Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της εφηβείας μου διαβάζοντας τα απολαυστικά της χρονογραφήματα στον Ταχυδρόμο. Όταν έβγαλε τα πρώτα της βιβλία μαζευόμασταν στα σπίτια, οι κολλητοί της εποχής και διαβάζαμε φωναχτά κείμενα που έφερναν δάκρυα από το γέλιο. Πιστεύω ότι ποτέ ξανά έκτοτε κανείς δεν έγραψε κείμενο με τόσο δυνατή αίσθηση χιούμορ.
Με...
φινέτσα, διεισδυτικότητα, τόλμη. Τα χρόνια της τηλεόρασης δεν την πολυπαρακολούθησα ομολογώ. Κάποια πράγματα μπορεί και να μην μου άρεσαν από όσα έκανε. Διάβαζα όμως πάντα φανατικά τα κείμενα της στα Νέα. Στα social media έγινε μια ισχυρή πρωταγωνίστρια, που βγήκε μπροστά ατρόμητη και έδωσε μάχες για θεμελιώδη ζητήματα, για το ρατσισμό, τις αδικίες.
Δεν δίστασε να τα βάλει με πανίσχυρα πρόσωπα ξεγυμνώνοντας συμπεριφορές και κατάχρηση εξουσίας τους. Έγινε αντικείμενο χλεύης, δηλητηριωδών σχολίων, τρολαρίσματος, από άτομα που περνούν μερόνυχτα γράφοντας οχετούς εναντίον της.
Η πρόσφατη κόντρα της με τον Άδωνη Γεωργιάδη και τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο την έκανε το πρόσωπο του καλοκαιριού. Μιλήσαμε για τα τωρινά αλλά και για όσα κουβαλά στην ψυχή και το μυαλό της.
-Πως είσαι αυτή την εποχή;
-Λίγο χειρότερα. Έχει παίξει μεγάλο ρόλο και ο κορονοϊός, δεν είμαι άνθρωπος της κλεισούρας, το πολεμάω όμως. Περισσότερο με ενοχλεί η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, οι αντιλήψεις, οι απόψεις, οι ιδεολογίες που σέρνονται σαν τα φιδάκια γύρω μας, παρά ο κορονοϊός. Στην τελική στον ιό βάζεις μια μάσκα ενώ σε όλα τα άλλα δεν μπορείς να βάλεις μάσκα. Αυτός ο συνδυασμός, ένας βαθύς ρατσισμός πια και για τα πάντα, το χρώμα, το φύλο, η ηλικία, αν είσαι gay ή straight, έχει ποτίσει το μεδούλι της πλειοψηφίας στην Ελλάδα. Το παρήγορο είναι ότι όσο βαθαίνει το σκοτάδι, τόσο οι φακοί που προσπαθούν να διασχίσουν αυτό το έρεβος γίνονται περισσότεροι και αρχίζουν ο ένας να βοηθά τον άλλο, να φωτίζει και το δρόμο των άλλων. Όσο πιο πολλοί το κάνουν αυτό τόσο καλύτερα είναι για το αύριο. Όσο υπάρχει ένας κόσμος που βυθίζεται στην σκατίλα του ρατσισμού, ένας άλλος κόσμος που απαντά μέσα από τη φωνή του. Πιστεύω πολύ στα social media. Αυτοί που λέγανε ο επαναστάτης του καναπέ, δεν ισχύει. Έχουν αλλάξει τα social πολλά πράγματα, από νομοσχέδια που πάρθηκαν τελευταία στιγμή πίσω, την γνωστοποίηση της περίπτωσης του Βασίλη του Δημάκη. Η Ελλάδα έμαθε για το Ζακ. Οι άνθρωποι συσπειρώνονται.
-Πως βλέπεις να εξελίσσονται τα media στην Ελλάδα; Ότι απαξιώνονται δεν είναι τρομακτικό για τη δουλειά μας;
-Είναι σπλάτερ. Τα media με τους εντυπωσιακούς κοιλιακούς χάνουν την αξιοπιστία τους, σιγά σιγά. Όχι τα κλικ. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι παρήγορο το ότι λένε ποιος το είπε, που το διάβασες; Α, δεν έχει σημασία. Γίνεται ένα ξεσκαρτάρισμα, ανθρώπων, ιδεολογιών, Τύπου. Γίνονται χωρίς αστερίσκους. Όλος αυτός ο νεμεναλλανισμός υποχωρεί. Παλιά έλεγε κάποιος δεν έχω πρόβλημα με gay αλλά…Τον άκουγες. Σήμερα δεν τολμά να το πει το αλλά. Επειδή ανήκω στην παλιά φρουρά και πρόλαβα τους παλιούς υπήρχαν μεγάλα μεγέθη. Η ένδεια που υπάρχει τώρα είναι ένα φαινόμενο της εποχής. Είναι η δημοσιογραφία της λίστας. Κάποιοι προσπαθούμε να αρθρώσουμε μία φωνή. Με κολακεύει ότι στο facebook έχω 200.000 ανθρώπους που με διαβάζουν. Χαίρομαι γιατί κατά κάποιο τρόπο εργαλειοποιώ αυτή την απήχηση, προσπαθώ να είμαι η φωνή για κάποιους αόρατους ανθρώπους που δεν έχουν φωνή.
-Υποθέτω όμως ότι αυτό σου κοστίζει κιόλας. Γίνεσαι μια ηρωίδα για πολύ κόσμο, που ελπίζει να πεις κάποια πράγματα που δεν λέγονται από την άλλη όμως έχει κόστος…
-Ο Μυθριδατισμός, το δηλητήριο που έπαιρνε λίγο λίγο ο Μυθριδάτης μέχρι να αποκτήσει ανοσία ο οργανισμός. Μου πήρε πάρα πολλά χρόνια να αποκτήσω αυτή την ανοσία. Έχω κλάψει, έχω χτυπήσει, έχω νοιώσει απίστευτα μειονεκτικά, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την ευφυΐα παράλληλα με τη σκατοψυχιά να σε χτυπήσουν σε πράγματα που πονάς. Αυτά τα έχω υποστεί πολλές φορές και οι φίλοι μου λένε, σταμάτα δεν αξίζει να το περνάς. Όμως πιστεύω ότι αξίζει να το περνάω και τώρα δεν με νοιάζει πια. Όταν μου λένε μερικοί είπαν αυτό για σας, λέω σας παρακαλώ μη μου τα λέτε. Έχω πιο σημαντικά πράγματα να κάνω από το να με τσακίζει ο καθένας αναλφάβητος ή φασίστας.
-Έχεις αδικήσει κόσμο, έχεις μετανοιώσει για αναρτήσεις;
-Έχω μετανοιώσει και έχω ζητήσει και συγνώμη πολλές φορές. Επειδή είμαι πολύ παρορμητικός άνθρωπος, αυτό το αρπάζω το τραπεζομάντηλο και τα πετάω όλα κάτω, αυτό δεν έχω καταφέρει να το καθυποτάξω μέχρι τώρα και μάλλον δεν έχω ελπίδες να το κάνω πια.
-Υπάρχουν μάχες που δεν άντεξες να τις πας μέχρι το τέλος;
-Όχι ποτέ. Όταν ξεκινά μια ιστορία και μπαίνεις στο χορό θα πας μέχρι τέλους. Όταν ο κ. Μπογδάνος λέει ”α εγώ το σέβομαι που έχει κατάθλιψη η κ. Ακρίτα και σταματώ” και ο Γεωργιάδης το ίδιο, εννοούν ότι είσαι κατώτερη από μας. Είσαι καταθλιπτική. Έχεις το ακαταλόγιστο, δεν μπορώ να παλέψω εγώ ο υγιής ψυχικά με σένα. Ή που έτσι νομίζω, γιατί δεν έχουν όλοι το κουράγιο να πάνε σε ένα γιατρό και να πουν θέλω να μιλήσω μαζί σου, να διαγνωστώ, να ακολουθήσω φαρμακευτική αγωγή ή ότι άλλο μου πεις, ώστε να γίνω πιο λειτουργική και πιο χαρούμενη στη ζωή μου. Στο θέμα αυτό της κόντρας με αυτούς τους δύο έχουν μπει από κοντά κάτι δευτερότριτα ονόματα της μαρκίζας, οι οποίοι πιστεύουν ότι άμα βρίσουν εμένα εγώ θα τους κάνω φίρμα. Εγώ φίρμες δεν κάνω στην πλάτη μου. Δεν έχω καβαλήσει κανένα καλάμι, είναι μια πραγματικότητα. Αν ανοίξω διάλογο με ένα τέτοιο είδος ανθρώπου παίζω το παιχνίδι του. Δεν θα το κάνω. Στον Σκαλούμπακα (γιος του αρχιβασανιστή της Μακρονήσου) που το έκανα είναι μια ειδική περίπτωση. Επειδή μπορώ να έχω καλούς δικηγόρους και να πάω μια ιστορία μέχρι το τέλος θα τους πατήσω κάτω. Τη θρασυδειλία την αντιμετωπίζω έτσι. Για αυτό όταν είπαν αυτοί οι δύο τύποι σταματάμε, θέλανε απλά να ξεφύγουν από μια σύγκρουση μαζί μου. Και ο ένας και ο άλλος. Δεν είμαι σπουδαία αλλά αισθάνομαι κάποια πράγματα που λέω έχουν μια κοινή λογική. Δεν είναι εύκολα αντιμετωπίσιμη. Εργάζομαι σε μια εφημερίδα. Έχω ένα μηνιαίοι μισθό και έναν εργοδότη. Παίρνω έναν αξιοπρεπή μισθό. Αλλά δεν είμαστε ίσα και όμοια με τον άλλο που τον πληρώνω εγώ και εσύ με τη βουλευτική αποζημίωση. Αυτός οφείλει να λογοδοτήσει. Δεν είμαστε ίδιοι.
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου