Συμπληρώνεται σχεδόν μια δεκαετία από τότε που ξεκίνησε η περιπέτεια των περίπου 850 εργαζομένων (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί) της «Ελευθεροτυπίας». Μια δεκαετία σκληρής δοκιμασίας, καθώς...
αποζημιώσεις και δεδουλευμένα δεν είδε κανένας. Οι κόποι μιας ζωής για τους περισσότερους έγιναν... ρούχο αδειανό.
Οι δικαστικές περιπέτειες που ακολούθησαν έπειτα από μια δεκαετία φάνηκε πρώτη φορά να έχουν ένα αίσιο τέλος που θα έδινε μια μικρή ανάσα σε 850 οικογένειες. Στις 17 Ιουλίου θα παίρναμε ένα μικρό μέρος μόνο από τις αποζημιώσεις που μας οφείλονται, αλλά δυστυχώς οι τράπεζες Alpha Bank και Πειραιώς έσπευσαν να κάνουν ανακοπή στον πίνακα διανομής, κάτι που, αν ισχύσει, θα σημάνει τη συνέχιση της περιπέτειας των ήδη εξαντλημένων πρώην εργαζομένων της «Ελευθεροτυπίας» ίσως και για άλλη μια πενταετία.
Θα πούνε ορισμένοι ότι τα στελέχη των τραπεζών είναι υποχρεωμένα να κοιτάζουν το συμφέρον των πιστωτικών ιδρυμάτων. Σωστά. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα πετύχουν να πάρουν κάτι από αυτά τα χρήματα καθώς προηγούνται εργαζόμενοι, Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία. Με την ενέργεια αυτή, το μόνο που θα πετύχουν είναι να εξαντλήσουν έτι περαιτέρω ήδη βασανισμένους ανθρώπους και τις οικογένειές τους.
Και πρόκειται για ανθρώπους πολλοί εκ των οποίων παραμένουν επί χρόνια άνεργοι, αδυνατούν να βοηθήσουν τις οικογένειές τους στο ελάχιστο. Αλλοι αντιμετωπίζουν, πέρα από τις τεράστιες οικονομικές δυσχέρειες, σημαντικά προβλήματα υγείας. Κάποιοι έχουν χάσει τη ζωή τους και οι οικογένειές τους παραμένουν ξεκρέμαστες. Απαιτείται λοιπόν ελάχιστη κοινωνική ευαισθησία, πριν... ρημάξουν ή χαθούν και άλλες ζωές. Για να ξαναβρούν έστω και λίγο το χαμόγελό τους 850 οικογένειες με χρήματα που δικαιούνται απόλυτα. Για να σταθούν κάπως έστω στα πόδια τους άνθρωποι που ταλαιπωρούνται αδίκως εδώ και μια δεκαετία.
Πέρα από τα νομικά και τα όποια συμφέροντα, πρέπει επιτέλους όλοι να δουν με μια εντελώς διαφορετική ματιά τον Γολγοθά που ανεβαίνουν όλοι αυτοί οι συνάδελφοι (δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί) μαζί με τους δικούς τους ανθρώπους, με τα παιδιά τους, που αδυνατούν να τα συνδράμουν όπως επιθυμεί κάθε γονιός. Και, επιτέλους, οι διοικήσεις των τραπεζών οφείλουν να δείξουν εμπράκτως ότι κατανοούν τα τεράστια κοινωνικά ζητήματα που δημιουργούνται ειδικά σε τέτοιες εποχές και να παραιτηθούν από την ανακοπή που έχουν καταθέσει, δείχνοντας, αν μη τι άλλο, ελάχιστη εταιρική κοινωνική ευθύνη.
Σωτήρης Μανιάτης
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου