Με την εκδήλωση για τα θύματα της Marfin o Κυριάκος Μητσοτάκης με την Φώφη Γεννηματά και τον Βελόπουλο δίπλα του -και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας παραδίπλα ως ένα είδος υπουργού- έθεσε τα θεμέλια του νέου Διχασμού με ρητορική εναντίον του…
Διχασμού.
Για την ακρίβεια ο μεθοδικός αναμορφωτής πρώτα της ΝΔ -που υμνούσε τον Κων. Καραμανλή- και μετά αναμορφωτής της πολιτικής τάξης -που κατάπιε κόμματα σαν του Λεβέντη ή το Ποτάμι και ολίγον Καμμένο και Χρυσή Αυγή για να φτάσει το 40% με την πλακέτα για τα θύματα της Μαρφίν που θυμήθηκε ξαφνικά επιχειρεί να ηγηθεί ενός ευρύτερου πολιτικού μετώπου -έχοντας πια θυμηθεί πως είναι απόγονος του Ελ. Βενιζέλου.
Ο στόχος δεν είναι ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το Κινάλ που οδηγείται ως πρόβατο επί σφαγή να επιλέξει στρατόπεδο βλέποντας το 70% της βάσης του να επικροτεί τις πολιτικές του Μητσοτάκη.
Άλλοι ζητούν να τα βρει το κόμμα με τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι να αλλάξει ηγεσία και η ίδια η πρόεδρος δεν κατάλαβε μάλλον πως η πλακέτα αυτή -κατά του «Διχασμού» μπορεί να ήταν η ταφόπλακα για το κόμμα της.
Με προβλέψεις της Κομισιόν για ύφεση 10% και ανεργία 20% η κυβέρνηση -πιο αισιόδοξη- δεν θέλει εθνική ενότητα, αλλά να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να ενσωματώσει το Κινάλ. Η φαινομενική δημοφιλία του πρωθυπουργού δεν μετατρέπεται και σε ψήφο στη Νέα Δημοκρατία. Η ΝΔ πρέπει να επεκταθεί και σε διπλανά οικόπεδα και ας μην αποκλείσουμε πως το άμεσο μέλλον ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρει τις θετικές πλευρές του …Ανδρέα Παπανδρέου.
Το κυνικό σχέδιο του «Μωυσή»
Αυτό είναι το σχέδιο για την πολιτική. Το κυνικό σχέδιο του «Μωυσή» για την οικονομία περιλαμβάνει πέρα από την επιλεκτική διοχέτευση πόρων και επιδομάτων και την θανάτωση των «επιχειρήσεων -ζόμπι», όπως είπε ξεκάθαρα πρόσφατα ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Ζαββός αναλύοντας στο Capital.gr τη στρατηγική «συντονισμένης ανάκαμψης της Οικονομίας» για την οποία «θα έχει μεγάλη σημασία πού θα τοποθετηθούν οι πόροι αυτοί.
«Ο πρωταρχικός στόχος είναι οι επιχειρήσεις να σταθούν όρθιες και έχουμε υπογραμμίσει στις τράπεζες την ανάγκη να κινηθούν με μεγάλη ταχύτητα για νέες χρηματοδοτήσεις. Ωστόσο, η παρεχόμενη ρευστότητα δεν θα κατευθυνθεί ούτε σε επιχειρήσεις – zombie, ούτε σε μπαταχτσήδες, που δεν έχουν να προσφέρουν κάτι στην ανταγωνιστικότητα, αλλά σε τομείς της Οικονομίας που θα αναδείξει η περίοδος μετά την κρίση».
Για τον υφυπουργό Οικονομικών «μετά την κρίση δεν θα έχουμε την ίδια Οικονομία. Θα υπάρξει πολύ μεγάλη ανακατάταξη, με επανεκτίμηση της αξίας συγκεκριμένων τομέων οικονομικής δραστηριότητας και την παραγωγική χρηματοδότησή τους, μία εκ βάθρων αναπροσαρμογή του οικονομικού και κοινωνικού τομέα».
Γιατί όμως οι «επιχειρήσεις – ζόμπι» δεν φτάνει να μην χρηματοδοτηθούν αλλά πρέπει και να πεθάνουν το εξηγεί ο Κ. Χαροκόπος στο Liberal: γιατί αποστερούν από τις παραγωγικές εταιρίες μερίδιο αγοράς, μερίδιο τραπεζικών πιστώσεων και κάποιους ευνοϊκότερους όρους λειτουργίας που θα προέκυπταν από το ξεκαθάρισμα στην αγορά.
« Η ελληνική οικονομία, δεν έχει ανάγκη από εταιρίες ζόμπι και αργά ή γρήγορα η ίδια η ζωή θα δώσει τις απαντήσεις της. Αρκεί οι εταιρίες ζόμπι να μην έχουν συμπαρασύρει στην καταστροφή και τις εναπομείνασες κερδοφόρες και παραγωγικές επιχειρήσεις’.
Aπό την απέναντι πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας βλέπει μια συνειδητή επιλογή του Μητσοτάκη να αντιμετωπισθεί η πανδημία ως ευκαιρία για ένα νέο γύρο αναδιάρθρωσης της οικονομίας:
«Για να σαρωθούν η αγορά εργασίας και οι μισθοί και να αναγκαστούν σε λουκέτο χιλιάδες μικρομεσαίοι που μέχρι χθες τους υμνούσε, αλλά σήμερα οι Υπουργοί του αποκαλούν «ζόμπι» και «μπαταχτσήδες». Και στο τέλος να επιβιώσουν, να χρηματοδοτηθούν και να αναπτυχθούν μόνο οι μεγάλοι και ισχυροί, καταλαμβάνοντας το χώρο των μικρών και των μεσαίων που θα έχουν πια βγει εκτός αγοράς και δίνοντας μισθούς πείνας στους εργαζόμενους. Αυτό είναι το σχέδιο Μητσοτάκη».
Η νέα μεσαία τάξη και το κόμμα της παλιάς
Eίναι σαφές πως η κυβέρνηση θα αφήσει την καταστροφή να ολοκληρωθεί και θα εμφανισθεί με ένα «σοκ ρευστότητας» να ανοικοδομήσει την χώρα πραγματοποιώντας το όραμα για «εξυγίανση» της οικονομίας, νέες επιχειρήσεις με τη βούλα και τα δάνεια του Μητσοτάκη και φτηνή εργασία- μάλλον όχι για όλους.
Ο στόχος του Μητσοτάκη είναι να δημιουργήσει τη νέα «δική του μεσαία τάξη», μαζί με νέα τζάκια σε μια πιο «υγιή’οικονομία- αφού θα έχει εφαρμόσει πρόγραμμα ευθανασίας για τις «άρρωστες» επιχειρήσεις και ένα σοκ στην οικονομία που θα διαδεχθεί το σωτήριο «σοκ ρευστότητας» όπως το προανήγγειλε ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Για τους πιο υποψιασμένους το σχέδιο της «ανάταξης» της οικονομίας όπως το ονόμασε ο ίδιος ο Μητσοτάκης δεν είναι παρά ένα απλό σχέδιο να χρησιμοποιηθούν τα διαθέσιμα δισ. όχι ακριβώς για την «εξυγίανση» της οικονομίας -με ένα νέο θάνατο του «εμποράκου»-που εμποδίζει την «ανάπτυξη», αλλά να ξαναπάρει η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές με ανάταξη του εκλογικού σώματος.
Το πλάνο αυτό -που βλέπει ακόμα και κυριαρχία της ΝΔ με απλή αναλογική- περιλαμβάνει και τη θανάτωση του κατ΄εξοχήν πολιτικού εκφραστή μιας παλιάς μεσαίας τάξης -ή ό,τι απέμεινε από αυτόν: του Κινάλ -που η πρόεδρός του οδηγήθηκε πρόσφατα μπροστά στην πλακέτα για τα θύματα της Μαρφίν σαν πρόβατο επί σφαγή.
Πιο πέρα ήταν ίσως κάποιοι από το κόμμα της που θα υπουργοποιηθούν στον επικείμενο ανασχηματισμό. Ίσως ήταν κι αυτό ένα «κόμμα-ζόμπι» που εμπόδιζε την ανάταξη της πολιτικής ζωής, ένα μικρό μαγαζί που καταπίνει το σούπερ Μάρκετ του Μητσοτάκη- Περικλή- Μωυσή.
Κατά τα άλλα στον ΣΥΡΙΖΑ συζητάνε αν πρέπει να είναι αμιγώς αριστερό κόμμα ή αν θα συμμαχήσουν με άλλες δυνάμεις -που δεν θα υπάρχουν πια. Αν θα είναι ή όχι το «νέο ΠΑΣΟΚ» που στο μεταξύ θα τόχει σύρει στο άρμα του ο «Και Σοσιαλιστικά Μέτρα Παίρνουμε -Νέος Βενιζέλος -Μητσοτάκης»...
Νίκος Λακόπουλος
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
Διχασμού.
Για την ακρίβεια ο μεθοδικός αναμορφωτής πρώτα της ΝΔ -που υμνούσε τον Κων. Καραμανλή- και μετά αναμορφωτής της πολιτικής τάξης -που κατάπιε κόμματα σαν του Λεβέντη ή το Ποτάμι και ολίγον Καμμένο και Χρυσή Αυγή για να φτάσει το 40% με την πλακέτα για τα θύματα της Μαρφίν που θυμήθηκε ξαφνικά επιχειρεί να ηγηθεί ενός ευρύτερου πολιτικού μετώπου -έχοντας πια θυμηθεί πως είναι απόγονος του Ελ. Βενιζέλου.
Ο στόχος δεν είναι ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το Κινάλ που οδηγείται ως πρόβατο επί σφαγή να επιλέξει στρατόπεδο βλέποντας το 70% της βάσης του να επικροτεί τις πολιτικές του Μητσοτάκη.
Άλλοι ζητούν να τα βρει το κόμμα με τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι να αλλάξει ηγεσία και η ίδια η πρόεδρος δεν κατάλαβε μάλλον πως η πλακέτα αυτή -κατά του «Διχασμού» μπορεί να ήταν η ταφόπλακα για το κόμμα της.
Με προβλέψεις της Κομισιόν για ύφεση 10% και ανεργία 20% η κυβέρνηση -πιο αισιόδοξη- δεν θέλει εθνική ενότητα, αλλά να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να ενσωματώσει το Κινάλ. Η φαινομενική δημοφιλία του πρωθυπουργού δεν μετατρέπεται και σε ψήφο στη Νέα Δημοκρατία. Η ΝΔ πρέπει να επεκταθεί και σε διπλανά οικόπεδα και ας μην αποκλείσουμε πως το άμεσο μέλλον ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρει τις θετικές πλευρές του …Ανδρέα Παπανδρέου.
Το κυνικό σχέδιο του «Μωυσή»
Αυτό είναι το σχέδιο για την πολιτική. Το κυνικό σχέδιο του «Μωυσή» για την οικονομία περιλαμβάνει πέρα από την επιλεκτική διοχέτευση πόρων και επιδομάτων και την θανάτωση των «επιχειρήσεων -ζόμπι», όπως είπε ξεκάθαρα πρόσφατα ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Ζαββός αναλύοντας στο Capital.gr τη στρατηγική «συντονισμένης ανάκαμψης της Οικονομίας» για την οποία «θα έχει μεγάλη σημασία πού θα τοποθετηθούν οι πόροι αυτοί.
«Ο πρωταρχικός στόχος είναι οι επιχειρήσεις να σταθούν όρθιες και έχουμε υπογραμμίσει στις τράπεζες την ανάγκη να κινηθούν με μεγάλη ταχύτητα για νέες χρηματοδοτήσεις. Ωστόσο, η παρεχόμενη ρευστότητα δεν θα κατευθυνθεί ούτε σε επιχειρήσεις – zombie, ούτε σε μπαταχτσήδες, που δεν έχουν να προσφέρουν κάτι στην ανταγωνιστικότητα, αλλά σε τομείς της Οικονομίας που θα αναδείξει η περίοδος μετά την κρίση».
Για τον υφυπουργό Οικονομικών «μετά την κρίση δεν θα έχουμε την ίδια Οικονομία. Θα υπάρξει πολύ μεγάλη ανακατάταξη, με επανεκτίμηση της αξίας συγκεκριμένων τομέων οικονομικής δραστηριότητας και την παραγωγική χρηματοδότησή τους, μία εκ βάθρων αναπροσαρμογή του οικονομικού και κοινωνικού τομέα».
Γιατί όμως οι «επιχειρήσεις – ζόμπι» δεν φτάνει να μην χρηματοδοτηθούν αλλά πρέπει και να πεθάνουν το εξηγεί ο Κ. Χαροκόπος στο Liberal: γιατί αποστερούν από τις παραγωγικές εταιρίες μερίδιο αγοράς, μερίδιο τραπεζικών πιστώσεων και κάποιους ευνοϊκότερους όρους λειτουργίας που θα προέκυπταν από το ξεκαθάρισμα στην αγορά.
« Η ελληνική οικονομία, δεν έχει ανάγκη από εταιρίες ζόμπι και αργά ή γρήγορα η ίδια η ζωή θα δώσει τις απαντήσεις της. Αρκεί οι εταιρίες ζόμπι να μην έχουν συμπαρασύρει στην καταστροφή και τις εναπομείνασες κερδοφόρες και παραγωγικές επιχειρήσεις’.
Aπό την απέναντι πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας βλέπει μια συνειδητή επιλογή του Μητσοτάκη να αντιμετωπισθεί η πανδημία ως ευκαιρία για ένα νέο γύρο αναδιάρθρωσης της οικονομίας:
«Για να σαρωθούν η αγορά εργασίας και οι μισθοί και να αναγκαστούν σε λουκέτο χιλιάδες μικρομεσαίοι που μέχρι χθες τους υμνούσε, αλλά σήμερα οι Υπουργοί του αποκαλούν «ζόμπι» και «μπαταχτσήδες». Και στο τέλος να επιβιώσουν, να χρηματοδοτηθούν και να αναπτυχθούν μόνο οι μεγάλοι και ισχυροί, καταλαμβάνοντας το χώρο των μικρών και των μεσαίων που θα έχουν πια βγει εκτός αγοράς και δίνοντας μισθούς πείνας στους εργαζόμενους. Αυτό είναι το σχέδιο Μητσοτάκη».
Η νέα μεσαία τάξη και το κόμμα της παλιάς
Eίναι σαφές πως η κυβέρνηση θα αφήσει την καταστροφή να ολοκληρωθεί και θα εμφανισθεί με ένα «σοκ ρευστότητας» να ανοικοδομήσει την χώρα πραγματοποιώντας το όραμα για «εξυγίανση» της οικονομίας, νέες επιχειρήσεις με τη βούλα και τα δάνεια του Μητσοτάκη και φτηνή εργασία- μάλλον όχι για όλους.
Ο στόχος του Μητσοτάκη είναι να δημιουργήσει τη νέα «δική του μεσαία τάξη», μαζί με νέα τζάκια σε μια πιο «υγιή’οικονομία- αφού θα έχει εφαρμόσει πρόγραμμα ευθανασίας για τις «άρρωστες» επιχειρήσεις και ένα σοκ στην οικονομία που θα διαδεχθεί το σωτήριο «σοκ ρευστότητας» όπως το προανήγγειλε ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Για τους πιο υποψιασμένους το σχέδιο της «ανάταξης» της οικονομίας όπως το ονόμασε ο ίδιος ο Μητσοτάκης δεν είναι παρά ένα απλό σχέδιο να χρησιμοποιηθούν τα διαθέσιμα δισ. όχι ακριβώς για την «εξυγίανση» της οικονομίας -με ένα νέο θάνατο του «εμποράκου»-που εμποδίζει την «ανάπτυξη», αλλά να ξαναπάρει η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές με ανάταξη του εκλογικού σώματος.
Το πλάνο αυτό -που βλέπει ακόμα και κυριαρχία της ΝΔ με απλή αναλογική- περιλαμβάνει και τη θανάτωση του κατ΄εξοχήν πολιτικού εκφραστή μιας παλιάς μεσαίας τάξης -ή ό,τι απέμεινε από αυτόν: του Κινάλ -που η πρόεδρός του οδηγήθηκε πρόσφατα μπροστά στην πλακέτα για τα θύματα της Μαρφίν σαν πρόβατο επί σφαγή.
Πιο πέρα ήταν ίσως κάποιοι από το κόμμα της που θα υπουργοποιηθούν στον επικείμενο ανασχηματισμό. Ίσως ήταν κι αυτό ένα «κόμμα-ζόμπι» που εμπόδιζε την ανάταξη της πολιτικής ζωής, ένα μικρό μαγαζί που καταπίνει το σούπερ Μάρκετ του Μητσοτάκη- Περικλή- Μωυσή.
Κατά τα άλλα στον ΣΥΡΙΖΑ συζητάνε αν πρέπει να είναι αμιγώς αριστερό κόμμα ή αν θα συμμαχήσουν με άλλες δυνάμεις -που δεν θα υπάρχουν πια. Αν θα είναι ή όχι το «νέο ΠΑΣΟΚ» που στο μεταξύ θα τόχει σύρει στο άρμα του ο «Και Σοσιαλιστικά Μέτρα Παίρνουμε -Νέος Βενιζέλος -Μητσοτάκης»...
Νίκος Λακόπουλος
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου