Ο καθένας κάτι θέλει και ψάχνει συμμάχους...

Οι εγχώριοι ποδοσφαιρόφιλοι, δίπλα στα όποια «θέματα» τους έχει δημιουργήσει ευλόγως η σχεδόν δίμηνη απουσία ποδοσφαιρικών αγώνων, έχουν να βάλουν και την αγωνία τους για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Γιατί ακόμα δεν...
έχει ξεκαθαρίσει το είδος του μέλλοντος. Οι απαιτήσεις είναι πολλές, οι υποχρεώσεις ακόμα περισσότερες, τα θέματα σύνθετα και δύσκολα. Και όλα αυτά γίνονται ακόμα πιο μπερδεμένα λόγω των ιδιαίτερων συμφερόντων που υπάρχουν. Και μάλιστα σε ένα γενικώς τεταμένο κλίμα. Για τη Lady Ηοpe υπάρχει ζουμί, αλλά δεν ξέρει το ακριβές χρώμα του...

Καταρχήν, ίσως να πρέπει να θυμηθούμε το πού τα είχαμε αφήσει τα πράγματα ως προς το αγωνιστικό κομμάτι. Μπορεί, βέβαια, και να μην έχει καμία σημασία αυτό, ειδικά αν δεν συνεχιστεί η αγωνιστική περίοδος. Από την άλλη, ενδεχομένως να είναι ένα βήμα προς την προσαρμογή τη δική μας σε ένα είδος κανονικότητας. Ένα «σκονάκι» που θα καταπραΰνει την κάψα μας...

Είχαμε αφήσει, λοιπόν, τον Ολυμπιακό να πραγματοποιεί μία από τις καλύτερες χρονιές του την τελευταία πενταετία, τον ΠΑΟΚ να ψάχνει να βρει τα πατήματά του (και τα αίτια της ραθυμίας του) μέσω και μίας κυπελλικής εξιλέωσης, ενώ η ΑΕΚ βρισκόταν σε ευδιάκριτη ανοδική πορεία (κυρίως ελέω Καρέρα) και θα έμπαινε με αρκετή αισιοδοξία στη μάχη για τη διεκδίκηση των στόχων της. Αυτά όσον αφορά στα αγωνιστικά, γιατί στα άλλα μέτωπα υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις, πορίσματα επιτροπών, προσφυγές στο CAS και εκλογές ΕΠΟ.


Θα έλεγε κάποιος πως όσον αφορά στην επόμενη μέρα θα ήταν λογικό να επικρατήσει μία κοινή γραμμή. Σε θεωρητικό επίπεδο, ναι. Σε πρακτικό; Οι ΠΑΕ προσπαθούν να συζητήσουν, να διερευνήσουν προθέσεις, να σταθμίσουν δεδομένα, να καταλήξουν κάπου. Τι αναδύεται, όμως, από αυτές τις διεργασίες; Υπάρχει κοινός στόχος;

Πολλά λέγονται και γράφονται.  Άλλοι μπορεί να θέλουν να σταματήσει η σεζόν οριστικά για να στεφθούν πρωταθλητές ή κάποιοι άλλοι για να μην πέσουν κατηγορία. Άλλοι να σταματήσει το πρωτάθλημα για να μη χάσουν κάποιο βαθμολογικό πλεονέκτημα που έχουν τώρα (π.χ. δεύτερη θέση). Άλλοι, πάλι, να πέσει η αυλαία για να μην έχουν μεγαλύτερες οικονομικές υποχρεώσεις. Ο καθένας κάτι θέλει και ψάχνει συμμάχους...

Εδώ είναι που αρχίζουν οι αξιολογικές κρίσεις. Δικαιούται, πχ, ο Ολυμπιακός να πάρει τον τίτλο αν διακοπεί το πρωτάθλημα οριστικά ή πρέπει να μπει παύλα ως προς τον κάτοχο του τίτλου της σεζόν 2019-2020;  Όλοι, από Κρήτη μέχρι Ξάνθη..., ξέρουν πως φέτος η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς ήταν η καλύτερη ομάδα, ενώ και η βαθμολογική διαφορά υπέρ της είναι μεγάλη. Λογικά, ναι, του ανήκει η κορυφή και το σχετικό τρόπαιο. Γιατί αν μπει παύλα σε μία τέτοια περίσταση είναι σα να νικάει ο ιός τη λογική.

Από την άλλη, δικαιούται να μην πέσει ο Πανιώνιος με 11 μόλις βαθμούς συγκεντρωμένους στην κανονική διάρκεια της φετινής Σούπερ Λιγκ; Και ας μην πει κάποιος πως έχει παραπάνω βαθμούς, γιατί η αφαίρεση βαθμών σημαίνει πως κάτι δεν έγινε καλά στο παρελθόν... Δύσκολα, θα πει κάποιος. Όμως, σοβαρές επιχειρηματολογίες υπάρχουν και για την ακριβώς αντίθετη άποψη στο κάθε θέμα. 

Όταν υπάρχει πανδημία το να παίζεις μπάλα είναι ακόμα και προσβολή στα θύματα, ενώ κάποιοι αναρωτιούνται το πώς είναι δυνατόν να πέσει μία ομάδα σε ένα πρωτάθλημα που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Μύλος...

Υπάρχουν πολλές παράμετροι που επιδρούν η κάθε μία στο μερίδιο που της αναλογεί. Για παράδειγμα, η κοινωνική ανάγκη να αρχίσει πάλι μία ενασχόληση με τέτοια δημοφιλία (και τις ανάλογες ψυχολογικές επιδράσεις), τα όντως υπαρκτά οικονομικά προβλήματα που προκύπτουν από τη μείωση των εσόδων, οι σημαντικότατοι προβληματισμοί για το ύψιστο αγαθό της δημόσιας υγείας, και πάει λέγοντας. Όλα αυτά είναι θεμιτό να προβάλλονται και δημιουργούν την ανάγκη για ειλικρινή διάλογο. Δεν χωράνε, όμως, οι πονηριές και ο στείρος παρτακισμός.

H Lady Hope καταλήγει πως μόνο μία κεντρική δύναμη, με ισχύ, κύρος, και αποφασιστικότητα, μπορεί να επιβάλλει -όταν επικρατεί η διχογνωμία και η ρήξη- μία χρήσιμη λύση. Στην Ελλάδα, όμως, πολλές φορές είμαστε «αντιεξουσιαστές» και «φιλελεύθεροι» ως προς τις υποχρεώσεις μας και «ολοκληρωτιστές» ως προς τα δικαιώματά μας.

Κώστας Μαρούντας

efsyn.gr