21.7.20

O Καπελιός κι ο Βασιλειάδης...

Λοιπόν, «έτσι γίνονται τα παιχνίδια. Ετσι έγιναν πέρυσι τα παιχνίδια με τον Καπελιό (πρώην αρχηγό της Πυροσβεστικής) και τον Βασιλειάδη (πρώην υπαρχηγό Επιχειρήσεων). Για να καθαρίσει ο Καπελιός τον Βασιλειάδη τον άφησε στα Κύθηρα χωρίς...
εναέρια βοήθεια και στη Μάνη χωρίς εναέρια... Ετσι παίζεται το παιχνίδι».

Εάν το βίντεο αποδειχτεί αυθεντικό [κρύψου κι αχούγιαξε, εδώ που τα λέμε] τότε τα λόγια αυτά αποκτούν τραγική διάσταση. Ερμη χώρα. Αλλά αυτή είναι η εξουσία, για όποιον ακόμη τρέφει ελπίδες ότι επικρατούν αξιοκρατία και ηθική στους ανθρώπους, που διοικούν, που εξουσιάζουν. Δεν είναι απλός κυνισμός, είναι ασέβεια προς τη ζωή και τα ανθρώπινα όντα -τι λέω, είναι περιφρόνηση. Είναι ύβρις. Η Υβρις.

Και ψεύτικο να είναι το βίντεο, είναι δυστυχώς αληθινό το περιεχόμενό του: οι λέξεις είναι κατάλληλα λαϊκές [σε τέτοια γλώσσα γίνονται οι συνεννοήσεις σε αυτά τα «υψίπεδα»], η σύνταξη περίπου ορθή, το νόημα πεντακάθαρο. «Αυτοί είμαστε και ό,τι γουστάρουμε κάνουμε, όποιον θέλουμε αναβαπτίζουμε και εάν κάποιος μας ενοχλεί τον ρίχνουμε στα Τάρταρα [και ας γκρεμοτσακίζονται μαζί του και μερικοί άλλοι, αθώοι!]»· αυτή φαίνεται να είναι η «φιλοσοφία» εκείνων που ηνιοχεύουν τον διοικητικό μηχανισμό της κρατικής «οντότητας».

Δεν χωράνε εδώ ηθικές αναστολές και συνειδήσεις, ενοχές και τύψεις -εδώ το «παιχνίδι» δεν σηκώνει τέτοιες παρωχημένες αξίες, τέτοιους συναισθηματισμούς. Εντάξει, το υποψιαζόμασταν, το ξέραμε είναι το σωστό, αλλά μη μας το πετάτε και καταπρόσωπο, δείξτε λίγη ανθρωπιά, να πάρει ο διάολος. Δάση και καλλιέργειες δηώνονται, άνθρωποι κινδυνεύουν, ζωές χάνονται και «έτσι παίζεται το παιχνίδι»; Καμία πια συστολή; Λίγη ντροπή;

Λοιπόν τέτοιοι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για την τύχη μας, για το μέλλον μας, για την ίδια μας τη ζωή -αυτό είναι το εξοργιστικά αληθινό για το πόπολο (και αυτά συμβαίνουν σε μια «δημοκρατία», όπως θα έλεγαν οι υπερασπιστές τούτου του παρδαλού πολιτικού συστήματος). Ο Καπελιός κι ο Βασιλειάδης, μάλιστα: ο απρόσωπος, ανίκητος, απρόσιτος μηχανισμός της διοίκησης.

Τα ονόματα δεν λένε τίποτα -θα μπορούσαν να είναι οποιωνδήποτε, όσων τέλος πάντων αποφάσιζαν [και συνεχίζουν να αποφασίζουν] να εμπλακούν στο ανελέητο τούτο και απάνθρωπο παιχνίδι της εξουσίας. Προφανώς όποιος ανέρχεται σε τέτοια «αξιώματα» εισέρχεται σε άλλο επίπεδο λογικής και συναισθηματικού κόσμου, αφήνει πίσω του τα τετριμμένα και τα μικρά που μας συνέχουν ως κοινωνία, όπως π.χ. είναι η αλληλεγγύη, η σύνεση, η αλήθεια, η φροντίδα για τα κοινά και τους συνανθρώπους που υποφέρουν.

Είναι βέβαια λίγο ώς πολύ γνωστά αυτά αλλά ποτέ δεν περιμένεις να ακούσεις τέτοιο απαξιωτικό για την ανθρώπινη ζωή λεξιλόγιο, όσο και αν έχουν αλλοτριωθεί αυτοί που κάνουν χρήση αυτού του λεξιλογίου από το «θάμβος» και τη δύναμη της εξουσίας. Απλώς δεν το περιμένεις -όχι ότι δεν συμβαίνει έτσι ακριβώς. Μην τάχα πέφτουμε από τα σύννεφα. Οσοι είναι κοντά στην εξουσία γνωρίζουν πολύ καλά πώς παίζεται το παιχνίδι. Ο επιπυραγός που ανέλαβε να συντάξει το πόρισμα επιμένει στην αυθεντικότητα των συνομιλιών, προέβη μάλιστα και σε μήνυση. Θα δούμε· αλλά τι ακριβώς -και πότε- θα δούμε;..

Γιώργος Σταματόπουλος

Πηγή:efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: