Απαντώντας στον «αφορισμό» του από τον πρώην Μητροπολίτη Αμβρόσιο, ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Χαρδαλιάς, δήλωσε ότι τη στιγμή του αφορισμού βρισκόταν στην...
ενορία του για να ανάψει ένα κεράκι.
Υπάρχει ένα σημαντικό λογικό σφάλμα και ένα πολιτικό ατόπημα σε αυτή την απάντηση.
Όταν η Χρυσή Αυγή κατηγορούσε τον Πέτρο Τατσόπουλο ότι είναι ομοφυλόφιλος αυτός απάντησε ως εξής: «Έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα και αυτοί της Χρυσής Αυγής συνεχίζουν να με αποκαλούν αδερφή».
Αντί δηλαδή να καταδείξει τον σεξισμό του επιχειρήματος και μέσω αυτού να χτυπήσει την ίδια τη Χρυσή Αυγή, αποδέχθηκε τη λογική του αντιπάλου (ότι είναι κακό να είσαι αδερφή) και απάντησε στο ίδιο επίπεδο. Ακόμη και αν δεν ήταν αυτή η πρόθεσή του, αυτό ήταν σίγουρα το αποτέλεσμα.
Όπως είχε επισημάνει τότε το mao.gr η σωστή απάντηση θα ήταν αυτή που είχε δώσει ο υποδιοικητής Μάρκος στο Μεξικό: «Ο Μάρκος είναι γκέι στο Σαν Φρανσίσκο, μαύρος στη Νότια Αφρική, ασιάτης στην Ευρώπη, αναρχικός στην Ισπανία, Παλαιστίνιος στο Ισραήλ, γύφτος στην Πολωνία, ειρηνιστής στη Βοσνία, Εβραίος στη Γερμανία, μια γυναίκα μόνη στο Μετρό τα ξημερώματα, με άλλα λόγια ο Κομαντάτε Μάρκος είμαστε εμείς, το πρόσωπο του κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου πάνω στον πλανήτη».
Δεν θα περιμέναμε βέβαια από τον Χαρδαλιά να υποστηρίξει ότι είναι «αντικληρικός στον ισπανικό εμφύλιο, υποστηρικτής του ηλιοκεντρικού συστήματος μπροστά στην ιερά εξέταση» ή κάτι εξίσου ποιητικό με τον υποδιοικητή Μάρκος.
Περιμέναμε όμως να απαντήσει ως υφυπουργός ενός κοσμικού κράτους (εντάξει, η Ελλάδα δεν είναι κοσμικό κράτος αφού δεν έχει διαχωρίσει το κράτος από την εκκλησία, αλλά καταλαβαίνετε ) στο οποίο ζουν επίσης άθεοι και μέλη άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων.
Αντί για αυτό, στο μήνυμα που ανάρτησε στο Facebook σημείωσε ότι «είναι μέρα χαράς και ελπίδας γιατί, εν μέσω πανδημίας, άνοιξαν οι εκκλησίες μας» ότι έχουμε «την Πίστη (το Π με κεφαλαίο) να μας κατευθύνει και να μας οδηγεί» και ότι η «ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας απαντάει σε όλα».
Δηλαδή εάν η Ιερά Σύνοδος στήριζε τον Αμβρόσιο και αφόριζε τον πρωθυπουργό πως θα αντιδρούσε το Ελληνικό κράτος; Θα τον λιθοβολούσε σε κάποια πλατεία;
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί (και το λέμε χωρίς καμία διάθεση σαρκασμού) ότι ο Χαρδαλιάς κινήθηκε πολύ σωστά επικοινωνιακά αλλά και πολιτικά. Προώθησε τις θέσεις του χωρίς να έρθει σε σύγκρουση με το αίσθημα των πιστών βλέποντας την μεγαλύτερη εικόνα και αφήνοντας το σκοπό να… αγιάσει τα μέσα.
Σίγουρα κάποιος θα βρεθεί να συμπληρώσει ότι ακόμη και ο Άρης Βελουχιώτης εμφανιζόταν σε ομιλίες του συνοδευόμενος από παπάδες προκειμένου να μπορέσει να προσεγγίσει καλύτερα το ακροατήριό του.
Ακόμη όμως και αν δεχτούμε αυτή την άποψη βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα τεράστιο πρόβλημα. Δεν είναι δυνατόν ένας κράτος και μια ολόκληρη κοινωνία να στέκονται προσοχή σε μια ομάδα μη εκλεγμένων, ρασοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, που λειτουργούν άλλοτε σαν τοποτηρητές και άλλοτε σαν CEO μιας εταιρείας Real Estate.
Και αυτό δεν αφορά τις θέσεις που μπορεί να έχει κανείς για τη θρησκεία Αφορά τις θέσεις του για τo ρόλο της ελληνικής εκκλησίας στην πολιτική ζωή του τόπου.
Καθώς ο Χαρδαλιάς έτρεχε στις εκκλησίες για να δείξει ότι είναι καλός χριστιανός το news247.gr παρουσίασε ένα ρεπορτάζ, ο τίτλος του οποίου θα έπρεπε να κάνει κάθε άνθρωπο που έχει τελειώσει την πρώτη δημοτικού να ανατριχιάσει: «Ρωτήσαμε 8 επιστήμονες για τη Θεία Κοινωνία – Κανείς δεν ήθελε να μιλήσει δημόσια».
Αυτά συνέβαιναν το 1633 με τη δίκη και καταδίκη του Γαλιλαίου από την Ιερά Εξέταση. Δεν μπορούν να συμβαίνουν στην Ελλάδα το 2020...
Άρης Χατζηστεφάνου
Πηγή: info-war.gr
ενορία του για να ανάψει ένα κεράκι.
Υπάρχει ένα σημαντικό λογικό σφάλμα και ένα πολιτικό ατόπημα σε αυτή την απάντηση.
Όταν η Χρυσή Αυγή κατηγορούσε τον Πέτρο Τατσόπουλο ότι είναι ομοφυλόφιλος αυτός απάντησε ως εξής: «Έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα και αυτοί της Χρυσής Αυγής συνεχίζουν να με αποκαλούν αδερφή».
Αντί δηλαδή να καταδείξει τον σεξισμό του επιχειρήματος και μέσω αυτού να χτυπήσει την ίδια τη Χρυσή Αυγή, αποδέχθηκε τη λογική του αντιπάλου (ότι είναι κακό να είσαι αδερφή) και απάντησε στο ίδιο επίπεδο. Ακόμη και αν δεν ήταν αυτή η πρόθεσή του, αυτό ήταν σίγουρα το αποτέλεσμα.
Όπως είχε επισημάνει τότε το mao.gr η σωστή απάντηση θα ήταν αυτή που είχε δώσει ο υποδιοικητής Μάρκος στο Μεξικό: «Ο Μάρκος είναι γκέι στο Σαν Φρανσίσκο, μαύρος στη Νότια Αφρική, ασιάτης στην Ευρώπη, αναρχικός στην Ισπανία, Παλαιστίνιος στο Ισραήλ, γύφτος στην Πολωνία, ειρηνιστής στη Βοσνία, Εβραίος στη Γερμανία, μια γυναίκα μόνη στο Μετρό τα ξημερώματα, με άλλα λόγια ο Κομαντάτε Μάρκος είμαστε εμείς, το πρόσωπο του κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου πάνω στον πλανήτη».
Δεν θα περιμέναμε βέβαια από τον Χαρδαλιά να υποστηρίξει ότι είναι «αντικληρικός στον ισπανικό εμφύλιο, υποστηρικτής του ηλιοκεντρικού συστήματος μπροστά στην ιερά εξέταση» ή κάτι εξίσου ποιητικό με τον υποδιοικητή Μάρκος.
Περιμέναμε όμως να απαντήσει ως υφυπουργός ενός κοσμικού κράτους (εντάξει, η Ελλάδα δεν είναι κοσμικό κράτος αφού δεν έχει διαχωρίσει το κράτος από την εκκλησία, αλλά καταλαβαίνετε ) στο οποίο ζουν επίσης άθεοι και μέλη άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων.
Αντί για αυτό, στο μήνυμα που ανάρτησε στο Facebook σημείωσε ότι «είναι μέρα χαράς και ελπίδας γιατί, εν μέσω πανδημίας, άνοιξαν οι εκκλησίες μας» ότι έχουμε «την Πίστη (το Π με κεφαλαίο) να μας κατευθύνει και να μας οδηγεί» και ότι η «ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας απαντάει σε όλα».
Δηλαδή εάν η Ιερά Σύνοδος στήριζε τον Αμβρόσιο και αφόριζε τον πρωθυπουργό πως θα αντιδρούσε το Ελληνικό κράτος; Θα τον λιθοβολούσε σε κάποια πλατεία;
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί (και το λέμε χωρίς καμία διάθεση σαρκασμού) ότι ο Χαρδαλιάς κινήθηκε πολύ σωστά επικοινωνιακά αλλά και πολιτικά. Προώθησε τις θέσεις του χωρίς να έρθει σε σύγκρουση με το αίσθημα των πιστών βλέποντας την μεγαλύτερη εικόνα και αφήνοντας το σκοπό να… αγιάσει τα μέσα.
Σίγουρα κάποιος θα βρεθεί να συμπληρώσει ότι ακόμη και ο Άρης Βελουχιώτης εμφανιζόταν σε ομιλίες του συνοδευόμενος από παπάδες προκειμένου να μπορέσει να προσεγγίσει καλύτερα το ακροατήριό του.
Ακόμη όμως και αν δεχτούμε αυτή την άποψη βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα τεράστιο πρόβλημα. Δεν είναι δυνατόν ένας κράτος και μια ολόκληρη κοινωνία να στέκονται προσοχή σε μια ομάδα μη εκλεγμένων, ρασοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, που λειτουργούν άλλοτε σαν τοποτηρητές και άλλοτε σαν CEO μιας εταιρείας Real Estate.
Και αυτό δεν αφορά τις θέσεις που μπορεί να έχει κανείς για τη θρησκεία Αφορά τις θέσεις του για τo ρόλο της ελληνικής εκκλησίας στην πολιτική ζωή του τόπου.
Καθώς ο Χαρδαλιάς έτρεχε στις εκκλησίες για να δείξει ότι είναι καλός χριστιανός το news247.gr παρουσίασε ένα ρεπορτάζ, ο τίτλος του οποίου θα έπρεπε να κάνει κάθε άνθρωπο που έχει τελειώσει την πρώτη δημοτικού να ανατριχιάσει: «Ρωτήσαμε 8 επιστήμονες για τη Θεία Κοινωνία – Κανείς δεν ήθελε να μιλήσει δημόσια».
Αυτά συνέβαιναν το 1633 με τη δίκη και καταδίκη του Γαλιλαίου από την Ιερά Εξέταση. Δεν μπορούν να συμβαίνουν στην Ελλάδα το 2020...
Άρης Χατζηστεφάνου
Πηγή: info-war.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου