Στην πρόσφατη κοινή συνέντευξη Τύπου του κυβερνητικού εκπροσώπου και της Υπουργού Πολιτισμού κυριάρχησαν οι...
γκριμάτσες και η αλαζονεία.
Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που βλέπουμε πολιτικούς που έχουν καβαλήσει το καλάμι, ή
είναι έτοιμοι να το καβαλήσουν. Την προηγούμενη Πέμπτη όμως έγινε κάτι ακόμα χειρότερο, που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο.
Μια ερώτηση δημοσιογράφου της Αυγής σχετικά με την πρόσφατη και απολύτως σωστή διαπίστωση του Σταύρου Ξαρχάκου, ότι η ΝΔ δεν είχε τα θέματα του πολιτισμού ψηλά στο προεκλογικό της πρόγραμμα («στους 16 πολιτικούς πυλώνες του σχεδίου της δεν υπήρχε ούτε μία λέξη που να σχετίζεται με τον πολιτισμό») προκάλεσε μια απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, η οποία είναι γνώριμη σε άλλα πολιτικά καθεστώτα.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Πέτσας απάντησε λέγοντας ότι «Φαίνεται ότι οι πολίτες είχαν διαφορετική άποψη στις εκλογές της 7ης Ιουλίου όσον αφορά το συνολικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, και επομένως και του Πολιτισμού, και γι’ αυτό σήμερα είναι πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης με ένα μεγάλο ποσοστό ώστε να είναι αυτοδύναμος. Και το ίδιο θα γίνει και στις επόμενες εκλογές, όταν θα φτάσουμε στο τέλος της τετραετίας και θα ξαναζητήσουμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, πάλι με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, που θα κάνει τη ζωή των Ελλήνων καλύτερη».
Δύο πράγματα μπορεί να συμπεράνει κάποιος από αυτήν την απάντηση:
Πρώτον, ο κ. Μητσοτάκης διά του κ. Πέτσα θεωρεί δεδομένη την ψήφο του ελληνικού λαού όχι μόνο σήμερα, αλλά και μετά από τρία ολόκληρα χρόνια. Μας ψηφίσατε και θα μας ξαναψηφίσετε. Είμαστε πλέον οι διαχειριστές της πολιτικής σας βούλησης και τώρα και στο μέλλον.
Δεύτερον, δεν ασχολείται καν με αυτό που έθεσε ως κριτική ο Σταύρος Ξαρχάκος.
Αγνοεί επιδεικτικά το σχόλιο ενός μεγάλου δημιουργού, ενώ θα μπορούσε να διαφωνήσει με αυτό, ή ακόμη και να συμφωνήσει. Αντίθετα, ισχυρίζεται ότι ο ελληνικός λαός (όχι ο πρωθυπουργός ή η κυβέρνηση) διαφωνεί με τον Ξαρχάκο και αυτό φάνηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δηλαδή, μας είπε πολύ απλά βουλώστε το τώρα παιδάκια, έχουμε την κυβέρνηση. Και το είπε μάλιστα αυτό απαντώντας σε έναν εμβληματικό καλλιτέχνη με μοναδική προσφορά στη χώρα και τους ανθρώπους της.
Μπορεί στο Μαξίμου από το πολύ λιβάνισμα των μέσων ενημέρωσης (20+21,5 εκατομμύρια είναι αυτά) να αισθάνονται ως illuminati, πεφωτισμένοι, που τα έχουν κάνει όλα τέλεια. Μπορεί ακόμη να θεωρούν ότι ο λαός τους χρωστάει κιόλας, ότι πρέπει να τους ευγνωμονεί και ότι έχουν στο τσεπάκι τους τις εκλογές όποτε γίνουν. Ζουν το όνειρο τους άλλωστε κάνοντας αυτά που έκανε πάντα η μεγάλη συντηρητική παράταξη στον τόπο: ρουσφέτια, σκανδαλώδεις εξυπηρετήσεις και χρέη.
Οι κυβερνητικές αυταπάτες ή οι βολικές αναγνώσεις της πραγματικότητας από τα κυβερνητικά στελέχη όμως δεν έχουν σημασία. Το εξοργιστικό είναι όχι μόνο το ύφος, αλλά κυρίως η χρήση από τον πρωθυπουργό διά του κ. Πέτσα του εκλογικού αποτελέσματος, και ειδικότερα της αυτοδυναμίας της ΝΔ, για να «βάλει στη θέση του» έναν άνθρωπο της Τέχνης κι ένα δημοσιογράφο. Έτσι θα κάνει εφεξής όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση;
Καλό θα ήταν να αλλάξουν τον τρόπο τους στου Μαξίμου, γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα θα έρχονται όλο και περισσότερο σε δύσκολη θέση από την ταξικά μεροληπτική πολιτική, τα λάθη, τις δουλίτσες», την αδιαφορία και την απρονοησία τους. Καλό θα ήταν επίσης να αλλάξουν τον τρόπο τους γιατί τέτοιες συμπεριφορές τις βλέπουμε μόνο σε αυταρχικά καθεστώτα, όπου ο πλειοψηφισμός (ο Θεός να τον κάνει τέτοιο με τόση αποχή στην Ελλάδα) υποκαθιστά ύπουλα και ανενδοίαστα τη δημοκρατία. Θα μπορούσα να αναφέρω διάφορα παραδείγματα, αλλά νομίζω ότι το πιο ενδεικτικό είναι αυτό της γειτονικής μας Τουρκίας.
Πιο συγκεκριμένα, ο Ερντογάν, σχεδόν σε κάθε δύσκολη στιγμή κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας, προβάλλει ακριβώς το επιχείρημα του κ. Μητσοτάκη, σε μια προσπάθεια να φιμώσει την κριτική προς την κυβέρνηση: Ότι διαθέτει πλειοψηφία. Για τον Ερντογάν μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση κρίνεται μόνο στην κάλπη και οι διαφωνούντες με την πολιτική του οφείλουν να μην ξεχνούν τη θέση στην οποία τους έστειλε ο τουρκικός λαός στις εκλογές. Κι εκεί τελειώνουν όλα.
Έτσι στην απάντηση για τα επεισόδια του Gezi ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι «κάθε τέσσερα χρόνια το έθνος πάει μπροστά στις κάλπες, κάνει την επιλογή του, την αξιολόγησή του στην κάλπη».
Στις κατηγορίες για διαφθορά τον Δεκέμβριο του 2013 απάντησε ότι «η λαϊκή ετυμηγορία στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές του Μαρτίου θα κρίνει αν το κόμμα μου είναι ένοχο ή αθώο». Το ίδιο έκανε και μετά το βιομηχανικό ατύχημα στη Σόμα που είχε ως αποτέλεσμα να βρουν τον θάνατο 300 μεταλλωρύχοι. Απάντησε σε όσους ζητούσαν την παραίτηση του ότι «οι προηγούμενες εκλογές τους έδωσαν ηχηρή απάντηση. Και ειδικά στη Σόμα οι επικριτές του έχασαν με εμφατικό τρόπο».
Το ίδιο έκανε και στην κριτική που ξέσπασε για το νέο πολυδάπανο προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα κάνοντας λόγο για «απελπισμένους και καταδικασμένους ηγέτες της αντιπολίτευσης που τολμούν να αμφισβητούν έναν δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο».
Η πιο ενδεικτική δήλωση της αντιδημοκρατικής του συμπεριφοράς έγινε το 2011: «έχω το 50% των ψηφοφόρων. Σίγουρα εσείς δεν είστε πιο έξυπνοι από το 50%». Μήπως αυτό θα είναι το επόμενο που θα ακούσουμε από τον κύριο Μητσοτάκη; Το αυταρχικό σαρίκι του Ερντογάν θέλει να φορέσει; Θα φτάσει η πρωθυπουργική αλαζονεία στο δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε, διότι είστε μειοψηφία; Ή μήπως έρχεται κάτι ακόμη πιο επικίνδυνο για την ελευθεροτυπία, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, και τη Δημοκρατία;..
Λευτέρης Κρέτσος
Πηγή: koutipandoras.gr
γκριμάτσες και η αλαζονεία.
Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που βλέπουμε πολιτικούς που έχουν καβαλήσει το καλάμι, ή
είναι έτοιμοι να το καβαλήσουν. Την προηγούμενη Πέμπτη όμως έγινε κάτι ακόμα χειρότερο, που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο.
Μια ερώτηση δημοσιογράφου της Αυγής σχετικά με την πρόσφατη και απολύτως σωστή διαπίστωση του Σταύρου Ξαρχάκου, ότι η ΝΔ δεν είχε τα θέματα του πολιτισμού ψηλά στο προεκλογικό της πρόγραμμα («στους 16 πολιτικούς πυλώνες του σχεδίου της δεν υπήρχε ούτε μία λέξη που να σχετίζεται με τον πολιτισμό») προκάλεσε μια απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, η οποία είναι γνώριμη σε άλλα πολιτικά καθεστώτα.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Πέτσας απάντησε λέγοντας ότι «Φαίνεται ότι οι πολίτες είχαν διαφορετική άποψη στις εκλογές της 7ης Ιουλίου όσον αφορά το συνολικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, και επομένως και του Πολιτισμού, και γι’ αυτό σήμερα είναι πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης με ένα μεγάλο ποσοστό ώστε να είναι αυτοδύναμος. Και το ίδιο θα γίνει και στις επόμενες εκλογές, όταν θα φτάσουμε στο τέλος της τετραετίας και θα ξαναζητήσουμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, πάλι με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, που θα κάνει τη ζωή των Ελλήνων καλύτερη».
Δύο πράγματα μπορεί να συμπεράνει κάποιος από αυτήν την απάντηση:
Πρώτον, ο κ. Μητσοτάκης διά του κ. Πέτσα θεωρεί δεδομένη την ψήφο του ελληνικού λαού όχι μόνο σήμερα, αλλά και μετά από τρία ολόκληρα χρόνια. Μας ψηφίσατε και θα μας ξαναψηφίσετε. Είμαστε πλέον οι διαχειριστές της πολιτικής σας βούλησης και τώρα και στο μέλλον.
Δεύτερον, δεν ασχολείται καν με αυτό που έθεσε ως κριτική ο Σταύρος Ξαρχάκος.
Αγνοεί επιδεικτικά το σχόλιο ενός μεγάλου δημιουργού, ενώ θα μπορούσε να διαφωνήσει με αυτό, ή ακόμη και να συμφωνήσει. Αντίθετα, ισχυρίζεται ότι ο ελληνικός λαός (όχι ο πρωθυπουργός ή η κυβέρνηση) διαφωνεί με τον Ξαρχάκο και αυτό φάνηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δηλαδή, μας είπε πολύ απλά βουλώστε το τώρα παιδάκια, έχουμε την κυβέρνηση. Και το είπε μάλιστα αυτό απαντώντας σε έναν εμβληματικό καλλιτέχνη με μοναδική προσφορά στη χώρα και τους ανθρώπους της.
Μπορεί στο Μαξίμου από το πολύ λιβάνισμα των μέσων ενημέρωσης (20+21,5 εκατομμύρια είναι αυτά) να αισθάνονται ως illuminati, πεφωτισμένοι, που τα έχουν κάνει όλα τέλεια. Μπορεί ακόμη να θεωρούν ότι ο λαός τους χρωστάει κιόλας, ότι πρέπει να τους ευγνωμονεί και ότι έχουν στο τσεπάκι τους τις εκλογές όποτε γίνουν. Ζουν το όνειρο τους άλλωστε κάνοντας αυτά που έκανε πάντα η μεγάλη συντηρητική παράταξη στον τόπο: ρουσφέτια, σκανδαλώδεις εξυπηρετήσεις και χρέη.
Οι κυβερνητικές αυταπάτες ή οι βολικές αναγνώσεις της πραγματικότητας από τα κυβερνητικά στελέχη όμως δεν έχουν σημασία. Το εξοργιστικό είναι όχι μόνο το ύφος, αλλά κυρίως η χρήση από τον πρωθυπουργό διά του κ. Πέτσα του εκλογικού αποτελέσματος, και ειδικότερα της αυτοδυναμίας της ΝΔ, για να «βάλει στη θέση του» έναν άνθρωπο της Τέχνης κι ένα δημοσιογράφο. Έτσι θα κάνει εφεξής όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση;
Καλό θα ήταν να αλλάξουν τον τρόπο τους στου Μαξίμου, γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα θα έρχονται όλο και περισσότερο σε δύσκολη θέση από την ταξικά μεροληπτική πολιτική, τα λάθη, τις δουλίτσες», την αδιαφορία και την απρονοησία τους. Καλό θα ήταν επίσης να αλλάξουν τον τρόπο τους γιατί τέτοιες συμπεριφορές τις βλέπουμε μόνο σε αυταρχικά καθεστώτα, όπου ο πλειοψηφισμός (ο Θεός να τον κάνει τέτοιο με τόση αποχή στην Ελλάδα) υποκαθιστά ύπουλα και ανενδοίαστα τη δημοκρατία. Θα μπορούσα να αναφέρω διάφορα παραδείγματα, αλλά νομίζω ότι το πιο ενδεικτικό είναι αυτό της γειτονικής μας Τουρκίας.
Πιο συγκεκριμένα, ο Ερντογάν, σχεδόν σε κάθε δύσκολη στιγμή κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας, προβάλλει ακριβώς το επιχείρημα του κ. Μητσοτάκη, σε μια προσπάθεια να φιμώσει την κριτική προς την κυβέρνηση: Ότι διαθέτει πλειοψηφία. Για τον Ερντογάν μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση κρίνεται μόνο στην κάλπη και οι διαφωνούντες με την πολιτική του οφείλουν να μην ξεχνούν τη θέση στην οποία τους έστειλε ο τουρκικός λαός στις εκλογές. Κι εκεί τελειώνουν όλα.
Έτσι στην απάντηση για τα επεισόδια του Gezi ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι «κάθε τέσσερα χρόνια το έθνος πάει μπροστά στις κάλπες, κάνει την επιλογή του, την αξιολόγησή του στην κάλπη».
Στις κατηγορίες για διαφθορά τον Δεκέμβριο του 2013 απάντησε ότι «η λαϊκή ετυμηγορία στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές του Μαρτίου θα κρίνει αν το κόμμα μου είναι ένοχο ή αθώο». Το ίδιο έκανε και μετά το βιομηχανικό ατύχημα στη Σόμα που είχε ως αποτέλεσμα να βρουν τον θάνατο 300 μεταλλωρύχοι. Απάντησε σε όσους ζητούσαν την παραίτηση του ότι «οι προηγούμενες εκλογές τους έδωσαν ηχηρή απάντηση. Και ειδικά στη Σόμα οι επικριτές του έχασαν με εμφατικό τρόπο».
Το ίδιο έκανε και στην κριτική που ξέσπασε για το νέο πολυδάπανο προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα κάνοντας λόγο για «απελπισμένους και καταδικασμένους ηγέτες της αντιπολίτευσης που τολμούν να αμφισβητούν έναν δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο».
Η πιο ενδεικτική δήλωση της αντιδημοκρατικής του συμπεριφοράς έγινε το 2011: «έχω το 50% των ψηφοφόρων. Σίγουρα εσείς δεν είστε πιο έξυπνοι από το 50%». Μήπως αυτό θα είναι το επόμενο που θα ακούσουμε από τον κύριο Μητσοτάκη; Το αυταρχικό σαρίκι του Ερντογάν θέλει να φορέσει; Θα φτάσει η πρωθυπουργική αλαζονεία στο δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε, διότι είστε μειοψηφία; Ή μήπως έρχεται κάτι ακόμη πιο επικίνδυνο για την ελευθεροτυπία, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, και τη Δημοκρατία;..
Λευτέρης Κρέτσος
Πηγή: koutipandoras.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου