικών συμφερόντων των δύο κρατών»;
Αυτή είναι μια ιδιόμορφη μορφή μυστικής διπλωματίας: να κινηθείτε όπως θέλετε, σε αχορταγράφητα νερά, χωρίς να έχετε συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, και να έχετε υφαρπάξει ως προς αυτό και την έγκριση της εθνικής αντιπροσωπείας. Χωρίς εμάς.»
Συνέχισε, λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπερασπίζεται το δόγμα της ακινησίας και της μη λύσης. Επιδιώκει την εθνική ενότητα, στη βάση όμως εθνικής στρατηγικής που θα διαμορφωθεί από Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών. Η κυβέρνηση θα πρέπει να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό και να διατυπώσει τις προτάσεις της και να μη ζητά από την αντιπολίτευση λευκή επιταγή.
Ολοκλήρωσε δε λέγοντας: «Έχετε δίκιο να λέτε ότι οι στιγμές είναι ιστορικές. Και ο καθένας από εμάς, ως εκπρόσωπος του έθνους, έχει ατομική ευθύνη να τοποθετηθεί απέναντι στις ιστορικές αυτές προκλήσεις. Για αυτό ζητήσαμε ονομαστική ψηφοφορία. Ώστε ο καθένας ατομικά και κάθε πολιτική δύναμη να αντιμετωπίσει την ιστορία και τις ευθύνες του.»...
Πηγή:left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου