Η Λίβερπουλ γύρισε και η χρυσόσκονή της απλώθηκε παντού...

Πολύ εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κάποιος τις τελευταίες ώρες πως η επιστροφή της μεγάλης Λίβερπουλ στο θρόνο του αγγλικού πρωταθλήματος μετά από τριάντα ολόκληρα χρόνια είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα παγκοσμίως. Αυτό από μόνο του δείχνει πολλά και...
πάνω από όλα το εκτόπισμα αυτού του συλλόγου. Που κατάφερε παρά την ανομβρία τόσων δεκαετιών να αγαπιέται από τόσους πολλούς ανθρώπους σε τόσα μέρη της Γης. Η Lady Hope βλέπει στη Λίβερπουλ όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν αξιολάτρευτο το ποδοσφαιρικό παραμύθι σε τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων.

Η απουσία της Λίβερπουλ τόσα χρόνια από την κορυφή του αγγλικού πρωταθλήματος είναι ένα από τα σπανιότερα και πιο άξια μελέτης ποδοσφαιρικά ζητήματα όλων των εποχών. Θα πει κάποιος πως τώρα που έληξε αυτή η απίθανη συνθήκη δεν έχει σημασία μία τέτοια αναζήτηση. Όχι. Πάντα θα έχει, γιατί αυτό που έγινε ήταν κάτι το απίστευτο. Μία κατάσταση που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ολική οπισθοχώρηση, στην απώλεια μεγάλου αριθμού υποστηρικτών, στη φθορά και στην απαξίωση. Τίποτα από αυτά δεν έγινε, όμως... Και αυτό είναι ο σπουδαιότερος «τίτλος» στην ιστορία της Λίβερπουλ. Πιο πάνω από τα 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών, τα 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, τα 4 Σούπερ Καπ Ευρώπης, το 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, τα 19 πρωταθλήματα Αγγλίας, τα 7 Κύπελλα, τα 8 Λιγκ Καπ, και τα 15 Τσάριτι Σιλντς που έχει στην τροπαιοθήκη της.

Αφού άντεξε, λοιπόν, ξεκίνησε με την πρόσληψη του Κλοπ την τελική αντεπίθεση. Διάλεξε έναν προπονηταρά. Είχε την τιμή να τη διαλέξει, όμως, και αυτός. Ο Γιούργκεν Κλοπ πήγε στη Λίβερπουλ, γιατί ήταν η Λίβερπουλ... Μελετημένες κινήσεις, εμπιστοσύνη στο ποδόσφαιρο το ίδιο, προώθηση της ποιότητας και εναρμόνιση με τις αναγκαιότητες της βαριάς φανέλας. Ο Γερμανός έστησε σιγά σιγά το ρόστερ, δημιουργώντας συνοχή και ποδοσφαιρική χημεία, «εμβολιάζοντας» με ανοσία στα προβλήματα και στις παρενέργειες κάθε διαλογής, στέλνοντας κάθε φορά τα κατάλληλα μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση. Και φέτος ήρθε επιτέλους ο τίτλος της Premier League με έναν τρόπο που δεν θα μπορούσε να συνιστά κάτι το συνηθισμένο. Ήρθε με 28 νίκες σε 31 αγώνες, με 23 βαθμούς απόσταση από τη Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρντιόλα, και εν μέσω πανδημίας και όσων αυτή επέφερε σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Η ομάδα του λιμανιού έφτασε στο στόχο της με έναν τρόπο τόσο εμφατικό όσο η σημειολογία της ύπαρξής της. Η Λίβερπουλ γύρισε και η χρυσόσκονή της απλώθηκε παντού...


Τώρα είναι η ώρα των πανηγυρισμών, των συζητήσεων και του εμπλουτισμού του πλουσιότατου βιβλίου της σπουδαίας ιστορικής της παρακαταθήκης. Όταν θα έρθει σύντομα η ώρα να ανταποκριθεί εκ νέου στις υποχρεώσεις του άμεσου μέλλοντος, η Λίβερπουλ θα ξεκινήσει το νέο κύκλο από πολύ καλή αφετηρία. Αν, μάλιστα, σκεφτούμε πως έχουν μπει στέρεες βάσεις, το μέλλον θα μας δώσει σίγουρα αρκετές ευκαιρίες για να μιλήσουμε για αυτήν την ομάδα. Το διεθνές ποδοσφαιρικό στερέωμα την είχε πάντα σε περίοπτη θέση, έστω και με κάποια σχετική αμηχανία. Από πέρυσι την έχει πια στις κορυφαίες αντίστοιχες, γιατί κάποια πράγματα δεν κρύβονται... Η Lady Hope βγάζει και αυτή το καπέλο της στη νυν πρωταθλήτρια Ευρώπης (έστω και αποκλεισμένης εδώ και κάποιους μήνες...), κόσμου και Αγγλίας, συνάμα. Όπως τότε... Τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, όταν και σμιλεύτηκε η μενταλιτέ ενός από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς συλλόγους του κόσμου μας...

Κώστας Μαρούντας

efsyn,gr