«Μίλησε με ευθύνη και σοφία: ως «εθνικός δημογέροντας» του χρηματοπιστωτικού συστήματος»...
Δεν ήταν στο πρόγραμμα. Ποιο πράγμα ; Ότι η πιο τονωτική ένεση στην ελληνική κοινωνία -που ισοδυναμεί με στήριξη στην κυβέρνηση- θα έρχονταν από έναν...
τραπεζίτη του οποίου η προσωπική διαδρομή βρίσκεται απέναντι στη σημερινή κυβερνητική παράταξη.
Αντικειμενικά αυτή η παράταξη τον έβλαψε δια της «γιγάντωσης» του ανθρώπου που έγινε ο πρώτος διοικητής κεντρικής τράπεζας -όχι μόνο στην Ελλάδα -που πρωταγωνίστησε στο εγχείρημα καταδίωξης του πιο επιτυχημένου τραπεζίτη της χώρας του.
Ο Μιχάλης Σάλλας έχασε την Τράπεζα Πειραιώς. Αλλά δεν έχασε τη νηφαλιότητα του ανθρώπου που έχει την ικανότητα να βλέπει στο βάθος των πραγμάτων και να περιγράφει με αμεροληψία τη δυναμική τους.
Ως επιχειρηματίας, μάνατζερ, τραπεζίτης και ακαδημαϊκός απέδωσε από το φόρουμ των Δελφών εύσημα στην κυβέρνηση για τη διαχείριση κρίσης. Παρότι, όπως λέγεται, θα μπορούσε να αξιοποιήσει το βήμα για να να «κοντύνει» όσους τον έβγαλαν στην άκρη. Είχε τον τρόπο να φύγει από το φόρουμ με κάνα δύο σκαλπ υπό μάλης.
Μίλησε με ευθύνη και σοφία: ως «εθνικός δημογέροντας» του χρηματοπιστωτικού συστήματος που ενθαρρύνει, προτρέπει και μοιράζει πρόσφορα αισιοδοξίας:
Με τη συσσωρευμένη γνώση και την εμπειρία του κατέθεσε αυτό που προβλέπει: παρά την κρίση και μετά την ύφεση η ελληνική οικονομία θα αντιδράσει σαν ελατήριο, όπως άλλωστε αντέδρασε και η κοινοτική Ευρώπη.
Τα νέα προβλήματα θα είναι πιο αντιμετωπίσιμα από τα παλιά. Το τραπεζικό σύστημα μπορεί να δράσει παραγωγικά. Τα κόκκινα δάνεια της πανδημίας θα είναι διαχειρίσιμα. Οι τράπεζες θα έχουν κέρδη. Τα χρήματα των καταθετών δεν κινδυνεύουν. Η πράσινη οικονομία είναι πεδίο προσέλκυσης υγιών κεφαλαίων.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι έτσι έβαλε ψηλά τον πήχη για την κυβέρνηση. Άλλωστε για τη σοβαρότητα που αποπνέει η χώρα πίστωσε τη συμπεριφορά και άλλων παραγόντων, όπως είναι οι πολίτες και οι επιχειρηματίες.
Ίσως. Αλλά κι έτσι στους Δελφούς ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του βρήκαν έναν έγκριτο υποστηρικτή που δεν ήταν δεδομένος. Κάποτε οι πολίτες στις συζητήσεις τους έλεγαν για να ενισχύσουν μια θέση: «Το είπε ο Αδαμάντιος Πεπελάσης». Τώρα στην κυβερνητική επιχειρηματολογία υπάρχει και «Το είπε ο Μιχάλης Σάλλας».
Ο δημιουργός του Ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς εκτός έγκυρη ματιά του στα πράγματα έδειξε -από χαρακτήρα- και την διάθεση του να συνδράμει τη χώρα αυτή τη δύσκολη στιγμή. Αυτή είναι η ουσία όσων χρειάζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Με το γνωστικό απόθεμα του πολύπειρου τραπεζίτη που είχε πάντα υψηλό βαθμό πολιτικοποίησης -και άρα ευχέρεια πολιτικής ανάγνωσης των εξελίξεων- δεν πήγε στους Δελφούς για να ξοφλήσει λογαριασμούς με όσους τον πολέμησαν -χτυπώντας και κάτω από τη μέση συχνά.
Απλώς υπέδειξε σε όλο το πολιτικό σύστημα, με το βάρος του λόγου του, το κεντρικό ζητούμενο της εθνικής συγκυρίας: να μην βλέπουμε την καταστροφή, όταν εκ των πραγμάτων μπορούμε να αναζητήσουμε την ευημερία.
Ο Μιχάλης Σάλλας, προερχόμενος από δημοκρατικούς αγώνες, παρών στην ιδρυτική πράξη του ΠΑΣΟΚ, έχοντας διασχίσει βουνά και θάλασσες στην ελληνική χρηματοπιστωτική ελληνική Μεταπολίτευση, διατήρησε τα χαρακτηριστικά της γενιάς του και μίλησε δίκαια ακόμη και για όσους τον αδίκησαν.
Μπορεί αυτή να είναι η νίκη του απέναντι στον τρόπο που έχτισαν καριέρες, στρεφόμενοι εναντίον του, άνθρωποι των ανέμων και των περιστάσεων -σαν τον Στουρνάρα καλή ώρα...
Γ. Λακόπουλος
anoixtoparathyro.gr
Δεν ήταν στο πρόγραμμα. Ποιο πράγμα ; Ότι η πιο τονωτική ένεση στην ελληνική κοινωνία -που ισοδυναμεί με στήριξη στην κυβέρνηση- θα έρχονταν από έναν...
τραπεζίτη του οποίου η προσωπική διαδρομή βρίσκεται απέναντι στη σημερινή κυβερνητική παράταξη.
Αντικειμενικά αυτή η παράταξη τον έβλαψε δια της «γιγάντωσης» του ανθρώπου που έγινε ο πρώτος διοικητής κεντρικής τράπεζας -όχι μόνο στην Ελλάδα -που πρωταγωνίστησε στο εγχείρημα καταδίωξης του πιο επιτυχημένου τραπεζίτη της χώρας του.
Ο Μιχάλης Σάλλας έχασε την Τράπεζα Πειραιώς. Αλλά δεν έχασε τη νηφαλιότητα του ανθρώπου που έχει την ικανότητα να βλέπει στο βάθος των πραγμάτων και να περιγράφει με αμεροληψία τη δυναμική τους.
Ως επιχειρηματίας, μάνατζερ, τραπεζίτης και ακαδημαϊκός απέδωσε από το φόρουμ των Δελφών εύσημα στην κυβέρνηση για τη διαχείριση κρίσης. Παρότι, όπως λέγεται, θα μπορούσε να αξιοποιήσει το βήμα για να να «κοντύνει» όσους τον έβγαλαν στην άκρη. Είχε τον τρόπο να φύγει από το φόρουμ με κάνα δύο σκαλπ υπό μάλης.
Μίλησε με ευθύνη και σοφία: ως «εθνικός δημογέροντας» του χρηματοπιστωτικού συστήματος που ενθαρρύνει, προτρέπει και μοιράζει πρόσφορα αισιοδοξίας:
Με τη συσσωρευμένη γνώση και την εμπειρία του κατέθεσε αυτό που προβλέπει: παρά την κρίση και μετά την ύφεση η ελληνική οικονομία θα αντιδράσει σαν ελατήριο, όπως άλλωστε αντέδρασε και η κοινοτική Ευρώπη.
Τα νέα προβλήματα θα είναι πιο αντιμετωπίσιμα από τα παλιά. Το τραπεζικό σύστημα μπορεί να δράσει παραγωγικά. Τα κόκκινα δάνεια της πανδημίας θα είναι διαχειρίσιμα. Οι τράπεζες θα έχουν κέρδη. Τα χρήματα των καταθετών δεν κινδυνεύουν. Η πράσινη οικονομία είναι πεδίο προσέλκυσης υγιών κεφαλαίων.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι έτσι έβαλε ψηλά τον πήχη για την κυβέρνηση. Άλλωστε για τη σοβαρότητα που αποπνέει η χώρα πίστωσε τη συμπεριφορά και άλλων παραγόντων, όπως είναι οι πολίτες και οι επιχειρηματίες.
Ίσως. Αλλά κι έτσι στους Δελφούς ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του βρήκαν έναν έγκριτο υποστηρικτή που δεν ήταν δεδομένος. Κάποτε οι πολίτες στις συζητήσεις τους έλεγαν για να ενισχύσουν μια θέση: «Το είπε ο Αδαμάντιος Πεπελάσης». Τώρα στην κυβερνητική επιχειρηματολογία υπάρχει και «Το είπε ο Μιχάλης Σάλλας».
Ο δημιουργός του Ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς εκτός έγκυρη ματιά του στα πράγματα έδειξε -από χαρακτήρα- και την διάθεση του να συνδράμει τη χώρα αυτή τη δύσκολη στιγμή. Αυτή είναι η ουσία όσων χρειάζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Με το γνωστικό απόθεμα του πολύπειρου τραπεζίτη που είχε πάντα υψηλό βαθμό πολιτικοποίησης -και άρα ευχέρεια πολιτικής ανάγνωσης των εξελίξεων- δεν πήγε στους Δελφούς για να ξοφλήσει λογαριασμούς με όσους τον πολέμησαν -χτυπώντας και κάτω από τη μέση συχνά.
Απλώς υπέδειξε σε όλο το πολιτικό σύστημα, με το βάρος του λόγου του, το κεντρικό ζητούμενο της εθνικής συγκυρίας: να μην βλέπουμε την καταστροφή, όταν εκ των πραγμάτων μπορούμε να αναζητήσουμε την ευημερία.
Ο Μιχάλης Σάλλας, προερχόμενος από δημοκρατικούς αγώνες, παρών στην ιδρυτική πράξη του ΠΑΣΟΚ, έχοντας διασχίσει βουνά και θάλασσες στην ελληνική χρηματοπιστωτική ελληνική Μεταπολίτευση, διατήρησε τα χαρακτηριστικά της γενιάς του και μίλησε δίκαια ακόμη και για όσους τον αδίκησαν.
Μπορεί αυτή να είναι η νίκη του απέναντι στον τρόπο που έχτισαν καριέρες, στρεφόμενοι εναντίον του, άνθρωποι των ανέμων και των περιστάσεων -σαν τον Στουρνάρα καλή ώρα...
Γ. Λακόπουλος
anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου