Η 23η Ιουλίου από το 2018 και ύστερα θα θυμίζει σε όλους τη μεγάλη τραγωδία στο Μάτι. Σε μία τέτοια περίσταση το σημαντικότερο είναι η ανθρώπινη πτυχή. Οι μνήμες εκείνης της ημέρας προκαλούν σε όλους μας συγκεκριμένα συναισθήματα. Πόσο μάλλον στους...
ίδιους τους ανθρώπους που τα έζησαν και δεν θα τα ξεχάσουν ποτέ. Aκούς ή διαβάζεις τις μαρτυρίες τους και καταλαβαίνεις πολλά για εκείνες τις ώρες. Tουλάχιστον, αυτοί επέζησαν...
Υπάρχει και μία άλλη πτυχή, όμως, που έχει τη δική της σημασία γιατί ορίζει το περιεχόμενο του μέλλοντος. Αυτή που αφορά στη λειτουργία του κράτους, που είναι επιφορτισμένο με τους αρμόδιους φορείς του για την πρόληψη, την αποτροπή και την αποδοτική αντιμετώπιση παρόμοιων φαινομένων. Προφανώς και εκ του αποτελέσματος κάτι δεν πήγε καλά την 23η Ιουλίου του 2018 και αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανένας. Είναι μία τραγική εμπειρία που πρέπει να διδάξει τους πάντες. Ακόμα και εκείνους που σήμερα κρύβονται πίσω από τις «αλήθειες» του αυτονόητου ή και εκείνους που πάνε να βγάλουν πολιτική υπεραξία χτυπώντας τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
Σίγουρα κάθε κυβέρνηση και κάθε κρατικός μηχανισμός δεν γίνεται να μην έχουν ευθύνες όταν συμβαίνει κάτι τόσο ακραίο (ως προς τις συνέπειές του). Το να περνάμε, όμως, στο άλλο άκρο και να επιχειρούν κάποιοι με διάφορους τρόπους να δημιουργήσουν κλίμα υπέρ τους, είναι ένα σοβαρό ζήτημα που απλώνεται στις «λεωφόρους» της δημοκρατικής αξιοπιστίας. Προφανώς και πρέπει να γίνονται έρευνες και ο καθένας να αναλαμβάνει το τίμημα των παραλείψεων, των αστοχιών και των λαθών του. Όμως, ο τρόπος με τον οποίο θα λάβει χώρα κάτι τέτοιο πρέπει να είναι συμβατός με τους κανόνες και τη λογική μίας εντός ορίων και πλαισίων λειτουργικότητας.
Η καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι ήταν μία πολύ απεχθής συνθήκη στην οποία «έκατσε κέντα» σε πολλούς. Κάποιοι δυστυχώς πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας την πλήρωσαν με τη ζωή τους. Ήταν ένα πολύ σκληρό και ακριβό μάθημα για το μέλλον. Σε κάποιες περιπτώσεις, δεν χρειάζονται δικαιολογίες και ανεδαφικά «πετάγματα της μπάλας στην εξέδρα». Αλλά, σύνεση, αυτοκριτική και πείσμα για καλύτερη αντιμετώπιση παρόμοιων συγκυριών όταν ξαναχρειαστεί. Το τότε κυβερνών κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που βρίσκεται στην αντιπολίτευση μπορεί να κάνει ηρεμότερους και σωστότερους υπολογισμούς για τα δικά του πεπραγμένα. Δίπλα στις άμυνες και στις ωτοασπίδες για τις ιαχές των άμετρων της άλλης πλευράς, πρέπει να τεθεί ως βασική προτεραιότητα η προετοιμασία για το μέλλον.
Πια υπάρχει μπόλικη πείρα, αλλά καμία δικαιολογία. Και αν στο σήμερα η ΝΔ επιχειρεί με διάφορες μεθοδεύσεις να τον φέρει ξανά στη θέση του κατηγορούμενου είναι στο χέρι του να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Μπορεί; Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για τον ίδιο, σε μία συγκυρία δύσκολη για τη χώρα (πανδημία, ελληνοτουρκικά και πάει λέγοντας), αλλά και που υπάρχει και ο στόχος της σε σύντομο χρονικό διάστημα ανασυγκρότησης και του νέου ξεκινήματος του κόμματος. Το πώς θα αντιδράσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλα αυτά, θα κρίνει σε μεγάλο ποσοστό το είδος των επόμενων πολλών ετών στον εγχώριο πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικό ανταγωνισμό...
Κώστας Μαρούντας
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου