Το Πάσχα είναι αγαπησιάρικη γιορτή. Ο Χριστός έχει καταγραφεί, πρωτίστως, ως κήρυκας της αγάπης. Ομως, ακόμα και στα πρωτότυπα εκκλησιαστικά κείμενα(χωρίς να χρειαστούν ερμηνείες), φαίνεται καθαρά ότι δεν ήταν μόνο αυτό. Ηταν συγκρουσιακός τύπος.Δεν...
δίστασε να πάρει το φραγγέλιο και να πετάξει έξω από το Ναό όσους τον είχαν κάνει "Οίκον Εμπορίου".
Κατακεραύνωσε τους άρχοντες της εποχής και την υποκρισία τους με εκείνα τα επαναλαμβανόμενα "ουαί υμίν"("αλίμονό σας") προς τους Γραμματείς και Φαρισαίους.
Προειδοποίησε όσους δεν θέλει μαζί του: "Επείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με,ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με".
Καλά είναι, λοιπόν, τα αγαπησιάρικα. Αλλά εγώ κρατώ τα άλλα.Ο Χριστός δεν ήταν με όλους.Τα έβαλε με τους αήθεις Εμπόρους, με τους Υποκριτές, με όσους κατατρέχουν τους ξένους, τους αδύναμους και τους κατατρεγμένους και, κατά τα άλλα, κάνουν "μακράς προσευχάς".
Ειδικά αυτοί οι τελευταίοι να ξέρουν την προτροπή του ευαγγελιστή: "Ερευνάτε(όχι απλώς μελετάτε) τας Γραφάς". Για να μη νομίζουν ότι τους περιμένει κάποιος παράδεισος...
Γιωργος Καρελιάς (FB)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου