Δε συνηθίζω να χρησιμοποιώ αφορισμούς, αλλά αν ένας έχει εμπειρικά αποδειχτεί σχεδόν θέσφατο, είναι ο εξής: το παράδειγμα με το οποίο επιλέγεις να συγκριθείς για να φανείς καλύτερος, σε ορίζει.
Όχι μόνο τα τελευταία 24ωρα, αλλά ίσως από κτίσεως χρόνου, η Τουρκία υπήρξε...
για την Ελλάδα ακριβώς αυτό. Ο γείτονας με τον οποίο μπορούσε να συγκριθεί για να φανεί καλύτερη. Μιλιταριστική χώρα η Τουρκία, με τις δικτατορίες της, τα πραξικοπήματά της, τους ακροδεξιούς της, το θρησκευτικό φανατισμό της. Όχι πως δεν είχαμε κι εμείς τέτοια, αλλά σε σχέση με την Τουρκία, ε; Γουίνκ-γουίνκ;
Έτσι λοιπόν και τώρα, σε αυτήν την τελευταία κρίση, ο Ερντογάν είναι η μόνη και μόνιμη απάντηση όλων. Από τους πατριώτες σχολιαστές των σόσιαλ μίντια, μέχρι τους βουλευτές και τους τοπικούς άρχοντες και τους δημοσιογράφους. Μα, είναι πρόσφυγες… «Ο Ερντογάν». Μα έχουν γυναίκες και παιδιά… «Ο Ερντογάν». Έχει πάρει όπλο ο κάθε άσχετος αγρότης… «Ο Ερντογάν». Υπάρχουν (κι άλλοι) νεκροί στα σύνορα… «Ο Ερντογάν». Έρχονται νεοναζί από την Ευρώπη… πάλι, μαντέψτε, «Ο Ερντογάν».
Στ’αλήθεια, λοιπόν, θέλετε να συγκρίνεστε με τον Ερντογάν για να φανείτε καλύτεροι; Αυτός είναι ο πήχυς σας; Ένας δικτάτορας, ένας Σουλτάνος, ένας στυγνός εγκληματίας; Αυτό είναι το παράδειγμά σας για να μπορείτε να πείτε στον εαυτό σας «Εντάξει, τουλάχιστον δεν είμαστε τέτοιοι»;
Μισείτε τον Ερντογάν. Καλά κάνετε, δικαίωμα σας. Γιατί διατηρείτε εμπορικές σχέσεις μαζί του; Γιατί ψωνίζουν οι Εβρίτες (και οι υπόλοιποι Θρακιώτες) στην Αδριανούπολη; Γιατί δέχεστε Τούρκους τουρίστες στα μαγαζιά σας, στις πόλεις σας, στη χώρα σας, που είναι όπως λέτε «το σπίτι σας»;
Οι κυβερνήτες σας, στους οποίους όλο χαρά επιδεικνύετε τα φρεσκογυαλισμένα όπλα σας για το μέτωπο, γιατί συνεχίζουν να έχουν κανονικές διπλωματικές σχέσεις με την Τουρκία; Γιατί στηρίζουν την επίθεσή της στη Συρία; Γιατί είναι στην ίδια συμμαχία;
Γιατί όταν γυρνάτε σπίτι από τη δουλειά ή την περιπολία σας βάζετε ελληνικά κανάλια για να δείτε τούρκικες σειρές; Γιατί τα δελτία ειδήσεων των «ανεξάρτητων» ελληνικών καναλιών δεν βρίσκουν ούτε λέξη να πουν ενάντια στην εξουσία την οποία υποτίθεται έχουν ως αποστολή να ελέγχουν;
Αφού ο Ερντογάν «εργαλειοποιεί» τους πρόσφυγες και τους μετανάστες για να εκβιάσει την Ευρώπη και την Ελλάδα, γιατί δεν του αφαιρείτε αυτό το εργαλείο εκβιασμού; Γιατί δεν υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες, στοργή, στήριξη και προδέρμ η Ευρώπη τους δυστυχισμένους αυτούς ανθρώπους, για να μην μπορεί να την εκβιάζει με αυτούς ο Ερντογάν;
Αν ο εχθρός σας είναι ο Ερντογάν κι όχι αυτοί οι άνθρωποι, οι δυστυχείς, χωρίς στον ήλιο μοίρα, τότε γιατί περιπολείτε εναντίον τους, γιατί τους σημαδεύετε με τα όπλα σας, γιατί τους πυροβολείτε, γιατί θέλετε να τους κλείσετε σε ξερονήσια; Εσείς οι φιλεύσπλαχνοι, οι καλοί χριστιανοί, που δεν είστε «ζώα ισλαμιστές», «βάρβαροι», «απολίτιστοι», γιατί φουσκώνει το στήθος σας από υπερηφάνεια που «προστατεύετε την πατρίδα σας» από άοπλους αδύναμους ανθρώπους;
Είστε καλύτεροι, λέτε, από τον Ερντογάν; Πώς ακριβώς αποδεικνύεται αυτός ο ισχυρισμός; Απορρέει από το «να μη γαμιόσουνα, κουνέλα», που θέλατε κι εσείς από μέσα σας να φωνάξετε; Από το «δεν είναι δικά μας παιδιά αυτά», που γράφετε στα πατριωτικά σας ποστ; Από το «δε θα έρθουν εδώ οι βρωμιάρηδες» που έλεγε μια γιαγιά στον Έβρο; Από το «κανένα έλεος», που έγραφαν οι μαθητές στη Μαλακοπή; Από τις Μόριες, τις Αμυγδαλέζες και τα υπόλοιπα κολαστήρια; Από τους πνιγμένους στην ελληνική θάλασσα και τον Έβρο, από τους μαχαιρωμένους στο κέντρο της Αθήνας, από τους πυροβολημένους στα σύνορα, από τους νεκρούς στην Εγνατία οδό; Από πού προκύπτει η ανωτερότητά σας;
Ακόμα κι αν είστε λοιπόν καλύτεροι, μετά από όλα αυτά και μετά από τη δίψα σας να δείτε κι άλλο αίμα, κι άλλη δυστυχία, κι άλλα φοβισμένα βλέμματα και ακίνητα σώματα, αφού ενωθήκατε όλοι σε μία γροθιά, ένα φάσκιο, για να αντιμετωπίσετε τον αθώο ως εχθρό, για να πατήσετε κάτω τον αδύναμο όσο κάθεστε σούζα στον δυνατό, πόσο ακριβώς καλύτεροι νομίζετε ότι είστε;
Αν δίπλα σας είναι ο Ερντογάν θαρρείτε πως είστε η ωραία του χορού. Αν δίπλα σας μπει ένας καθρέφτης και κοιταχτείτε, θα δείτε πως η ανωτερότητά σας μετριέται σε αριθμούς πτωμάτων. Κερδίζετε. Μπράβο σας. Δεν ξέρω για πόσο.
Ανδρέας Κοσιάρης
info-war.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου