«Άλλους έσωσεν, εαυτόν ου δύναται σώσαι»
Από το κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο
Όσο εξελίσσονταν η αντιμετώπιση του κορονοϊού η επικοινωνιακή καμπάνια της κυβέρνησης κινήθηκε σε δυο περιοχές:
Στην καλλιέργεια του φόβου για...
να υλοποιηθούν τα μέτρα του «μένουμε σπίτι»- νοσούντες και μη νοσούντες- και να κρυφτεί η αδράνεια και οι καθυστερήσεις της.
Και στην φαιά περιοχή σπίλωσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης με το ελεεινό σλόγκαν: «Ευτυχώς που κυβερνάει ο Μητσοτάκης, φανταστείτε να ήταν ο Τσίπρας».
Η κυβέρνηση διέθεσε δημόσιο χρήμα για να στηριχθεί αυτή η συνθηματολογία. Και συγκυριακά πέτυχε.
Τώρα η συνθηματολογία άλλαξε. «Τα καταφέραμε». Πάλι τα κρατικά ταμεία χρησιμοποιούνται να εμπεδωθεί η αίσθηση για ψευδή κυβερνητική «επιτυχία».
Πρόκειται για την ολοκλήρωση της παραπλάνησης. Αλλά κανείς δεν θέτει στον πρωθυπουργό το απλό ερώτημα:
-Τι ακριβώς «καταφέρατε;»
Λίγα κρούσματα; Μόνο αφελείς δέχονται ότι αυτό οφείλεται αποκλειστικά στα μέτρα. Και οι αφελέστεροι ότι η διασπορά του ιού τελειώνει σε όσα ανακοινώνει η κυβέρνηση.
Ο έγκριτος καθηγητής του Στάνφορντ Γιάννης Ιωαννίδης υπολόγισε σε περισσότερους από 200.000 όσους έχουν μολυνθεί. Χωρίς τεστ ποια αξιοπιστία έχουν οι κυβερνητικοί αυτοέπαινοι;
Αν μιλάμε για θανάτους, τι ακριβώς εννοεί η κυβέρνηση; Πόσοι δεν πέθαναν χάρη στα μέτρα της;
Μακάβριος υπολογισμός, αλλά αφού προτάσσει ως «επιτυχία» ότι πέθαναν μόνο 150, ας μας πει και πόσοι διασωθήκαν.
Εκατό; Χίλιοι; Δυο χιλιάδες; Ισχύουν οι εκτιμήσεις που έκανε κάποια στιγμή ο καθηγητής Τσιόδρας, ή τις άλλαξε όπως και άλλες;
Ποια είναι τα στατιστικά σε ότι αφορά την ηλικία και τα υποκείμενα νοσήματα θυμάτων και διασωθέντων;
Πέρα από το παραπλανητικό «και μια ζωή να σωθεί αξίζει τον κόπο». Αξίζει. Αλλά όχι για πολιτική εκμετάλλευση.
Όσοι άνθρωποι αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να χάνουν στη ζωή τους με την προσβολή τους από τον ιό και το απέφυγαν δεν είναι κυβερνητικό τρόπαιο.
Η κυβέρνηση εχθρεύεται και αποκρύπτει τις εκτιμήσεις ειδικών ότι αυτά που «καταφέραμε» θα υπήρχαν και χωρίς να παγώσει την χώρα.
Πώς; Με όσα συνιστούσε π.χ. πολύ πριν το πρώτο κρούσμα ο Ηλίας Μόσιαλος. Όταν κυβερνητικοί «ειδικοί» μιλούσαν για «ήπια νόσο» και «μέτρα καθ’ υπερβολή».
Είναι πολλοί που υποστηρίζουν ότι θα υπήρχε το ίδιο αποτέλεσμα με σωστή ενημέρωση, έγκαιρες- από τον Ιανουάριο- οδηγίες προφύλαξης, έλεγχο των συνόρων, ισχυρή προστασία ευπαθών ομάδων, ενίσχυση του ΕΣΥ με προσωπικό και προμήθεια υλικών, εκ περιτροπής δραστηριότητες, καραντίνα στους ασθενείς, όχι στους υγιείς…
Πολύ πριν την 23η Μαρτίου που δεν δείχνει φυσικά καμία «πρωτιά» , απλώς συμπόρευση με τους λοιπές συνυπεύθυνες κυβερνήσεις της Ευρώπης.
Αλλά αυτά είναι πλέον υποθέσεις. Ό,τι έγινε, έγινε και δεν αλλάζει.
Λεφτά -δεν- υπάρχουν. Ως τις εκλογές…
Στον ισχυρισμό «τα καταφέραμε» υπάρχουν κατορθώματα που υποβαθμίζονται στην ρητορική της κυβέρνησης, που κλείνει τα μάτια ακόμη και στην ύφεση, παριστάνοντας ότι δεν μπορεί να την υπολογίσει. Γιατί δεν βολεύει το εκλογικό της σενάριο.
Πώς θα υποσχεθεί τον ουρανό με τα άστρα αν παραδεχθεί ότι έρχεται ύφεση; Ο Μητσοτάκης κοπιάρει το «λεφτά υπάρχουν» του Παπανδρέου– που ήξερε ότι δεν υπάρχουν.
Η κυβέρνηση αποφεύγει να μιλήσει καθαρά για ολοφάνερες συνέπειες των χειρισμών, που αποδίδει στον ιό για να κρύψει τις άλλες παραμέτρους που τους διαμόρφωσαν.
-Πόσες επιχειρήσεις θα κλείσουν;
-Πόσοι θα εμφανίσουν ψυχικά συμπτώματα;
-Πόσο θα μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις;
-Πόσο ακόμη θα συρρικνωθούν οι παροχές πρόνοιας;
-Ποσά παιδιά έχασαν την εκπαίδευσή τους;
-Πόσες από τις δημοκρατικές ελευθερίες τραυματίσθηκαν και κινδυνεύουν με διαρκή χειραγώγηση;
-Πόσο δημόσιο χρήμα σπαταλήθηκε για κυβερνητικό …σέρβις;
Συμπεριλαμβάνει στους κομπασμούς το Εθνικό Σύστημα Υγείας, την τηλε-εργασία και τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό. Τι θα συμβεί με το ΕΣΥ το ξέρουν όσοι διακρίνουν ότι πίσω από τα μεγάλα λόγια συνεχίζεται η ίδια ιδεοληπτική πολιτική εύνοιας προς τους ιδιώτες. Στον επόμενο κρατικό προϋπολογισμό δεν πρόκειται να εγγραφούν περισσότερα κονδύλια.
Δεν υπάρχει καμία μελέτη -άλλο οι ισχυρισμοί- για την τηλεργασία στην απασχόληση και τις εξ αποστάσεως αγορές, για να δούμε σε ποιο βαθμό και θα παγιωθούν και ποιο θα είναι το κοινωνικό κόστος.
Όσο για τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό, η κυβέρνηση πουλάει ξαναζεσταμένο φαγητό. Έτσι κι αλλιώς αυτά βρίσκονταν σε τροχιά υλοποίησης από την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ανακάλυψε τηΝ πυρίτιδα.
Καταφερτζήδες
Η κυβέρνηση σ’ αυτό το διάστημα διακρίθηκε και για την υποκρισία -που έφτασε ως την… σοσιαλιστική αυτο-παρουσίαση της.
Ο Πρωθυπουργός ανακάλυψε τους «ντελιβεράδες»-που λέει και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το προσωπικό καθαριότητας ,τους εργαζομένους στα σούπερ μάρκετ. Όσους εξόντωνε η πολιτική του.
Αλλά όσοι έπαψαν πλέον να είναι «αόρατοι» γι’ αυτόν, θα συνεχίσουν να είναι κακοπληρωμένοι, ανασφάλιστοι και χωρίς δικαιώματα. Από κανέναν υπουργείο δεν ακούστηκε κανένα απολύτως μέτρο.
Η κυβέρνηση κατάφερε να στρέψει εναντίον της το σύνολο του καλλιτεχνικού κόσμου, εγκαταλείποντας εν ψυχρώ τους ανθρώπους του, στο έλεος των συνεπειών από τα μέτρα της.
Ίσως γιατί κρίνει ότι σε μια κοινωνία που διαμορφώνεται με τις πολιτισμικές αξίες του Άδωνι δεν χρειάζονται. Θα τα βολέψουμε στην τέχνη με την «Ελληνική Αγωγή».
Προβάλλει ότι όπως τα «κατάφερε» στον εγκλεισμό- με τον απίστευτο Χαρχαλιά σε κακοπαιγμένο ρόλο σερίφη– θα τα καταφέρει και με την επόμενη φάση.
Στην εποχή της μάσκας, που θα φοράει ο πωλητής, ο κομμωτής, ο σερβιτόρος, ο συνάδελφος, ο συγγενής, ο φίλος, ο επισκέπτης, ο δάσκαλος. Με την απειλή αν δεν γίνουν μασκοφόροι θα επιστρέψουν στην καραντίνα.
Ο Πρωθυπουργός επενδύει αυτά που «κατάφερε», σε εφήμερα δημοσιεύματα, ενίοτε με ανακρίβειες. Όπως το ΤΙΜΕ που έλεγε ότι πήρε τα μέτρα στις 5 Μαρτίου.
Σε παραπλανητικές αναφορές, συχνά από τον ίδιο. Είπε π.χ. στο CNN ότι οι πολίτες συμμορφώθηκαν στα μέτρα όχι για το επέβαλε ο νόμος. Όταν μέρα -νύχτα οι υπουργοί του και τα κανάλια του απειλούσαν ότι εκτός από τον θάνατο που παραμονεύει, υπάρχουν και τα πρόστιμα.
Μέτρα… σκανδάλων
Αυτά που όντως κατάφερε η κυβερνηση είναι τα σκάνδαλα, οι ύποπτες μπίζνες- κατά τα συνήθη-, οι επιλεκτικές ΠΝΠ που ευνοούσαν ημέτερους.
Κατάφερε επίσης να μην είναι σε θέση να απαντήσει πόσοι από τους γιατρούς που την καθοδηγούν- με το σλόγκαν «ακούμε τους επιστήμονες»- έχουν ιστορικό σχέσεων με φαρμακευτικές εταιρίες.
Ούτε καν ο «εθνικός» λοιμωξιολόγος -τον οποίο σύστησε τον Πρωθυπουργό ο υπουργός Υγείας- δεν αισθάνεται την ανάγκη να απαντήσει σε όσα του καταλογίζονται- ακόμη και από συχνότητες ομίλων φιλικών προς την κυβέρνηση;
Από κοντά και ο υφυπουργός Υγείας, που θήτευσε στον ΕΟΦ παλιότερα και σήμερα κάνει πολλούς να απορούν: «Ρε, τι γίνεται εδώ;».
Πού να βρεθεί ευαισθησία όταν ο ένας υπουργός καρφώνεται στην καρέκλα και ας τον διέσυρε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός- ξηλώνοντας τις δουλειές που έστησε και αρνούμενος να πάει στη Βουλή για να τον καλύψει. Και ο άλλος διαφημίζει την οικογενειακή επιχείρηση για πεντά-ευρα.
Τους τελευταίους δυο μήνες ο Κυριάκος Μητσοτάκης «κατάφερε» να λύσει και το παλιό πρόβλημα ότι δεν τον θεωρούσαν ηγέτη, ούτε όσοι τον ψήφισαν.
Μιντιάρχες, επικοινωνιολόγοι, δημοσκόποι, έστησαν ένα ξύλινο προφίλ. Αλλά όταν θα βγουν οι μάσκες και θα χρειαστεί να το υπερασπιστεί σε κανονικές πολιτικές συνθήκες, με τους πολίτες χωρίς επιχειρήσεις λοβοτομής, θα δούμε ποιος θα σώσει ποιον…
Γ. Λακοπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου