Εικόνες...
Ο φωτορεπόρτερ Θοδωρής Νικολάου προσπέρασε τις «188 δέσμες νερού και τους 177 υποβρύχιους προβολείς» του νέου σιντριβανιού και περπάτησε στα στενά γύρω από την Πλατεία Ομονοίας. Εκεί όπου ζουν οι «ενοχλητικοί».
Στην...
Πλατεία Ομονοίας, εκεί όπου κυοφορούνται ορισμένες από τις κυριότερες λεωφόρους της πόλης, στέκει από τα μέσα Μάιου ένα τεράστιο σιντριβάνι. Σύμβολο ενός χαμένου κοσμοπολιτισμού, ο κεντρικός του πίδακας τινάζει το νερό έως 20 μέτρα ύψος, με «188 δέσμες νερού και 177 υποβρύχιους προβολείς που δημιουργούν μια πανδαισία φωτός και χρωμάτων». Ωστόσο, είναι δεκάδες χρόνια που η σκιά της πλατείας πέφτει βαριά. Στους γύρω δρόμους, τα στενά. Είναι αυτές οι οδοί που δεν συμπεριλαμβάνονται στην επίσημη ανακοίνωση του Δήμου Αθηναίων για τα εγκαίνια της πλατείας. Που δεν αποδόθηκαν στις Αθηναίες, τους Αθηναίους και τους επισκέπτες της πόλης. Σε αυτά τα μέρη δεν έγιναν αποκαλυπτήρια. Εν καιρώ πανδημίας, αλλά και τους καλούς καιρούς. Δεν συγκεντρώνεται ο κόσμος για να γιορτάσει. Το γκρι, όσο και να το αναμείξεις, παραμένει γκρι. Και αν είναι να αλλάξει τόνο, δεν γίνεται λευκό. Τείνει προς το μαύρο.
Σοφοκλέους. Μενάνδρου. Ξούθου. Βερανζέρου. Σωκράτους. Ζήνωνος. Γερανίου. Σατωβριάνδου. Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας. Πλατεία Θεάτρου. Βαρβάκειος. Εθνικό Θέατρο. Πλατεία Λαυρίου. Ας μη γελιόμαστε. Η Ομόνοια δεν ήταν ποτέ χώρος στάσης, αλλά χώρος αποτροπής. «Μαύρη πληγή του αστικού σχεδιασμού», τη χαρακτήριζαν πάντα αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι. Η μοίρα της, ως επί τον πλείστον, ήταν και είναι συνυφασμένη με αυτή των φτωχών, των απόκληρων. Αυτοί ζουν στους δρόμους της. Αυτοί πιθανόν θα εκτοπιστούν σε μια μελλοντική μετάλλαξη του αστικού χάρτη για χάρη των ξενοδοχείων και των τουριστών, του Μεγάλου Περίπατου, της πόλης-εμπορεύματος. Σε μια άλλη περιοχή, πιο «φθηνή». Οι «ενοχλητικοί», οι φορείς του απόκοσμου. Διότι, η ζωή στην Ομόνοια δεν έχει τόση σημασία. Ιδίως όταν πρόκειται για τη ζωή των «άλλων». Σε ένα από τους δρόμους της, τη Γλάδστωνος, στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018, λιντσαρίστηκε μέχρι θανάτου, μέρα μεσημέρι, ο Ζακ Κωστόπουλος από τον ιδιοκτήτη ενός κοσμηματοπωλείου και αστυνομικούς.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ...
Ο φωτορεπόρτερ Θοδωρής Νικολάου προσπέρασε τις «188 δέσμες νερού και τους 177 υποβρύχιους προβολείς» του νέου σιντριβανιού και περπάτησε στα στενά γύρω από την Πλατεία Ομονοίας. Εκεί όπου ζουν οι «ενοχλητικοί».
Στην...
Πλατεία Ομονοίας, εκεί όπου κυοφορούνται ορισμένες από τις κυριότερες λεωφόρους της πόλης, στέκει από τα μέσα Μάιου ένα τεράστιο σιντριβάνι. Σύμβολο ενός χαμένου κοσμοπολιτισμού, ο κεντρικός του πίδακας τινάζει το νερό έως 20 μέτρα ύψος, με «188 δέσμες νερού και 177 υποβρύχιους προβολείς που δημιουργούν μια πανδαισία φωτός και χρωμάτων». Ωστόσο, είναι δεκάδες χρόνια που η σκιά της πλατείας πέφτει βαριά. Στους γύρω δρόμους, τα στενά. Είναι αυτές οι οδοί που δεν συμπεριλαμβάνονται στην επίσημη ανακοίνωση του Δήμου Αθηναίων για τα εγκαίνια της πλατείας. Που δεν αποδόθηκαν στις Αθηναίες, τους Αθηναίους και τους επισκέπτες της πόλης. Σε αυτά τα μέρη δεν έγιναν αποκαλυπτήρια. Εν καιρώ πανδημίας, αλλά και τους καλούς καιρούς. Δεν συγκεντρώνεται ο κόσμος για να γιορτάσει. Το γκρι, όσο και να το αναμείξεις, παραμένει γκρι. Και αν είναι να αλλάξει τόνο, δεν γίνεται λευκό. Τείνει προς το μαύρο.
Σοφοκλέους. Μενάνδρου. Ξούθου. Βερανζέρου. Σωκράτους. Ζήνωνος. Γερανίου. Σατωβριάνδου. Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας. Πλατεία Θεάτρου. Βαρβάκειος. Εθνικό Θέατρο. Πλατεία Λαυρίου. Ας μη γελιόμαστε. Η Ομόνοια δεν ήταν ποτέ χώρος στάσης, αλλά χώρος αποτροπής. «Μαύρη πληγή του αστικού σχεδιασμού», τη χαρακτήριζαν πάντα αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι. Η μοίρα της, ως επί τον πλείστον, ήταν και είναι συνυφασμένη με αυτή των φτωχών, των απόκληρων. Αυτοί ζουν στους δρόμους της. Αυτοί πιθανόν θα εκτοπιστούν σε μια μελλοντική μετάλλαξη του αστικού χάρτη για χάρη των ξενοδοχείων και των τουριστών, του Μεγάλου Περίπατου, της πόλης-εμπορεύματος. Σε μια άλλη περιοχή, πιο «φθηνή». Οι «ενοχλητικοί», οι φορείς του απόκοσμου. Διότι, η ζωή στην Ομόνοια δεν έχει τόση σημασία. Ιδίως όταν πρόκειται για τη ζωή των «άλλων». Σε ένα από τους δρόμους της, τη Γλάδστωνος, στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018, λιντσαρίστηκε μέχρι θανάτου, μέρα μεσημέρι, ο Ζακ Κωστόπουλος από τον ιδιοκτήτη ενός κοσμηματοπωλείου και αστυνομικούς.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου