Δεκάδες θεωρίες κυκλοφορούν το τελευταίο διάστημα στο διαδίκτυο και...
αποπροσανατολίζουν από την πραγματική ουσία της παγκόσμιας μάχης. Για Κινέζους που θέλουν να κυριεύσουν τον κόσμο, για Μασόνους Ιλουμινάτους που μας υποβάλλουν σε βιολογικό πόλεμο, για Masterminds που προβαίνουν σε έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού, για μαζική εξόντωση συνταξιούχων για να ανασάνουν τα ταμεία, και άλλα πολλά. Και κυρίως για μια “παγκόσμια διακυβέρνηση”.
ADVERTISING
Ξέρετε, εκτός από επικίνδυνες, είναι βολικές οι θεωρίες συνωμοσίας. Βολικές και γοητευτικές συνάμα.
Από τη μια βολεύει να λέει κανείς πως ο,τι και να κάνει είναι καταδικασμένος. Πάντα φταίει κάποια αόρατη δύναμη, ένας τρίτος παράγοντας που είναι πάνω από τις δικές μας δυνάμεις. Έτσι, ο οπαδός της συνωμοσιολογίας πετάει το μπαλάκι της ευθύνης από πάνω του, το μετακυλίει σε κάποιον άλλο και προχωράει τη ζωή του κανονικά. Μέχρι το κακό να χτυπήσει την πόρτα και του δικού του σπιτιού.
Άλλοι οπαδοί των θεωριών συνωμοσίας υιοθετούν ακραία σενάρια για να διατυμπανίζουν σε φίλους και γνωστούς το πόσο "ψαγμένοι" είναι. Διακρίνουν τον εαυτό τους έναντι εκείνων που "μασάνε κουτόχορτο" και από τον καναπέ τους, κουνάνε το δάχτυλο στην παγκόσμια κοινή γνώμη που παίρνει μέτρα πρόληψης. Φυσικά, αρνούνται να ψάξουν έγκυρες επιστημονικές δημοσιεύσεις, οι οποίες υπάρχουν στο διαδίκτυο ελεύθερες και ανοιχτές σε πρόσβαση προς όλο τον κόσμο. Αρνούνται επίσης να ακολουθήσουν ψύχραιμα media που αναδημοσιεύουν ιατρικές μελέτες και εμπεριστατωμένες έρευνες, πολύ απλά γιατί οτιδήποτε δεν τρομοκρατεί, δε λέει και την αλήθεια.
Από την άλλη, είθισται επίσης εκείνοι που διακινούν τις θεωρίες συνωμοσίας ή τις ασπάζονται, να είναι εκείνοι που θέλουν και να εκμεταλλευτούν υπέρ τους τη κοινή γνώμη που θα τους ακολουθήσει σε όλο αυτό το τρομολαγνικό γαϊτανάκι ψευδολογίας.
Το μεγαλύτερο παράδειγμα είναι ο Τραμπ. Πάντοτε θέτει τα "συστημικά" media απέναντί του, πάντοτε βαφτίζει όσα γράφονται για τον ίδιο ως "fake news", και εμμένοντας στον αμερικανοπρεπή λαϊκισμό του, κάνει πολύ καλά αυτό που εν πολλοίς τον έχρισε και πλανητάρχη: Διακινεί θεωρίες συνωμοσίας υψώνοντας στις αιθέρες των ΗΠΑ το σπαθί του "λυτρωτή". Ταυτόχρονα, αρνείται να θέσει τις περιοχές που πλήττονται σε καραντίνα.
Είπαμε, είναι γοητευτικές όλες αυτές οι αμπελοφιλοσοφίες. Οι θιασώτες των συνωμοσιολόγων θα ήθελαν να είναι στη θέση εκείνων που φαντασιώνονται ότι κινούν τα αόρατα νήματα των παγκόσμιων εξελίξεων. Θα ήθελαν να είναι στη θέση ενός τρελού επιστήμονα που έφτιαξε έναν ιό στο εργαστήριο για να ξεκάνει τους ηλικιωμένους της Γης γιατί τα "παίρνει" από τους Κινέζους.
Απέναντι στη διασπορά πανικού ή ψευδών πληροφοριών, χρειάζεται πολιτική πυγμή και αποφασιστικότητα που θα εμπνέει τον πολίτη και δεν θα τον κάνει να αισθάνεται πως ζει σε ένα καθεστώς Οργουελικής επιτήρησης. Γιατί αιτιολογημένα, υπάρχει και κόσμος που δεν πιστεύει στα fake news, αλλά φοβάται πως η επιτήρηση ενδέχεται να παγιωθεί και μετά την άρση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης.
Τα νεύρα όλων είναι σε σημείο οριακό. Η καραντίνα, το καθεστώς έκτακτης απαγόρευσης κυκλοφορίας, δημιουργούν μια ιδιάζουσα συνθήκη εύθραυστης ισορροπίας. Η ρητορική περί “αόρατου εχθρού” είναι ρεαλιστική, όμως ο κόσμος χρειάζεται διαρκή φροντίδα. Με αλήθειες, με δεδομένα και με πράξεις κοινωνικής ενίσχυσης.
Η κυβέρνηση εν προκειμένω, δείχνει να καταλαβαίνει πως δεν έχει νόημα να τα βάζει με το δημόσιο. Δείχνει να αντιλαμβάνεται πως οι ιδεοληψίες αυτή τη στιγμή δεν λύνουν το πρόβλημα. Κόντρα στην παραφιλολογία και στους ψευδοπροφήτες, ο κόσμος χρειάζεται κοινωνικό ρεαλισμό. Τίποτα άλλο.
Κάθε πρόσληψη γιατρού, κάθε πρόσληψη νοσηλευτή και υγειονομικού προσωπικού, κάθε νέα ΜΕΘ, είναι μια μικρή νίκη, είναι μια μεγάλη ευχάριστη είδηση.
Πόσο ανάγκη τις έχουμε αυτές τις ευχάριστες ειδήσεις τούτες τις μέρες. Πόσο ανάγκη έχουμε την ελπίδα, πως όλα θα επιστρέψουν σε μια κανονικότητα. Ακόμα κι αν τελικά, όταν τελειώσουν όλα αυτά, δεν θα μοιάζει τίποτα όπως πριν.
Αντί επιλόγου, να σημειώσουμε πως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει στην σελίδα του τμήμα με την κατάρριψη μύθων, σχετικών με τον κορονοϊό.
Τα fake news μεταδίδονται πιο γρήγορα από τη νόσο την ίδια. Ο μόνος τρόπος για να ανακοπούν, είναι η κρατική υπευθυνότητα την οποία και θα κρίνουμε κάθε μα κάθε μέρα, τόσο σήμερα, όσο και μετά το πέρας της υγειονομικής κρίσης. Ή τουλάχιστον, μετά το πέρας της γιγάντωσής της.
Χρήστος Δεμέτης
news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου