...δυο πόλοι στη συνείδηση του κόσμου...
Αυτό το πλάσμα, η Δήμητρα Γαλάνη φυσικά, έχεις την αίσθηση ότι η καλλιτεχνική της δραστηριότητα χοροπηδάει ανάμεσα στο χτες και το σήμερα. Ανάμεσα στο τότε και τώρα. Ανάμεσα στο παλιό και το καινούριο. Ανάμεσα στο «ελαφρό» και το «λαϊκό» τραγούδι. Ανάμεσα στη...
μουσική, φέρ’ ειπείν, του Χατζιδάκι και στους στίχους της Παυλίνας Βουλγαράκη
Πάντα ανήσυχη. Πάντα στην πρίζα. Οπως λέει η ίδια, «στην πρίζα για τροφοδοσία, όχι για ένταση». Και κοντά σε όλα αυτά πάντα να προβληματίζεται για τα κοινά. Για το «εγώ» και το «εμείς». Για τους παλιούς φίλους και τα νέα παιδιά. Που, όπως λέει, είναι τόσα μα τόσα πολλά. Κι όμως, τα media διαρκώς στα ίδια ονόματα. Ανάμεσά τους και στο δικό της.
Πάντα με την ανάγκη να μιλήσω μαζί της. Αλλά πάντα εκείνη να το μεταθέτει, να υπόσχεται μια άλλη φορά. Τελικά τα κατάφερα. Μετά από στενό μαρκάρισμα και από αφόρητη, για εκείνη, επιμονή. Ασε που εντελώς τυχαία η κουβέντα μας συγχρονίστηκε με τη συγκλονιστική δήλωση της Χαρούλας Αλεξίου στο ραδιόφωνο του Δεύτερου Προγράμματος: «Δεν μπορώ πια, δεν το κάνω όπως παλιά, δεν καταδέχομαι να συνεχίσω αν δεν μπορώ να το κάνω καλά».
«Η χαρούλα είναι μοναδική»
-Η Χαρούλα Αλεξίου εγκαταλείπει το τραγούδι με τη συγκλονιστική ατάκα: «Δεν μπορώ πια, δεν το κάνω όπως παλιά, δεν καταδέχομαι να συνεχίσω αν δεν μπορώ να το κάνω καλά».
Αυτό που αποφασίζει, ό,τι αποφασίζει, η Χαρούλα είναι ιερό της σεβαστό. Κάποια στιγμή για όλους μας ο κύκλος τελειώνει. Κάποια στιγμή τελειώνει. Η απουσία της θα μας λείψει πολύ. Ευτυχώς έχουμε τους δίσκους να την ακούμε και να την απολαμβάνουμε.
-Και όχι μόνο στο τραγούδι.
«Φυσικά όχι μόνο στο τραγούδι. Εχει τόση δραστηριότητα όση δεν φαντάζεσαι. Σε πολλά πεδία. Οπως στο γράψιμο. Είναι τόσο σημαντική που θα είναι πάντα παρούσα. Εχει κάνει θέατρο, γράφει καταπληκτικά. Εχει διανύσει μια απίστευτη ιστορική διαδρομή. Η φωνή της και η παρουσία της έχουν γράψει και έχουν αφήσει ανεξίτηλα ίχνη στην ψυχή του Ελληνα. Θα έλεγα ότι η φωνή της Χαρούλας είναι μοναδική στο ελληνικό τραγούδι. Εχουμε συνεργαστεί πολλές φορές. Συνοδοιπόροι σε πολλά πράγματα. Είναι μια σχέση βαθιά, σχεδόν συγγενική. Σαν να ήμαστε δύο πόλοι για τη συνείδηση του κόσμου. Η αλληλεκτίμηση είναι τόσο μεγάλη όσο και ανεκτίμητη».
-Πώς είναι η σχέση της Δήμητρας με τον COVID-19; Οι συναυλίες αναβλήθηκαν;
«Καλά είμαι. Αν και ταλαιπωρούμαι κάθε τόσο με τα αναπνευστικά μου. Είμαι αλλεργική, βλέπεις. Τέλος πάντων. Ηταν να κάνουμε μερικές, αλλά οι περισσότερες ματαιώθηκαν. Ξεκινήσαμε με το “Ερωτα εσύ” που παρουσιάσαμε στο Μέγαρο και την Παρασκευή το μεγαλύτερο μέρος πρόκειται να παρουσιαστεί από το MEGA (σ.σ.: εννοεί την περασμένη Παρασκευή). Οπουδήποτε μας προσκαλέσουν θα εμφανιστούμε και φυσικά θα ακολουθήσουμε τις οδηγίες από τα πρωτόκολλα της υγειονομικής επιτροπής».
-Στο κοντινό σου περιβάλλον υπήρξαν κρούσματα;
«Οχι, δεν υπήρξαν. Αλλά και πάλι δεν ξέρουμε γιατί υπάρχουν και οι ασυμπτωματικοί. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. Ο κορωνοϊός χτυπάει εκεί όπου είναι συγκεντρωμένοι πολλοί. Παράλληλα όμως έχουμε μπερδευτεί. Συχνά διατυπώνονται πολλές και μερικές φορές διαφορετικές γνώμες. Λογικό είναι. Τα νερά είναι ακόμη αχαρτογράφητα.
Εχω όμως την αίσθηση και την εντύπωση ότι η έκταση και τα κρούσματα αυτής της πανδημίας συνδέονται και επηρεάζονται από το κλίμα και το περιβάλλον. Το βλέπουμε συνεχώς και παντού. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Πιστεύω ότι ο κορωνοϊός έκανε και κάτι θετικό. Μας ταρακούνησε. Σε τέτοιο σημείο που μας αναγκάζει να σκεφτούμε διαφορετικά. Να αλλάξει η σχέση μας με αυτό που λέγεται “ανάπτυξη”. Η ανάπτυξη πρέπει να έχει ανθρώπινο σχήμα. Το κέντρο της ανάπτυξης πρέπει να είναι ο άνθρωπος και όχι τα ιδιοτελή συμφέροντα».
«Δεν περίμενα η κυβέρνηση να αντιδράσει τόσο σωστά»
-Δεν ήταν μεγάλη έκπληξη αυτή η απρόσμενη πειθαρχημένη συμπεριφορά της κοινωνίας;
«Ναι, ήταν. Η ελληνική κοινωνία με ελάχιστες εξαιρέσεις αντιμετώπισε την πανδημία και τον εγκλεισμό με σύνεση και πειθαρχία. Αυτό διευκόλυνε την κυβέρνηση να κάνει καλά τη δουλειά της και είναι γεγονός ότι αντέδρασε έγκαιρα και άμεσα. Περί αυτού δεν υπάρχει αμφιβολία. Ετσι αισθανθήκαμε μια σιγουριά. Και η σχέση είναι διαδραστική. Σωστή η κρατική μηχανή, σωστά και πειθαρχημένα αντιδρά η κοινωνία».
-Περίμενες ποτέ μια ελληνική κυβέρνηση να αντιδράσει τόσο άμεσα και τόσο έγκαιρα; Μόλις προέκυψε η πανδημία, αμέσως στο μυαλό μου ήρθαν εικόνες χάους και ασυμμετρίας.
«Για να πω την αλήθεια, δεν περίμενα από την οποιαδήποτε κυβέρνηση να αντιμετωπίσει μια τόσο πρωτόγνωρη και δύσκολη κατάσταση με τέτοια αντανακλαστικά. Αλλά και εμείς, ως κοινωνία, δεν πάμε πίσω. Οταν συνειδητοποιήσαμε πόσο σοβαρό ήταν το πρόβλημα, τότε αντιδράσαμε σωστά. Στα δύσκολα ο Ελληνας υπερβαίνει τον εαυτό του. Στα εύκολα την πατάμε. Εγώ το ονομάζω “ο θεός της Ελλάδας”. Στα πραγματικά δύσκολα βρισκόμαστε όλοι μαζί».
-Στον πόλεμο είμαστε καλοί, στην ειρήνη τα κάνουμε μαντάρα.
«Αυτό είναι αλήθεια. Θα πρέπει να λειτουργούμε σωστά και στις δύο περιπτώσεις. Είμαστε μικρή χώρα, επομένως αν δεν συσπειρωθούμε, αν δεν γίνουμε ένα, τότε θα χάνουμε. Οι αθεράπευτες παθογένειες σε αυτή τη χώρα είναι οι διχασμοί και ο ατομικισμός».
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη της Δημητρας Γαλάνη στον Δημητρη Δανίκα, ΕΔΩ...
πηγη protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου