Ανηφορίζοντας με το αυτοκίνητο προς την Πορταριά, παραξενευόμαστε μπροστά στη θέα του...
φορτηγού που μεταφέρει εμφιαλωμένα νερά.
Τα πλαστικά μπουκάλια μοιάζουν μεγάλη “παραφωνία” σε ένα χωριό του Πηλίου, περιοχή που φημίζεται για τις πηγές της. Αμέσως κάνουμε την αντίστιξη με τη φράση ενός κατοίκου στις γειτονικές Σταγιάτες: “Εδώ εμείς δεν έχουμε πουλήσει ποτέ εμφιαλωμένο νερό” (πιο αναλυτικά, διαβάστε το ρεπορτάζ της 23ης Ιουνίου 2020).
Και όμως, πολλοί κάτοικοι της Πορταριάς καταφεύγουν είτε στο εμφιαλωμένο είτε σε άλλες λύσεις. “Αναγκάστηκα να βάλω φίλτρο στη βρύση, γιατί δεν θέλαμε να πίνουμε το χλωριωμένο νερό, δεν αντέχουμε καν τη μυρωδιά”, μας λέει ο ιδιοκτήτης της ψησταριάς που βρίσκεται απέναντι από την κεντρική πλατεία του χωριού. Εκτιμά ότι η υπερχλωρίωση, την οποία καταγγέλλουν και οι κάτοικοι των Σταγιατών, είναι μέθοδος απαξίωσης του πηγαίου νερού, με στόχο οι κάτοικοι της περιοχής να στραφούν στο εμφιαλωμένο.
Και αν η Πορταριά με τους 500 μόνιμους κατοίκους μοιάζει με σταγόνα στον ωκεανό, ο Βόλος των 140.000 ανθρώπων είναι μια τεράστια δεξαμενή καταναλωτών εμφιαλωμένου νερού, ιδιαίτερα κατά τους θερινούς μήνες, όταν το ποσοστό του πηγαίου νερού στο δίκτυο είναι πολύ χαμηλό.
Πίνουν το 50% των εμφιαλωμένων στη Θεσσαλία
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία των εταιρειών διάθεσης εμφιαλωμένου νερού, η Μαγνησία καταναλώνει πάνω από το 50% του εμφιαλωμένου νερού που αγοράζει ολόκληρη η Περιφέρεια Θεσσαλίας, ενώ καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση πανελλαδικά μετά τη Θεσσαλονίκη - στην τρίτη θέση έρχεται η Κρήτη.
Το πρόβλημα στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας, τον Βόλο, πάει πολλά χρόνια πίσω, αν και, όπως μας είπαν αρκετοί από τους συνομιλητές μας, με τα κατάλληλα μικρά έργα χαμηλού κόστους και σωστή διαχείριση το νερό είναι υπεραρκετό για τη βιομηχανία και την άρδευση.
Παρ' όλα αυτά, σύμφωνα με αξιόπιστη πηγή, οι κάτοικοι του Βόλου δεν ενημερώνονται από τη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης - Αποχέτευσης Μείζονος Περιοχής Βόλου (ΔΕΥΑΜΒ) για την ποιότητα του νερού, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται ακόμα περισσότερο από τις διαφημίσεις των εταιρειών εμφιαλωμένου νερού.
Υπολογίζεται ότι σήμερα, εν έτει 2020, οι Βολιώτες, αντί να πίνουν ποιοτικό νερό από το Πήλιο, ξοδεύουν περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για εμφιαλωμένο νερό, την ώρα που ο δήμαρχος Αχ. Μπέος, στη δεύτερη ήδη θητεία του, αφήνει (ανάμεσα στις χυδαιότητες που εκτοξεύει κατά όποιου δεν συμφωνεί μαζί του) γενικόλογες υποσχέσεις για “Πηγαίο νερό σε όλον τον Δήμο Βόλου μέχρι το 2030”, σε δέκα χρόνια δηλαδή από τώρα! (https://www.taxydromos.gr/Topika/368017-deyamb-phgaio-nero-se-olon-ton-d...).
1.000 φορές ακριβότερο ένα προϊόν που υπάρχει στη φύση
Σύμφωνα με την Ένωση Καταναλωτών Βόλου (ΕΚΒ), οι Βολιώτες πληρώνουν «1.000 φορές ακριβότερο ένα προϊόν που υπάρχει άφθονο στο σπίτι και στη φύση». Έχει φτάσει να κοστίζει, όπως λένε, «το ένα λίτρο εμφιαλωμένο νερό όσο και ένα λίτρο βενζίνη».
Συνεπώς, με δεδομένο ότι «το νερό βρύσης κοστίζει 1 ευρώ το ένα κυβικό μέτρο, δηλαδή τα 1.000 λίτρα», το εμφιαλωμένο, που κοστίζει από 0,5 έως 2 ευρώ το λίτρο, φτάνει σε κόστος «πάνω από 1.000 ευρώ το ένα κυβικό μέτρο!»
Μεγάλη είναι η ρύπανση και για το περιβάλλον, σύμφωνα με την ΕΚΒ, καθώς «τα πλαστικά μπουκάλια κατασκευάζονται από πετρέλαιο» και «σε όλη τη Γη καταναλώνονται 154.000.000.000 λίτρα εμφιαλωμένο νερό«. Συνεπώς, για να συσκευαστεί όλη αυτή η ποσότητα νερού, «χρειάζεται 100.000.000 λίτρα πετρέλαιο», ενώ «για να μεταφερθεί το μπουκάλι στον τελικό καταναλωτή (μέσω πλοίων, φορτηγών κ.λπ.), καταναλώνεται πάλι πετρέλαιο».
Στον Βόλο, που αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα με την καύση των σκουπιδιών, σημαντικό ποσοστό των απορριμμάτων αφορά πλαστικά μπουκάλια. «Όταν ο τελικός καταναλωτής πιει το νεράκι του, το μπουκάλι καταλήγει συνήθως στα σκουπίδια ή στη φύση και χρειάζεται τουλάχιστον 300 χρόνια για να λειώσει. Τα πλαστικά μπουκάλια αντιπροσωπεύουν το 20% των απορριμμάτων. Αν αποτεφρωθούν, εκλύουν χλωρίνη σε αέριο και τοξικά βαρέα μέταλλα. Αν ανακυκλωθούν, μεταφέρονται σε άλλες χώρες για να διασπαστούν (επιπλέον πετρέλαιο για μεταφορά)».
Οι βρύσες βγάζουν καθαρό αλάτι
Γιατί όμως «δεν πίνεται» το νερό από τη βρύση; Σήμερα ο Βόλος παίρνει νερό από πέντε πηγές του Πηλίου, 11 γεωτρήσεις περιμετρικά της πόλης, 10 της Νέας Ιωνίας και 9 του κάμπου. Όπως αναφέρει η ΔΕΥΑΜΒ, πριν καταλήξει το νερό στον καταναλωτή «οδηγείται από τις πηγές και τις γεωτρήσεις σε δεξαμενές, όπου σχηματίζεται μείγμα, το οποίο εξυγιαίνεται με διάλυμα υποχλωριώδους νατρίου».
Ωστόσο, παρά τη διαδικασία που έχει στόχο να παρέχει «απόλυτα υγιεινό νερό», λίγοι είναι εκείνοι που το πίνουν. Οι γεωτρήσεις είναι πολύ παλιές κι ένα σημαντικό ποσοστό του νερού που αντλείται προέρχεται από τη θάλασσα. Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, το νερό είναι απλησίαστο. Όπως αναφέρει η ΔΕΥΑΜΒ, «η σκληρότητα και τα χλωριόντα του μείγματος που τροφοδοτεί το δίκτυο αυξάνονται λόγω της μείωσης της απόδοσης των πηγών και της αναγκαίας αύξησης αντλούμενου νερού από τις γεωτρήσεις».
Όπως εξηγεί, από τη μεριά του, ο γιατρός και κάτοικος Βόλου Απόστολος Παντσάς, «ο υδροφόρος ορίζοντας έχει τα όριά του. Γίνεται υπεράντληση από τα αντλιοστάσιο, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, οπότε πίνουμε νερό 'ψιλοθάλασσα', καθώς το πηγαίο νερό είναι ένα μικρό ποσοστό του συνόλου κατά την περίοδο αυτή».
«Το νερό που βγαίνει από τα αντλιοστάσιο είναι 'σκληρό', με υψηλό βαθμό σκληρότητας με βάση τα ευρωπαϊκά κριτήρια, και το δίκτυο είναι τρύπιο λαγήνι και έχουμε τεράστιο πρόβλημα με απώλειες που φτάνουν μέχρι και το 60%, ενώ οι αμιαντοσωλήνες θα έπρεπε να έχουν αλλαχτεί» σημειώνει ο Απ. Πάντσας, ο οποίος έχει διατελέσει στο παρελθόν αντιδήμαρχος κι επί σειρά ετών δημοτικός σύμβουλος.
Την ίδια εικόνα μάς μεταφέρει και ο πρώην αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ Λεωνίδας Μαυρογιάννης, αναφέροντας ότι, ύστερα από τόσα χρόνια, οι γεωτρήσεις «βγάζουν καθαρό αλάτι». Όπως σημειώνει, οι συνθήκες έχουν αποτέλεσμα να εμπεδώνεται στους Βολιώτες η αντίληψη ότι πρέπει «να παίρνουν ντε και καλά εμφιαλωμένο νερό», αντίληψη που ο ίδιος δεν υιοθετεί. «Εγώ δεν έπαιρνα ποτέ. Κι αυτό το νερό της βρύσης το έπινα, κι ας ήταν πιο σκληρό. Τώρα έχω βάλει μόνο ένα φίλτρο για να μειώσω τη σκλήρυνση» σημειώνει...
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου