Μήπως η ύφεση είναι ευκαιρία για τον Μητσοτάκη; Μήπως τον βολεύει για να προωθήσει το σχέδιο του; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. «Το βλέποντας και κάνοντας» που εφαρμόζει στην οικονομία δεν είναι αδυναμία αλλά...
σαφής ταξική επιλογή και αποτελεί τον προάγγελο του τι θα ακολουθήσει. Ο Μητσοτάκης δεν βαδίζει στα τυφλά. Αντίθετα κινείται βάση σχεδίου. Ένα σχέδιο που ευελπιστεί στην μετά πανδημία εποχή να τον οδηγήσει στην πραγμάτωση του μεγάλου οράματός του: Στην «Ανανεωμένη Ελλάδα». Όχημα βεβαίως θα αποτελέσει κάποια πιστοληπτική γραμμή στήριξης μέσω δανεισμού από τον ESM και σε κάθε περίπτωση ένα νέο μνημόνιο ή όπως ονομαστεί αυτό, που θα «πατήσει» στην μεγάλη μείωση του ΑΕΠ, στην μεγάλη ύφεση που άλλωστε είναι δεδομένη (ήδη το ΔΝΤ μιλά για 10%, η Handelsblatt για 15% και η Unicredit για 18,6 %).
Η ύφεση φαίνεται να αποτελεί την μεγάλη ευκαιρία για να ξεδιπλώσει το σχέδιο του. Μήπως λοιπόν η επιλογή του να μην πάρει τώρα μέτρα και να μην αξιοποιήσει κονδύλια 14 δις από τα 40 δις που είναι διαθέσιμα και προέρχονται από το μαξιλάρι και τις ευρωπαικές χρηματοδοτήσεις, είναι η απαραίτητη προϋπόθεση και όρος για την προώθηση του σχεδίου του; Μήπως θα έβγαζε εκτός… πλάνου τον Κυριάκο ο σημαντικότατος μετριασμός της υφεσιακής διαδικασίας που θα προέρχονταν από την αύξηση της ζήτησης μέσα από την άμεση στήριξη επιστημόνων, επαγγελματιών, μισθωτών όπως προτείνει ο Α.Τσίπρας; Μήπως θέλει την ύφεση γιατί απλούστατα η ύφεση του ανοίγει τον δρόμο για εφαρμογή του πυρήνα της ιδεολογικής του αντίληψης; Την απόλυτη κυριαρχία του αυτόματου πιλότου της αγοράς και των νόμων της.
Είναι φανερό ότι αν προωθηθεί το σχέδιο της κυβέρνησης θα έχουμε ένα μνημόνιο που θα έχει εξαιρετικά σκληρά μέτρα. Μνημόνιο με δύο άξονες. Ο πρώτος θα αφορά την μεγάλη μείωση του κόστους εργασίας μέσω μεγάλης αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων: Καθολική σχεδόν και πρωτοφανή ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας κατά τις υποδείξεις του ΣΕΒ. Μείωση βασικού μισθού, επιδότηση ανεργίας και όχι εργασίας, επιβολή υποκατώτατου όχι μόνο στους νέους κ.α. στο όνομα της μείωσης της ανεργίας. Μείωση συντάξεων και μισθών δημοσίων υπαλλήλων κατά τα λεγόμενα των «λαγών» του Κυριάκου. Ο δεύτερος άξονας θα αφορά τα «δώρα» στην μεγάλη εργοδοσία. «Δώρα» μπροστά στο οποία θα ωχριούν τα «δωράκια» που έχει ήδη δώσει όπως αυτά σε καναλάρχες, κλινικάρχες, ιδιοκτήτες ΙΕΚ κ.α. Αλλά και γενναίες περικοπές σε θεμέλια του κοινωνικού κράτους κυρίως σε παιδεία και υγεία. Η μεγάλη ανακατανομή εισοδημάτων υπέρ των ελίτ και σε βάρος των πολλών αλλά και η περαιτέρω συρρίκνωση των δημοσίων δομών όπως επιτάσσει το κάθε ακραίο νεοφιλελεύθερο δόγμα, θα είναι γεγονός. Με δύο λόγια την «Ανανεωμένη Ελλάδα» που οραματίζεται ο Μητσοτάκης θα ήταν ο παράδεισος των ελίτ και θα την ζήλευαν και οι πιο ένθερμοι θιασώτες της Σχολής του Σικάγου.
Για την κάμψη των τεράστιων αντιδράσεων που θα συναντήσει η προώθηση ενός τέτοιου σχεδίου, φροντίζει ήδη όλο το επικοινωνιακό σύστημα που έχει στήσει το «επιτελικό κράτος». Βαρόνοι της παραπληροφόρησης, δημοσκόποι, πρόθυμοι δημοσιογράφοι, παντός τύπου «αγιογράφοι» και τόσοι άλλοι που φιλοτεχνούν καθημερινά τον νέο… Μωυσή, του οποίου το νεοφιλελεύθερο δόγμα είναι τόσο αποκρουστικό που είναι σίγουρο ότι θα συναντήσει την αντίδραση των πολλών. Για αυτό το λόγο είναι άνευ προηγουμένου η επικοινωνιακή καταιγίδα που επιχειρούν καθημερινά τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης με τις «αγιογραφίες» και την συστηματική αποσιώπηση ή και διαστρέβλωση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Όμως το λιβάνισμα όσο και καταιγιστικό και αν είναι, δεν αρκεί. Για αυτό οι διπλές εκλογές όταν κοπάσει η πανδημία και πριν τα μνημόνια είναι στο «τραπέζι» ώστε ο… Μωυσής να έχει ελεύθερα τα χέρια του να οικοδομήσει την «Ανανεωμένη Ελλάδα». Αλλά ακόμα και αν τολμήσει εκλογές είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει. Η «λοβοτομή» που επιχειρείται στην κοινωνία από την πρωτοφανή προπαγάνδα του επικοινωνιακού επιτελείου του Μητσοτάκη δεν θα περάσει. Και δεν θα περάσει γιατί με την πανδημία «βγήκαν» μπροστά οι πανανθρώπινες αξίες που διαχρονικά προωθεί η Αριστερά και οι προοδευτικές δυνάμεις. Ο λαός πλέον έχει αρχίσει να συγκρίνει και θα συνεχίσει να συγκρίνει: Από την μία τις ιδέες του Μητσοτάκη και του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που εκπροσωπεί, τις ιδέες του «αυτόματου πιλότου και της παντοδυναμίας των αγορών», όπως η συντριβή του κοινωνικού κράτους.
Ιδέες και δόγματα που λόγω της πανδημίας γκρεμίζονται με γδούπο παγκοσμίως. Από την άλλη τις πανανθρώπινες αξίες της Αριστεράς, όπως κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, η ενίσχυση της δημόσιας υγείας και παιδείας που πλέον αναβαπτίζονται και επιβραβεύονται παγκοσμίως κάνοντας ακόμα και θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού να προσφεύγουν σε αυτές έστω και προσωρινά. Το αποτέλεσμα της σύγκρισης θα είναι καταλυτικό και εκτός από την ήττα της Δεξιάς θα φέρει στο προσκήνιο την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς...
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου