Στη Βραζιλία, ο λυτρωτής Χριστός ντυμένος γιατρός (13 Απριλίου)...

Γκονσάλο Μ. Ταβάρες

Στη Βραζιλία, ο λυτρωτής Χριστός ντυμένος γιατρός.

Φωτογραφία στην εφημερίδα Φόλια ντε Σάο Πάολο.

Ο Χριστός με ιατρική ρόμπα και στηθοσκόπιο.


Κοιτάμε ψηλά και...
ηρεμούμε, λέει ένας κάτοικος του Ρίο ντε Τζανέιρο.

Άλλος λέει: τρόμαξα. Σημαίνει πως τα πράγματα είναι σοβαρά.

Ο Χριστός ντυμένος γιατρός.

Ένας Χριστός τεχνικός, που πήγε σε σχολή και σώζει με τη βοήθεια μηχανών.

‘Ένας άντρας έσπασε την απαγόρευση να βρίσκεται στο σπίτι και πήγε να κυνηγήσει την πρώην γυναίκα του.’

Στη βόρεια Πορτογαλία, άλλος άντρας γονατίζει στον δρόμο στο πέρασμα του Χριστού πάνω στον σταυρό, στα χέρια ενός ιερέα.

Παρ’ όλα αυτά, η σπουδαιότητα των χεριών.

Είναι ντυμένος γιατρός, λέει κάποιος για τον λυτρωτή Χριστό, αλλά τα χέρια του παραμένουν τα ίδια.

Τα χέρια παραμένουν παρόντα στον 21ο αιώνα. Καμία μηχανή δεν τα εξάλειψε.

Στη Βραζιλία, μια καλλιτέχνιδα λέει ότι ανακάλυψε σκιές στο σπίτι της που δεν είχε ξαναδεί.

Επειδή δεν είχε βρεθεί ποτέ τέτοια ώρα στο σπίτι.

Φαντάζομαι ένα σώμα τεχνικό και άθεο με εξαίρεση τα χέρια που είναι θρήσκα.

Τα χέρια έξω από το υπόλοιπο σώμα, σαν να ήταν αυτό δυνατό.

Ο Πιτ Σίγκερ με ένα μπάντζο, τη δεκαετία του ’60 του 20ου αιώνα, να ζητά 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ύπνο.

Να σκεφτούμε τον νέο διαμερισμό της μέρας: μία ώρα για να φοβόμαστε.

Μία ώρα για να είμαστε αγχωμένοι.

Ο Άντριου Κουόμο, κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, περιέγραψε την γρήγορη εξάπλωση του ιού: ‘μια φωτιά που καίει ανάμεσα σε ξερόχορτα με δυνατό άνεμο’.

Ο Αταχουάλπα Γιουπάνκι και μια μιλόνγκα που κάνει τους πιο δυνατούς να σπάσουν.. ‘Milonga triste’.

Οι πιο δυνατοί είναι αυτοί που σπάνε πιο εύκολα – όπως διδάσκουν οι παραβολές της ανατολής.

Είναι η δύναμή σου που σε ρίχνει κάτω κτλ.

Στο  τζούντο με όσο περισσότερη δύναμη έρθει ο αγροίκος, τόσο χειρότερα θα πέσει με τα μούτρα στο έδαφος.

Ο Σάντερς υποστηρίζει τον Μπάιντεν για τον Λευκό Οίκο.

Η φωνή του Γιουπάνκι σπάει σε τετρακόσια κομμάτια και το πιο σοβαρό ανθρώπινο ον.

Μια ερώτηση: γνωρίζεις όλες τις σκιές του σπιτιού σου;

Στην Ισπανία μόνο το πολύ δύο άτομα μπορούν να παρευρεθούν σε κηδεία.

Λένε πως ο ιός μπορεί να πάει από τους πνεύμονες στον εγκέφαλο.

Εικόνα ενός συγγενή στο πλάι του φέρετρου, στα δύο μέτρα, με μάσκα.

Κι ένας ιερέας μπροστά από το φέρετρο, επίσης με μάσκα και στα δύο μέτρα.

Η απόφαση. Ποιοι θα είναι οι δύο που θα αποχαιρετήσουν τον νεκρό;

Ο μεγαλύτερος αδερφός ή ο μικρότερος;

Η γυναίκα ή ο γιος;

Μερικές φορές πλησιάζει ένα άλλο άτομο. Το πολύ ένα.

Δεν είναι συγγενής, θέλει να αποτίσει φόρο τιμής.

Όποιος έχει τον ίδιο φόβο έχει την ίδια μυρωδιά, όποιος έχει την ίδια μυρωδιά έχει το ίδιο όνομα, όποιος έχει το ίδιο όνομα έχει τον ίδιο φόβο. Και όποιος έχει τον ίδιο φόβο έχει την ίδια μυρωδιά.

Τα ζωικά είδη διακρίνονται από την όσφρηση.

Όποιος χάσει την όσφρηση χάνει την οικογένεια.

Ένας (Ισπανός) ιερέας λέει ότι πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τους περιορισμούς στις κηδείες, άλλοι ναι.

Οι κηδείες έχουν γίνει επικίνδυνες για τους ζωντανούς.

Συνιστώ τον Τανιζάκι, εγκώμιο της σκιάς.

‘Η απαγόρευση κυκλοφορίας στην Ιρλανδία παρατείνεται ως τις 5 Μαΐου, μια ενόχληση για μερικούς που θα σώσει τη ζωή σε άλλους’.

Η μικρή ενόχληση του ενός, ο θάνατος του άλλου.

Ποτέ δεν ήμασταν τόσο χωρισμένοι.

Ζητώ συγγνώμη για την ενόχληση, αλλά προτιμώ να μείνω ζωντανός.

Κάθε άτομο, ένας εχθρός.

Κάποιος μου τηλεφωνεί και λέει ότι βγήκε έξω μετά από τρεις βδομάδες.

Και λέει ακόμα πως τα πόδια τρέμουν.

Ο άστεγος του δρόμου παραμένει εκεί και διαβεβαιώνει ότι δεν κολλάει με τίποτα.

Έχω περάσει τόση πείνα, λέει.

Και πραγματικά, μοιάζει ίδιος.

Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είπε χθές ότι οι γεροντότεροι ίσως θα πρέπει να μείνουν στο σπίτι μέχρι το τέλος του χρόνου.

Μιλούν για τρία εμβόλια και για την αδυνατότητα εμβολίου.

Θα έπρεπε να σταματήσουμε να κοιτάμε αυτόν τον γιατρό Χριστό στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Ο αιώνας ολόκληρος, σαν ένα άτομο, κάθεται με το στόμα ανοιχτό να κοιτάζει τον Χριστό ντυμένο λες και η πόλη από κάτω είναι νοσοκομείο.

Ο αιώνας με ανοιχτό το στόμα.

Φαντάζομαι, ξαφνικά, αυτό το Πάσχα και σε κάθε εκκλησία, πολλοί πιστοί να κάνουν το ίδιο.

Μια αίρεση ασφαλώς σε άλλες εποχές, τώρα όμως όχι.

Να ντύσουμε τον Χριστό γιατρό.

Οι σταυροί, χιλιάδες σταυροί παντού, με τον Χριστό ντυμένο γιατρό.

Όπως παλιά κάποια παιδιά έντυναν τις κούκλες και τους κούκλους.

Ιατρική ποδιά και στηθοσκόπιο.

Αναπνέω και σκέφτομαι: πόσος καιρός πέρασε σε τόσο λίγο καιρό.

Σε έναν μήνα χίλια χρόνια ή περισσότερο.

Τόσος καιρός σε τόσο μικρό μήνα.

Αν έρθει ένας νέος Χριστός να είναι γιατρός, ζητά κανείς αυτές τις μέρες.

Ένα φάρμακο ή ένα εμβόλιο, ζητά κανείς.

Δεν αντέχουμε άλλο να είμαστε στο σπίτι.

-----------------

*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.

**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.

Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του

πηγη efsyn.gr