...στο διπλωματικό πόκερ της Μεσογείου...
Η «αποστολή» Δένδια στο Κάιρο δεν είχε τα προωθητικά και απτά αποτελέσματα που κάποιοι – λίγοι – ήλπιζαν στην Αθήνα. Ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών, άλλωστε, είχε φροντίσει να κατεβάσει τον πήχη των προσδοκιών σε ό,τι αφορά την...
οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου, γνωρίζοντας ότι το εγχείρημα είναι κάτι παραπάνω από αβέβαιο. Και χθες, μετά τις συναντήσεις του με τον αιγύπτιο πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι και τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας Σάμεχ Σούκρι ήταν ιδιαιτέρως εύγλωττος στην λακωνικότητά του: «Ξαναπιάσαμε», είπε, «σήμερα το νήμα της διαπραγμάτευσης για τη συμφωνία των οικονομικών ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου».
Η απόσταση από το «πιάσιμο» του νήματος έως την επίτευξη συμφωνίας είναι μάλλον μακρά και δύσβατη. Κι αυτό το επιβεβαιώνουν όσοι πληροφορήθηκαν το περιεχόμενο των χθεσινών συνομιλιών στο Κάιρο – συνομιλιών που, κατά την ελληνική πλευρά, θα επαναληφθούν το επόμενο διάστημα.
Το πρώτο πρόβλημα είναι πως, στο ούτως ή άλλως δύσκολο αιγυπτιακό διπλωματικό τερέν, σ’ αυτή την συγκυρία η Ελλάδα είναι η επισπεύδουσα. Απέναντι σε έναν Ερντογάν που διαμηνύει – και δείχνει – έτοιμος για όλα, η Αθήνα επιδιώκει, και δη το ταχύτερο δυνατό, την ανατροπή των τετελεσμένων που διαμορφώνει η πολιτική της Αγκυρας στην Μεσόγειο, τόσο μέσω του συμφώνου με την Λιβύη όσο και με την τουρκική στρατιωτική εμπλοκή στον λιβυκό εμφύλιο.
Μια συμφωνία με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ είναι κομβικό βήμα σ’ αυτήν την προσπάθεια ανατροπής, καθώς ακόμη και μια μερική οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών θα επικαλύψει τμήμα του τουρκολιβυκού συμφώνου. Το δεύτερο όμως, και βασικό, πρόβλημα είναι πως η Αίγυπτος, παρά την πολύ κακή σχέση μεταξύ Σίσι και Ερντογάν, δεν θέλει να εμπλακεί σε διπλωματικό – και πολύ περισσότερο επιχειρησιακό – μέτωπο με την Τουρκία. Και δεν θέλει, σε καμία περίπτωση, να γίνει μέρος της ελληνοτουρκικής διένεξης.
Το μήνυμα αυτό ήταν απολύτως ευκρινές, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, στις συνομιλίες που είχε χθες ο Νίκος Δένδιας κυρίως με τον αιγύπτιο ομόλογό του. Ο Σάμεχ Σούκρι, άλλωστε, για τους γνωρίζοντες του σύνθετους συσχετισμούς στην περιοχή δεν λειτουργεί πρωτίστως ως πολιτικός, αλλά ως διπλωμάτης και υπηρεσιακός παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών που, παγίως, έχει πιο ανοιχτή προσέγγιση προς την Τουρκία απ’ ό,τι το στενό καθεστώς Σίσι.
Το κίνητρο που αντιπροβάλλει προς την Αίγυπτο η ελληνική πλευρά, κοιτώντας περισσότερο προς την πλευρά Σίσι παρά προς το αιγυπτιακό υπουργείο Εξωτερικών, είναι πως το Κάιρο έχει συμφέρον να συμβάλει στην δημιουργία αναχωμάτων προς την Τουρκία λόγω της εξέλιξης της κατάστασης στην Λιβύη. Η στρατιωτική στήριξη Ερντογάν έχει ενισχύσει τις θέσεις της κυβέρνησης Σάρατζ που είναι προσκείμενη στην Μουσουλμανική Αδελφότητα, γεγονός το οποίο δεν είναι καθόλου ευχάριστο για το καθεστώς του Φατάχ Αλ Σίσι.
Η νέα χθεσινή «ρουκέτα» Τσαβούσογλου όμως περί «συμφωνίας Τουρκίας – ΗΠΑ για να συνεργαστούν στην Λιβύη» περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, καθώς όπως λένε έμπειροι διπλωματικοί παράγοντες θέτει ολόκληρη την περιοχή γύρω από την Λιβύη σε πολεμική ετοιμότητα. Και σ΄αυτό το κάδρο γίνονται ακόμη πιο σύνθετες και οι τελικές επιλογές του Αλ Σίσι, οδηγώντας ντε φάκτο και τις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα στο ανώτερο πολιτικό επίπεδο.
πηγη tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου