1.5.20

Κι όμως κυρία μου κι οι άντρες κλαίνε...


Το κλάμα Χαρδαλιά...
Βούρκωσε. Αρχισε να τρέμει η φωνή του. Ο Σρόιτερ, παλιός μάστορας, προσπάθησε να το αναδείξει: Βλέπω να σε φορτίζει όλο αυτό.

Η...
 αναφορά του Χαρδαλια στην πατρίδα, τους Ελληνες, τους συμπολίτες μας για τους οποίους προσπαθεί του εφερε την συγκίνηση.

Παραδέχτηκε, πώς, υπάρχει κριτική γιατί παίρνει αποφάσεις μικρές και μεγάλες, που επηρεάζουν την ζωή όλων μας. Αλλά, εκανε κι αυτός την κριτική του σε εκείνους που εύκολα λένε διάφορα από τους καναπέδες τους

Τ' ακούω όλα στωικά, είπε (αυτή την φορά, ψύχραιμος)...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.