Στην πραγματικότητα, απλώς τραβάνε τον διχασμό ακόμα περισσότερο στα άκρα. Χωρίς διχασμό, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτή τη στιγμή θα κατέρρεε...
Από όσα έχουμε δει και έχουμε ακούσει τις τελευταίες ημέρες, το χυδαιότερο μακράν ήταν το «ο Τσίπρας διαπραγματεύεται να κουκουλωθούν οι υποθέσεις της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για να δώσει συναίνεση στα εθνικά».
Αρα ο Τσίπρας είναι ένοχος, φοβάται και επιπλέον είναι τόσο ανήθικος που προσπαθεί να τη γλυτώσει παζαρεύοντας τη συναίνεσή του στα εθνικά θέματα.
Και αυτή η στάση επιβεβαιώνει και το ότι είναι ένοχος και το ότι δεν είναι υπεύθυνος πολιτικός.
Στον πυρήνα της θέσης αυτής βρίσκεται πρώτα από όλα η πεποίθηση ότι από όλη αυτή την εκστρατεία λάσπης ο Τσίπρας έχει κάτι να φοβηθεί.
Πέραν, φυσικά, του ότι όλη η πολιτική συζήτηση γίνεται για τα σκουπίδια και αυτό ευνοεί πολιτικά την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Δεύτερον, ότι η διακυβέρνηση Τσίπρα δεν ήταν πολιτικά νομιμοποιημένη. Άρα οτιδήποτε οργανώνουν εναντίον του είναι ηθικά δικαιολογημένο.
Και, τρίτον, ότι ο Τσίπρας είναι πολιτικά στριμωγμένος. Επομένως όταν τον χτυπάνε οφείλει να κάθεται να τις τρώει και όταν τον χρειάζονται οφείλει να δίνει συναίνεση.
Στην πραγματικότητα, ο Τσίπρας τούς έβαλε μπροστά σε ένα ηθικό ζήτημα: δεν γίνεται να ζητάτε ομοψυχία για τα εθνικά και την ίδια στιγμή να διχάζετε την κοινωνία πετώντας ασταμάτητα λάσπη.
Διότι περί λάσπης πρόκειται. Ούτε οι ηχογραφημένες συνομιλίες βγάζουν κάτι παράνομο, ούτε το ότι ο Καλογρίτσας θα έφτιαχνε κανάλι.
Για να μην πούμε για την αθλιότητα με το Μάτι. Που προσπαθούν τόσο μεθοδικά να μετατρέψουν την τραγωδία σε πολιτικό γεγονός για να έχουν να λένε μέχρι τις εκλογές.
Και επειδή ο Τσίπρας τούς έφερε προ ηθικού θέματος, δραπέτευσαν διαστρεβλώνοντάς το και επιστρέφοντάς το στον Τσίπρα.
Στην πραγματικότητα, απλώς τραβάνε τον διχασμό ακόμα περισσότερο στα άκρα. Χωρίς διχασμό, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτή τη στιγμή θα κατέρρεε.
Αλλά στα εθνικά ο Μητσοτάκης θα χρειαστεί όντως να το παίξει συναινετικός. Γιατί αυτό που πάει να κάνει είναι αντίθετο με τις προεκλογικές πατριδοκάπηλες διακηρύξεις του και θα του δημιουργήσει πρόβλημα στο εσωτερικό της παράταξής του.
Ο Σαμαράς βάρεσε ήδη καμπανάκι.
Αρα θα χρειαστεί συναίνεση από κάπου αλλού. Λογικό δεν είναι;
Από την άλλη, βέβαια, αν ο Τσίπρας ήταν όντως στριμωγμένος και ήθελε να παζαρέψει, δεν θα το έκανε με επίθεση στον Μητσοτάκη από το βήμα της Βουλής. Θα αναζητούσε κάποιον να μεσολαβήσει. Όχι;
Και επιπλέον δεν θα διάλεγε τα εθνικά θέματα. Γιατί όταν βγαίνει ο τουρκικός στόλος στο Καστελλόριζο, μια δεδομένη συναίνεση στα βασικά προκύπτει ήδη.
Τι να πει ο Τσίπρας, ζήτω οι Τούρκοι; Μόνο οι προηγούμενοι ήταν ικανοί να το κάνουν αυτό.
Θα μπορούσε, βέβαια, να πει «ενώνετε τους Τούρκους για να διχάσετε τους Έλληνες» ή «πουλήσατε το Καστελλόριζο για 12 δισ. ευρώ». Έχουν ξαναγίνει αυτά.
Αλλά δεν το έκανε. Γιατί δεν έχει καμία σχέση με το είδος του πατριωτισμού που υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ούτε με το είδος πολιτικής που υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό, βέβαια, αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ. Στους αντίπαλους απαντάς στη γλώσσα που καταλαβαίνουν:
Πρώτον, ότι το βασικό πλεονέκτημα του Τσίπρα είναι η χυδαιότητα των αντιπάλων του. Αν την υιοθετούσε, θα το αποδυνάμωνε πολύ σοβαρά.
Αντιθέτως, η δική τους γραμμή είναι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τα ίδια σκατά με εμάς».
Δεύτερον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει περιθώρια να κάνει μικροπολιτική. Και μάλιστα σε εθνικό θέμα. Μικροπολιτική κάνει όποιος έχει όλα τα ΜΜΕ στη λίστα πληρωμών του, από το πιο σοβαρό μέχρι το πιο χυδαίο.
Και, τρίτον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είχε λόγους να ανασκαλέψει τον διχασμό, από τη στιγμή που, όπως είπαμε πιο πριν, ο διχασμός βολεύει τον Μητσοτάκη.
Στην πραγματικότητα, ούτε ζητήθηκε ούτε προσφέρθηκε κάποια έξτρα συναίνεση.
Ο Τσίπρας συναντήθηκε με τον Μητσοτάκη, μετά είπε τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και έκανε κριτική στις κυβερνητικές ενέργειες. Δεν τον είδαμε ούτε να εκβιάζει κάποιον ούτε να ζητάει κάτι.
Το ότι αυτό που κάνει η Ν.Δ. είναι αλητεία, το επεσήμανε στον Μητσοτάκη εντελώς ανεξάρτητα από την υπόλοιπη συζήτηση. Και ο Μητσοτάκης έκανε τον άσχετο.
Την πραγματική συναίνεση θα την χρειαστεί ο Μητσοτάκης όταν έρθουν στο τραπέζι οι παραχωρήσεις που έχει συμφωνήσει να κάνει. Αλλά έχουμε λίγο χρόνο ώς τότε.
Μέχρι τότε δεν τους πολυνοιάζει η συναίνεση στα εθνικά. Αυτό που τους νοιάζει είναι να τροφοδοτείται το κυνήγι μαγισσών κατά του ΣΥΡΙΖΑ για τον έχει συνεχώς να εξηγεί τα αυτονόητα.
Να μην έχει καθαρό μυαλό ο κόσμος.
Και για να βγάλουν το άχτι τους που έφτασαν ώς το κατώφλι του εισαγγελέα Διαφθοράς...
Ο σχολαστικός
avgi.gr
Από όσα έχουμε δει και έχουμε ακούσει τις τελευταίες ημέρες, το χυδαιότερο μακράν ήταν το «ο Τσίπρας διαπραγματεύεται να κουκουλωθούν οι υποθέσεις της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για να δώσει συναίνεση στα εθνικά».
Αρα ο Τσίπρας είναι ένοχος, φοβάται και επιπλέον είναι τόσο ανήθικος που προσπαθεί να τη γλυτώσει παζαρεύοντας τη συναίνεσή του στα εθνικά θέματα.
Και αυτή η στάση επιβεβαιώνει και το ότι είναι ένοχος και το ότι δεν είναι υπεύθυνος πολιτικός.
Στον πυρήνα της θέσης αυτής βρίσκεται πρώτα από όλα η πεποίθηση ότι από όλη αυτή την εκστρατεία λάσπης ο Τσίπρας έχει κάτι να φοβηθεί.
Πέραν, φυσικά, του ότι όλη η πολιτική συζήτηση γίνεται για τα σκουπίδια και αυτό ευνοεί πολιτικά την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Δεύτερον, ότι η διακυβέρνηση Τσίπρα δεν ήταν πολιτικά νομιμοποιημένη. Άρα οτιδήποτε οργανώνουν εναντίον του είναι ηθικά δικαιολογημένο.
Και, τρίτον, ότι ο Τσίπρας είναι πολιτικά στριμωγμένος. Επομένως όταν τον χτυπάνε οφείλει να κάθεται να τις τρώει και όταν τον χρειάζονται οφείλει να δίνει συναίνεση.
Στην πραγματικότητα, ο Τσίπρας τούς έβαλε μπροστά σε ένα ηθικό ζήτημα: δεν γίνεται να ζητάτε ομοψυχία για τα εθνικά και την ίδια στιγμή να διχάζετε την κοινωνία πετώντας ασταμάτητα λάσπη.
Διότι περί λάσπης πρόκειται. Ούτε οι ηχογραφημένες συνομιλίες βγάζουν κάτι παράνομο, ούτε το ότι ο Καλογρίτσας θα έφτιαχνε κανάλι.
Για να μην πούμε για την αθλιότητα με το Μάτι. Που προσπαθούν τόσο μεθοδικά να μετατρέψουν την τραγωδία σε πολιτικό γεγονός για να έχουν να λένε μέχρι τις εκλογές.
Και επειδή ο Τσίπρας τούς έφερε προ ηθικού θέματος, δραπέτευσαν διαστρεβλώνοντάς το και επιστρέφοντάς το στον Τσίπρα.
Στην πραγματικότητα, απλώς τραβάνε τον διχασμό ακόμα περισσότερο στα άκρα. Χωρίς διχασμό, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτή τη στιγμή θα κατέρρεε.
Αλλά στα εθνικά ο Μητσοτάκης θα χρειαστεί όντως να το παίξει συναινετικός. Γιατί αυτό που πάει να κάνει είναι αντίθετο με τις προεκλογικές πατριδοκάπηλες διακηρύξεις του και θα του δημιουργήσει πρόβλημα στο εσωτερικό της παράταξής του.
Ο Σαμαράς βάρεσε ήδη καμπανάκι.
Αρα θα χρειαστεί συναίνεση από κάπου αλλού. Λογικό δεν είναι;
Από την άλλη, βέβαια, αν ο Τσίπρας ήταν όντως στριμωγμένος και ήθελε να παζαρέψει, δεν θα το έκανε με επίθεση στον Μητσοτάκη από το βήμα της Βουλής. Θα αναζητούσε κάποιον να μεσολαβήσει. Όχι;
Και επιπλέον δεν θα διάλεγε τα εθνικά θέματα. Γιατί όταν βγαίνει ο τουρκικός στόλος στο Καστελλόριζο, μια δεδομένη συναίνεση στα βασικά προκύπτει ήδη.
Τι να πει ο Τσίπρας, ζήτω οι Τούρκοι; Μόνο οι προηγούμενοι ήταν ικανοί να το κάνουν αυτό.
Θα μπορούσε, βέβαια, να πει «ενώνετε τους Τούρκους για να διχάσετε τους Έλληνες» ή «πουλήσατε το Καστελλόριζο για 12 δισ. ευρώ». Έχουν ξαναγίνει αυτά.
Αλλά δεν το έκανε. Γιατί δεν έχει καμία σχέση με το είδος του πατριωτισμού που υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ούτε με το είδος πολιτικής που υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό, βέβαια, αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ. Στους αντίπαλους απαντάς στη γλώσσα που καταλαβαίνουν:
Πρώτον, ότι το βασικό πλεονέκτημα του Τσίπρα είναι η χυδαιότητα των αντιπάλων του. Αν την υιοθετούσε, θα το αποδυνάμωνε πολύ σοβαρά.
Αντιθέτως, η δική τους γραμμή είναι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τα ίδια σκατά με εμάς».
Δεύτερον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει περιθώρια να κάνει μικροπολιτική. Και μάλιστα σε εθνικό θέμα. Μικροπολιτική κάνει όποιος έχει όλα τα ΜΜΕ στη λίστα πληρωμών του, από το πιο σοβαρό μέχρι το πιο χυδαίο.
Και, τρίτον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είχε λόγους να ανασκαλέψει τον διχασμό, από τη στιγμή που, όπως είπαμε πιο πριν, ο διχασμός βολεύει τον Μητσοτάκη.
Στην πραγματικότητα, ούτε ζητήθηκε ούτε προσφέρθηκε κάποια έξτρα συναίνεση.
Ο Τσίπρας συναντήθηκε με τον Μητσοτάκη, μετά είπε τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και έκανε κριτική στις κυβερνητικές ενέργειες. Δεν τον είδαμε ούτε να εκβιάζει κάποιον ούτε να ζητάει κάτι.
Το ότι αυτό που κάνει η Ν.Δ. είναι αλητεία, το επεσήμανε στον Μητσοτάκη εντελώς ανεξάρτητα από την υπόλοιπη συζήτηση. Και ο Μητσοτάκης έκανε τον άσχετο.
Την πραγματική συναίνεση θα την χρειαστεί ο Μητσοτάκης όταν έρθουν στο τραπέζι οι παραχωρήσεις που έχει συμφωνήσει να κάνει. Αλλά έχουμε λίγο χρόνο ώς τότε.
Μέχρι τότε δεν τους πολυνοιάζει η συναίνεση στα εθνικά. Αυτό που τους νοιάζει είναι να τροφοδοτείται το κυνήγι μαγισσών κατά του ΣΥΡΙΖΑ για τον έχει συνεχώς να εξηγεί τα αυτονόητα.
Να μην έχει καθαρό μυαλό ο κόσμος.
Και για να βγάλουν το άχτι τους που έφτασαν ώς το κατώφλι του εισαγγελέα Διαφθοράς...
Ο σχολαστικός
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου