Καθώς η Ελλάδα βγαίνει σιγά-σιγά από τα περιοριστικά μέτρα, θα πρέπει να δείξουμε μεγάλη προσοχή και κατανόηση στους ανθρώπους. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτοιμοι να βγουν έξω, όπως δεν ήταν όλοι οι άνθρωποι έτοιμοι να...
κλειστούν μέσα.
Η κυρία και ο κύριος που δουλεύουν στο κατάστημα που άνοιξε, είναι προφανές πως έχουν ανάγκη την δουλειά και τα χρήματα από την δουλειά.
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι ψυχολογικά έτοιμοι να δουλέψουν.
Κάποιοι είναι, κάποιοι όχι.
Μετά από μια τέτοια τραυματική περίοδο καραντίνας, οι άνθρωποι δεν είναι για δουλειά αλλά για διακοπές.
Όλοι ξέρουμε ανθρώπους που δυο μήνες δεν βγήκαν από το σπίτι τους ή βγήκαν μια ή δυο φορές.
Κάποιοι δεν έχουν βγει ακόμα έξω.
Στην Γουχάν της Κίνας έχει περάσει πάνω από ένας μήνας από την ημέρα που επιτράπηκε ελεύθερα η κυκλοφορία στους ανθρώπους, και εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι της Γουχάν δεν έχουν βγει έξω, ενώ πολλοί από αυτούς δηλώνουν πως περιμένουν την επόμενη καραντίνα.
Αν έχετε στον κύκλο σας ανθρώπους που ξεκίνησαν ξανά μέσα στην καραντίνα μια “κακή” συνήθεια που είχαν κόψει -όπως το κάπνισμα-, μην τους μαλώνετε. Προσπαθήστε να τους κατανοήσετε.
Αν κάποιος φίλος σας δεν έχει κάνει μπάνιο για μέρες, έχει πάθει κατάθλιψη. Λογικό είναι. Προσπαθήστε να τον κατανοήσετε και να τον βοηθήσετε.
Η εποχή δεν προσφέρεται για “επιχειρήματα” του στιλ “Γιατί εγώ δεν έπεσα στα ναρκωτικά;”
Δεν είναι εποχή για εγωισμούς και εγωπάθειες.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.
Οι άνθρωποι δεν είναι μηχανές για να τους σβήνεις και να τους ανάβεις.
Δεν πατάς ένα κουμπί και κλείνονται οι άνθρωποι στα σπίτια τους, ούτε πατάς ένα κουμπί για να βγουν όλοι έξω.
Πόσω μάλλον, που η καραντίνα δεν έκανε εξαίρεση ούτε καν για τους ανθρώπους με ψυχικά προβλήματα, που δεν είναι και πολύ …έξυπνο να τους κλείνεις μέσα στο σπίτι τους.
Μιλήστε λογικά στους ανθρώπους που έχουν πρόβλημα με τη νέα πραγματικότητα, εξηγήστε τους με λογικά επιχειρήματα γιατί δεν πρέπει να φοβούνται και βοηθήστε τους να επανέλθουν.
Ακούστηκε πολύ στο ξεκίνημα της καραντίνας πως οι πολιτικοί έβαλαν τους ανθρώπους πάνω από την οικονομία.
Ανοησίες. Απλά, δεν υπήρχε το κατάλληλο Σύστημα Υγείας.
Στο τέλος της καραντίνας, ας φροντίσουμε εμείς- γιατί οι πολιτικοί δεν θα το κάνουν- να βάλουμε τους ανθρώπους πάνω από την οικονομία αλλά και πάνω από εμάς· έστω για λίγο.
Όοσι μπορούν, όσο μπορούν.
Μην ξεχάσετε κανέναν κλεισμένο στο σπίτι του.
(Αν κάτι με βοήθησε πολύ αυτό το διάστημα της καραντίνας -εκτός του ότι συναναστράφηκα συγκεκριμένους ανθρώπους- ήταν ότι δούλεψα περισσότερο από ποτέ άλλοτε· στο μπλογκ τουλάχιστον. Βέβαια, τώρα αισθάνομαι εντελώς καμένος. Και θέλω να είμαι όλη μέρα έξω στον ήλιο και στους ανθρώπους.)
pitsirikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου