Σοβαρά ερωτήματα για τις συνθήκες διαβίωσης ηλικιωμένων στο Γηροκομείο Αθηνών προκαλούν πέντε ξεχωριστές καταγγελίες που περιγράφουν στην «Εφ.Συν.» επαναλαμβανόμενα περιστατικά παραμέλησης ηλικιωμένων στο περίπτερο «Βασίλισσα Ολγα» και εγκληματική αδιαφορία από τα μέλη της προσωρινής αλλά και...
της παλιάς διοίκησης.
Το φωτογραφικό υλικό που συνοδεύει τις καταγγελίες αποτυπώνει την πλημμελή νοσηλεία των τροφίμων και την έλλειψη φροντίδας σε ένα από τα σημαντικότερα ιδρύματα της πόλης: ηλικιωμένοι ξεχασμένοι επί ώρες σε αμαξίδια χωρίς ζώνη προστασίας με κίνδυνο πτώσης ανά πάσα στιγμή, συχνά λάθη στη φαρμακευτική αγωγή, ακόμα και ληγμένα φάρμακα σε δίσκους νοσηλείας και παραποίηση λογοδοσίας.
Οι πέντε καταγγέλλοντες, ένας πρώην εργαζόμενος στο Γηροκομείο και τέσσερις συνοδοί τροφίμων (σ.σ. τα στοιχεία τους είναι στη διάθεση της «Εφ.Συν.») υπογραμμίζουν ότι πρώτα απευθύνθηκαν στους αρμόδιους, δηλαδή στη διοίκηση του Ιδρύματος και στον Δήμο Αθηναίων, που είναι ο εποπτεύων φορέας, ζητώντας να διερευνηθούν οι συνθήκες διαβίωσης των ηλικιωμένων, αλλά δεν βρήκαν καμία ανταπόκριση και αποφάσισαν να δημοσιοποιήσουν την καταγγελία τους για να γίνουν γνωστές «παράνομες και ποινικά κολάσιμες συμπεριφορές» εξαιτίας των οποίων τρόφιμοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο και επιδεινώθηκε η κατάσταση της υγείας τους τα τελευταία χρόνια της ζωής τους. «Δεν είναι μόνο ότι δεν δείχνουν ενδιαφέρον και θαλπωρή στους τροφίμους, ότι τους απαξιώνουν και τους απομονώνουν, αλλά κυρίως ότι είναι πολύ επικίνδυνη η ανευθυνότητα ορισμένων σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα φροντίδας».
Η πονεμένη ιστορία ενός από τα πλουσιότερα (σε κληροδοτήματα, ακίνητη περιουσία και δωρεές) ιδρύματα της χώρας έχει παρουσιαστεί σε σειρά ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.» κυρίως όσον αφορά την κατασπατάληση και υπεξαίρεση χρημάτων του ιδρύματος, ενώ είναι σε εξέλιξη σχετική δίκη με κατηγορούμενους πρώην στελέχη της διοίκησης, μεταξύ των οποίων ο αρχιμανδρίτης Προκόπιος Μπούμπας, που κατηγορείται για σωρεία παραβάσεων του Ποινικού Κώδικα και πράξεις που προκάλεσαν οικονομικές ζημίες εκατομμυρίων ευρώ στην Ελεήμονα Εταιρεία Αθηνών που διαχειρίζεται το ίδρυμα.
Μέχρι να αναλάβει τη διοίκηση ο Πρ. Μπούμπας, η φιλοξενία των τροφίμων ήταν δωρεάν, ενώ στη συνέχεια καταβάλλονταν τροφεία, εκτός από το 30% των φιλοξενούμενων που διέθεταν πιστοποιητικά απορίας. Στο θέμα αυτό, πάντως, υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει πλήρης αδιαφάνεια. Κρίσιμο στοιχείο είναι ότι οι εργαζόμενοι ήταν απλήρωτοι επί μήνες και το ένα περίπτερο υποβαθμιζόταν μετά το άλλο ή έκλεινε, παρά τους υψηλότατους μισθούς των μελών της διοίκησης και ενώ αγοράζονταν ακριβά εκκλησιαστικά είδη και δίνονταν υπέρογκα ποσά για υποτιθέμενες κατασκευές. Ουσιαστικά δεν υπήρχε κανένας έλεγχος στη διαχείριση της περιουσίας του ιδρύματος, όπως έχει ήδη αποτυπωθεί στις δικαστικές αίθουσες.
Οι τρόφιμοι του Γηροκομείου Αθηνών μπορεί να μην επλήγησαν από τον κορονοϊό όπως σε άλλα γηροκομεία της Ευρώπης, αλλά οι καταγγελίες έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι το ίδρυμα έπασχε και πάσχει βαριά, ανεξαρτήτως πανδημίας.
1. «Εδιναν ηρεμιστικά στη μητέρα μου και την κλείδωναν στο δωμάτιο»
«Η πρώτη επαφή με τον χώρο ήταν θετική· είχα μιλήσει στη μητέρα μου για το Γηροκομείο, ήταν στα πρώτα στάδια της αρρώστιας της και εκείνη το ζητούσε. Ισως ο χώρος, με δέντρα, κήπους, ησυχία, να της έδινε την εντύπωση του δικού της σπιτιού», περιγράφει κόρη ηλικιωμένης και εξηγεί ότι μέσα σε δυο εβδομάδες όλα άλλαξαν, καθώς διαπίστωσε ραγδαία επιδείνωση στην κατάσταση υγείας της μητέρας της.
«Μετά από δεκαπέντε μέρες τη βρήκα σε καταστολή· ούτε να μιλήσει δεν μπορούσε, τα βλέφαρά της έκλειναν. Ενημέρωσα την προϊσταμένη και μου είπε ότι φταίει η ζέστη. Αλλά την επόμενη μέρα ο βοηθός της γιατρού διαπίστωσε ότι της είχαν δώσει ηρεμιστικά.
Το ανέφερα. Ακολούθησε το να βρίσκω χάπια στο πάτωμα, που σημαίνει ότι άφηναν τα φάρμακα χωρίς να περιμένουν να τα πάρει. Το ανέφερα. Πολλές φορές ήταν αφυδατωμένη και έπινε όλο το μπουκαλάκι νερό που της έδινα. Τα ανέφερα και ζήτησα να της δίνουν λίγο νεράκι. Ακολούθησε το κλείδωμα στο δωμάτιο διότι της άρεσε να περπατά και αυτό τους ενοχλούσε. Το ανέφερα και αυτό. Κάποια στιγμή τη βρήκα χτυπημένη στο μάτι. Μπορεί η ίδια να χτύπησε σε κάποια γωνία, όμως όταν το ανέφερα δεν το είχαν καν προσέξει...»
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο των Γιώτα Τέσση και Αντα Ψαρρά, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου