Το σκέφτεσαι, αγαπητέ φίλε, να χρηματοδοτήθηκε η προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ του κ. Σαμαρά με τα 2,6 εκ. € του Παπασταύρου; Μετά την χρεωκοπία και εν μέσω μνημονίων να μην έχει αλλάξει τίποτε; Business as usual και κόμματα-παραρτήματα των κάθε Novartis και Siemens; Μέσα...
στα μνημόνια, αναπαρήγαγαν τις αιτίες που τα προκάλεσαν, ωσάν να μην είχε συμβεί τίποτε. Τόσο ισχυρό ιδεολογικο-πολιτικό DNA έχουν, που δεν αλλοιώνεται με τίποτε. Είχε ή δεν είχε δίκιο ο κ. Σαμαράς να μάχεται per mare per terram για την αριστερή παρένθεση; Με τον ΣΥΡΙΖΑ που ήλθε από τη ζώνη του λυκόφωτος του 3% και τον Τσίπρα από το 15-μελές, διακυβευόταν όχι απλώς να χαλάσει η πιάτσα αλλά να τιναχθεί στον αέρα.
Κι ύστερα ορισμένοι είχαμε τις αυταπάτες ότι όλοι, και η δεξιά μαζί, δεν μπορεί να μην έχει αλλάξει έστω σε κάτι, μετά την εμπειρία της κρίσης. Ώσπου ήλθε η παλινόρθωση της οικογενειακής δημοκρατίας με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, για να πληροφορηθούμε από τον κ. Μητσοτάκη ότι στη χώρα πρέπει να ληφθούν μέτρα παρόμοια μ’ εκείνα της μεταπολεμικής περιόδου. Είναι πολύ απλό να πιάσεις το υπονοούμενο. Μία δεξιά μετεμφυλιακής κοπής αλλά με σύγχρονα μέσα, διότι οι καιροί έχουν αλλάξει, επιχειρεί να κυριαρχήσει και να αποκλείσει την αριστερά, που κάποτε είχε το θράσος- μέσα στο σκότος του μεταπολεμικού κράτους- να αναδειχθεί αξιωματική αντιπολίτευση και πρόσφατα την ιστορική αμετροέπεια να γίνει κυβέρνηση. Αυτή η δεξιά δεν θα καταφύγει στις ερπύστριες, αφού διαθέτει τις αντίστοιχες της παραπληροφόρησης και της τοξικής προπαγάνδας, που φθάνει έως την αντιστροφή της πραγματικότητας. Η παράταξη που εισήγαγε στην ελληνική ιστορία τον όρο παρακράτος, παριστάνει το θύμα του και χρησιμοποιεί τους θεσμούς ως εργαλείο εκδικητικότητας. Δεν χρειάζεται να στήσει έκτακτα δικαστήρια αφού απειλεί τους αντιπάλους της με τακτικά και ο υπουργός που ελέγχεται για το σκάνδαλο της Novartis αισθάνεται ότι μπορεί να τρομοκρατεί την εισαγγελέα Διαφθοράς ότι θα την στείλει στην φυλακή, χωρίς να σηκώνονται οι πέτρες να τους κυνηγήσουν.
Ο σκληρός πυρήνας που ανέδειξε τον Κ. Μητσοτάκη στην κυβέρνηση, θέλει τον εκάστοτε πρωθυπουργό ένα toy boy και έχει την έμμονη ιδέα να βγάλει τον Τσίπρα από τη μέση δοκιμάζοντας όλα τα μέσα, ξεχωριστά ή συνδυαστικά. Αυτό δεν είναι μόνο μια προφανής πολιτική ανάλυση, αλλά προκύπτει και από συγκεκριμένο ρεπορτάζ. Προφανώς και η κ. Γεννηματά το πληροφορήθηκε ή το ψυχανεμίσθηκε και φαντασιώθηκε ότι, αν πετύχει το colpo grosso, θα αναλάβει η ίδια έναν ρόλο που την υπερβαίνει. Για τέτοια αυτογνωσία μιλάμε.
Το θέμα είναι, γενικότερα, το γιατί αυτής της επιλογής, που κινείται στα όρια της εκτροπής απ’ την δημοκρατία. Μια απλή απάντηση είναι ότι πάντα σε μια αρπακτική δεξιά αντιστοιχούσε ένα αρπακτικό σύστημα, που ποτέ δεν διεκδίκησε έναν αυτόνομο εθνικό ρόλο και δεν είχε το αντίστοιχο στρατηγικό όραμα.
Εν προκειμένω, μέσα στην κινούμενη άμμο της νέας κρίσης, υπάρχει ο κίνδυνος ο Μωυσής να χάσει μαζί, με τις πλάκες που κρατούσε, και τ’ αυγά με τα καλάθια. Πρέπει να έχουν τον γάιδαρό τους δεμένο.
Το ζήτημα είναι τί κάνουμε, όχι μόνο εμείς του ΣΥΡΙΖΑ φίλε, αλλά και εκείνοι που κινδυνεύουν να σπρωχτούν από τη νέα κρίση στο περιθώριο, χωρίς φωνή. Και για να είμαστε ειλικρινείς, η απειλή είναι ασύμμετρη. Όσοι καθοδηγούν τον ασύμμετρο πόλεμο έχουν την ικανότητα να παρασύρουν τμήματα της κοινωνίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι διαθέτουν τη συναίνεσή της.
Χρειάζεται επικοινωνιακό θράσος και ευρηματικότητα και ένας πολιτικο-επικοινωνιακός ακτιβισμός, που να αγγίζει και να συνεγείρει όσους απομακρύνθηκαν από την συλλογική δράση και την εκλογική διαδικασία. Όχι από τον άμβωνα του αλάθητου και έχοντας πάντα κατά νου ότι όποιος βρεθεί στην εξουσία, αν δεν διαθέτει αντισώματα, προσβάλλεται από τον ιό της αλαζονείας, ακόμη κι όταν δεν υποκρύπτεται υποκείμενο νόσημα. Ούτε η Αριστερά έχει ανακαλύψει το εμβόλιο γι’ αυτόν τον ιό.
Στον ασύμμετρο πόλεμο αντιτάσσεις ανορθόδοξες μορφές αντίστασης, με μια εικονοκλαστική επικοινωνία, που βέβαια δεν μπορεί να υποκαθιστά την πολιτική Δεν είναι εύκολο. Ποτέ δεν ήταν για την Αριστερά και την δημοκρατική παράταξη.
ΥΓ1: Ένα, δύο, τρία, πολλά σποτάκια. Με επιλογή της θεματολογίας και του timing. Ο αντίπαλος κάνει και ένα καλό: μας δίνει άφθονο υλικό.
ΥΓ2: Οι καιροί ου μενετοί. Με τα πρώτα στοιχεία για τον τουρισμό, περιμένουν να διαπιστώσουν το μέγεθος της ζημιάς. Αν κρίνουν ότι η κατάσταση υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες δεν θα είναι πολιτικά διαχειρίσιμη, δεν αποκλείεται να προκηρύξουν εκλογές μετά τον δεκαπενταύγουστο. Ίσως και να το παρουσιάσουν ως θέλημα της Παναγίας, αφού απευθύνονται στο λαό σαν σε μουζίκους.
ΥΓ3: Ο τελευταίος που επιχείρησε κάτι τέτοιο σε παρόμοια στιγμή, ήταν ο Κ. Καραμανλής το 2009, αμέσως πριν τα μνημόνια.
Γιώργος Βαρεμένος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου