Είναι αποδεδειγμένο ιστορικά ότι οι ευαισθησίες των ισχυρών του πλανήτη είναι απολύτως επιλεκτικές όταν αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις δημοκρατικές ελευθερίες, το Διεθνές Δίκαιο και γενικότερα αρχές και αξίες. Στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία ευαισθησία. Εχουν μόνο συμφέροντα. Κι...
όταν αυτά το επιτάσσουν, επιδεικνύουν είτε ευαισθησία είτε αναισθησία για όλα τα προαναφερόμενα.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με πρόσφατο παράδειγμα τη στάση τους απέναντι στην Τουρκία.
Αυτή η Ε.Ε., που κλείνει τα μάτια σε όσα συμβαίνουν μέσα στην Τουρκία, πραγματοποίησε χθες τηλεδιάσκεψη των ηγετών της για να λάβει αποφάσεις και μέτρα σε βάρος της Λευκορωσίας, επειδή δεν της αρέσει το εσωτερικό καθεστώς αυτής της χώρας, όσο κι αν έχουν βάση οι κατηγορίες για νοθεία στις εκλογές. Αυτή η Ενωμένη Ευρώπη θεωρεί πιο σπουδαίο να ανατρέψει τον Λουκασένκο από το να προστατεύσει δύο χώρες-μέλη της Ε.Ε., την Ελλάδα και την Κύπρο, που απειλούνται διαρκώς από την Τουρκία. Είναι φανερό πως αυτή η Ευρώπη ούτε Ενωμένη είναι ούτε ενιαίες αρχές, αξίες και συμφέροντα έχει.
Μπορούμε ως χώρα να περιμένουμε την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων από αυτήν την Ενωση; Οχι, όσο επικρατούν εντός της η βούληση των ισχυρών, αντί των αρχών και των αξιών. Είμαστε, όμως, υποχρεωμένοι ως μέλος της να διεκδικούμε από τα όργανά της υποστήριξη των συμφερόντων μας, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου.
Για να πετύχουμε αυτή τη στήριξη οφείλουμε να έχουμε ξεκάθαρες θέσεις, ξεκάθαρους στόχους, ξεκάθαρη πολιτική. Κι αυτό πρέπει να είναι απολύτως σαφές και σε φίλους και σε εχθρούς.
Εχουμε; Δυστυχώς η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να αποδείξει ότι δεν έχουμε. Για παράδειγμα, ετοιμάζεται για διάλογο με την Τουρκία, αλλά καλλιεργεί εξωτερικά την εικόνα της αδιάλλακτης. Προκρίνει τον συμβιβασμό με τη γείτονα, αλλά προς τα έξω επιδιώκει να φαίνεται το ακριβώς αντίθετο. Διπλή εικόνα - διπλή γλώσσα...
Τελευταίο παράδειγμα αυτής της διγλωσσίας είναι η υπόθεση του πρωθυπουργικού συμβούλου Αλ. Διακόπουλου. Είπε ο άνθρωπος μιαν αλήθεια, που δεν βόλευε την επικοινωνιακή τακτική του Μαξίμου. Προχθές, τον έβαλαν να το πάρει πίσω. Χθες, θεώρησαν πως τους συνέφερε να τον παραιτήσουν. Με τέτοιες πρακτικές όμως καμιά εθνική υπόθεση δεν υπηρετήθηκε σωστά. Πόσω μάλλον μέσα σε αυτήν την Ευρωπαϊκή Ενωση...
efsyn.gr
όταν αυτά το επιτάσσουν, επιδεικνύουν είτε ευαισθησία είτε αναισθησία για όλα τα προαναφερόμενα.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με πρόσφατο παράδειγμα τη στάση τους απέναντι στην Τουρκία.
Αυτή η Ε.Ε., που κλείνει τα μάτια σε όσα συμβαίνουν μέσα στην Τουρκία, πραγματοποίησε χθες τηλεδιάσκεψη των ηγετών της για να λάβει αποφάσεις και μέτρα σε βάρος της Λευκορωσίας, επειδή δεν της αρέσει το εσωτερικό καθεστώς αυτής της χώρας, όσο κι αν έχουν βάση οι κατηγορίες για νοθεία στις εκλογές. Αυτή η Ενωμένη Ευρώπη θεωρεί πιο σπουδαίο να ανατρέψει τον Λουκασένκο από το να προστατεύσει δύο χώρες-μέλη της Ε.Ε., την Ελλάδα και την Κύπρο, που απειλούνται διαρκώς από την Τουρκία. Είναι φανερό πως αυτή η Ευρώπη ούτε Ενωμένη είναι ούτε ενιαίες αρχές, αξίες και συμφέροντα έχει.
Μπορούμε ως χώρα να περιμένουμε την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων από αυτήν την Ενωση; Οχι, όσο επικρατούν εντός της η βούληση των ισχυρών, αντί των αρχών και των αξιών. Είμαστε, όμως, υποχρεωμένοι ως μέλος της να διεκδικούμε από τα όργανά της υποστήριξη των συμφερόντων μας, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου.
Για να πετύχουμε αυτή τη στήριξη οφείλουμε να έχουμε ξεκάθαρες θέσεις, ξεκάθαρους στόχους, ξεκάθαρη πολιτική. Κι αυτό πρέπει να είναι απολύτως σαφές και σε φίλους και σε εχθρούς.
Εχουμε; Δυστυχώς η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να αποδείξει ότι δεν έχουμε. Για παράδειγμα, ετοιμάζεται για διάλογο με την Τουρκία, αλλά καλλιεργεί εξωτερικά την εικόνα της αδιάλλακτης. Προκρίνει τον συμβιβασμό με τη γείτονα, αλλά προς τα έξω επιδιώκει να φαίνεται το ακριβώς αντίθετο. Διπλή εικόνα - διπλή γλώσσα...
Τελευταίο παράδειγμα αυτής της διγλωσσίας είναι η υπόθεση του πρωθυπουργικού συμβούλου Αλ. Διακόπουλου. Είπε ο άνθρωπος μιαν αλήθεια, που δεν βόλευε την επικοινωνιακή τακτική του Μαξίμου. Προχθές, τον έβαλαν να το πάρει πίσω. Χθες, θεώρησαν πως τους συνέφερε να τον παραιτήσουν. Με τέτοιες πρακτικές όμως καμιά εθνική υπόθεση δεν υπηρετήθηκε σωστά. Πόσω μάλλον μέσα σε αυτήν την Ευρωπαϊκή Ενωση...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου