θάλασσα.
Ξεκινώντας από τα εθνικά ζητήματα, όπου ο σημερινός πρωθυπουργός, όπως άλλωστε έκαναν και όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί της χώρας, πήγε να συναντήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ για να αναδείξει στη διεθνή κοινότητα τα ελληνικά συμφέροντα, να καταδικάσει την Τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και να εξηγήσει ότι οι Τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος των ελληνικών νησιών είναι παράνομες, καθώς παραβιάζουν τη διεθνή νομιμότητα και τις διεθνείς συνθήκες.
Και αντί να ακουστεί η φωνή της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ντόναλντ Τραμπ, όπως είχε ακουστεί ευκρινώς και χωρίς αστερίσκους στις συναντήσεις που είχε ο προκάτοχός του, ο Αλέξης Τσίπρας τόσο με τον Ομπάμα, όσο και με τον Τραμπ, ακούστηκε μόνο η αμερικανική φωνή της υποστήριξης των δικών της συμφερόντων στη Μέση Ανατολή.
Καθώς ο Αμερικανός πρόεδρος βρήκε ευκαιρία κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού να τον χρησιμοποιήσει σαν… ντεκόρ της δικής του συνέντευξης τύπου. Αφήνοντας τον Μητσοτάκη να μιλήσει λίγα, μόλις, δευτερόλεπτα.
Αλλά και κατά τη διάρκεια της μακράς ομιλίας του Αμερικανού προέδρου ενώπιον του αμήχανου Έλληνα πρωθυπουργού, οι αναφορές του στον Τούρκο πρόεδρο ήταν από κολακευτικές μέχρι δοξαστικές για το… εξαιρετικό έργο του Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το απόλυτο Βατερλώ δηλαδή για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Αφού πήγαμε για μαλλί και βγήκαμε… κουρεμένοι.
Το χειρότερο όμως της ελληνικής επίσκεψης στις ΗΠΑ ήταν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός πήγε στις ΗΠΑ με έναν εχθρό, την Τουρκία, και έφυγε με πολλούς. Καθώς πήρε, μόνος αυτός από όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες, απροκάλυπτα και χωρίς να του ζητηθεί, σαφή και ξεκάθαρη θέση υπέρ της εκτός διεθνούς δικαίου δολοφονίας του υψηλόβαθμου Ιρανού αξιωματούχου από τις Αμερικανικές δυνάμεις. Καταφέρνοντας έτσι, χωρίς να κερδίσει κανένα αντάλλαγμα από τους Αμερικανούς, να προσθέσει εχθρούς στη χώρα μας, η οποία παραδοσιακά κράτησε αποστάσεις από την Αμερικανική επιθετική πολιτική στη Μέση Ανατολή, διατηρώντας πάντοτε καλές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο.
Οι συνέπειες της αποτυχημένης επίσκεψης Μητσοτάκη στις ΗΠΑ δεν άργησαν να φανούν.
Η Ελλάδα, για πρώτη φορά στην ιστορία, εξαιρέθηκε από τη διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη που έγινε στο Βερολίνο, όπου συμμετείχε μέχρι και ο πρόεδρος του Αφρικανικού Κογκό. Κι ακόμη, δημοσιεύτηκαν οι χάρτες που μονομερώς αποφάσισε η Τουρκία με την υπό αμφισβήτηση κυβέρνηση της Λιβύης, οι οποίοι προσβάλλουν την ελληνική κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Κι ακόμη, για το Τουρκικό πολεμικό πλοίο που, σε πείσμα των ελληνικών διακηρύξεων για την προστασία των χωρικών μας υδάτων, έμεινε επί δύο ημέρες στα ελληνικά χωρικά ύδατα, αμφισβητώντας και παραβιάζοντας την ελληνική κυριαρχία, η ελληνική προπαγάνδα αναγκάστηκε να υποστηρίζει ψευδώς, ότι δήθεν το πλοίο ξεσύρθηκε από το ρεύμα της θάλασσας, που εκείνες τις μέρες πάντως ήταν αντίθετης κατεύθυνσης.
Και τέλος, την ημέρα της επετείου του συμβάντος στα Ίμια, η Τουρκική διπλωματία διέρρευσε ότι έγινε μυστική συμφωνία με την Ελλάδα, προκειμένου να αποφευχθεί η σύγκρουση, να μην πλησιάσουν, λέει, ελληνικά πολεμικά πλοία στα κατά τα άλλα ελληνικά Ίμια.
Με δυο λόγια πανωλεθρία για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, τα οποία αποδυναμώθηκαν σε πρωτοφανή βαθμό. Σε λίγους μόνο μήνες χάθηκαν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη όλα αυτά που επί χρόνια είχαν κερδηθεί από την ελληνική εξωτερική πολιτική όλων των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων.
Κι έφτασε η Τουρκική διπλωματία να κάνει ντροπιαστικές δηλώσεις για την Ελλάδα και να απονέμει δάφνες στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος, λέει, διάκειται ευμενώς προς την γειτονική χώρα και συζητά μαζί της την προοπτική της συνδιαχείρισης στο ελληνικό Αιγαίο, σε αντίθεση με τον υπερασπιστή των ελληνικών συμφερόντων Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο η Τουρκική κυβέρνηση αποκαλεί… εθνικιστή!
Κι όλα αυτά βεβαίως κυκλοφορούν μόνο στα διεθνή ΜΜΕ, καθώς τα ελληνικά Μέσα προβάλλουν τις διακοπές του Έλληνα πρωθυπουργού και τα φορέματα της συζύγου του…
Η τραγωδία στα εθνικά ζητήματα συνεχίστηκε και στο μείζον πρόβλημα της χώρας, το προσφυγικό/μεταναστευτικό.
Αφού ο σημερινός Έλληνας πρωθυπουργός, ως αξιωματική αντιπολίτευση, κατηγορούσε επί χρόνια την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, οι οποίοι πάντως διαχειρίστηκαν το προσφυγικό ζήτημα επαρκώς και σε ανεκτά επίπεδα, ότι δήθεν αυτοί προκαλούσαν τις προσφυγικές ροές, όταν έγιναν κυβέρνηση, κατά την πάγια τακτική τους, άλλαξαν κατά 180 μοίρες την επιτυχή ελληνική πολιτική και σε αυτό το ζήτημα.
Κατήργησαν το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και πειραματίζονταν επί μήνες με το ζήτημα, υποβαθμίζοντάς το σε επίπεδο συντονιστών και αλλάζοντας διαρκώς τα πρόσωπα που διόριζαν σε αυτόν τον ρόλο. Μέχρι που οι πρόσφυγες στη Μόρια από 5.000 που ήταν το καλοκαίρι του 2019, έφτασαν τους 25.000.
Το πρόβλημα έγινε εκρηκτικό και οι κάτοικοι των νησιών στράφηκαν προς την ελληνική κυβέρνηση, ζητώντας υποστήριξη και βοήθεια. Ήταν τότε που η ελληνική κυβέρνηση αντιλήφθηκε, επιτέλους, τη λάθος πολιτική της και επανέφερε το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής προκειμένου να αναβαθμίσει το ζήτημα και να δώσει λύσεις σε επίπεδο κυβερνητικής, πλέον, πολιτικής.
Εκεί όμως άρχισε ένα άλλος εφιάλτης για τους νησιώτες μας.
Η ελληνική κυβέρνηση από εκεί που υποτιμούσε το πρόβλημα και το υποβάθμιζε σε επίπεδο συντονιστή, αντί να δώσει λύση και να αποσυμφορήσει τα νησιά, αποφάσισε μονομερώς να κατασκευάσει, λέει, κλειστά κέντρα για τη φύλαξη εκεί των προσφύγων και των μεταναστών, οι ροές των οποίων εντωμεταξύ αυξάνονταν καθημερινά.
Αποφασίζοντας μάλιστα και διατάσσοντας την επίταξη των χώρων όπου τα κέντρα αυτά θα κατασκευάζονταν, συσσωρεύοντας ακόμη μεγαλύτερους αριθμούς προσφύγων και μεταναστών στα ήδη υπερκορεσμένα νησιά.
Κι όταν οι νησιώτες αντέδρασαν σε αυτή την καταφανώς σε βάρος των νησιών μας απόφαση που αιφνιδίως έλαβε και αποφάσισε να επιβάλει με τη βία η κυβέρνηση, αυτή αντί να συζητήσει μαζί τους, έκανε αυτό που ξέρει να κάνει για την επίλυση κάθε κοινωνικού προβλήματος:
Έστειλε τα ΜΑΤ προκειμένου να επιβάλει δια της βίας και της καταστολής των Ελλήνων πολιτών την αμφισβητούμενης αποτελεσματικότητας απόφαση της επίταξης.
Έστειλαν τα ΜΑΤ να δείρουν και να καταστείλουν ποιους; Ούτε τους… μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων, ούτε τους εγκληματίες του κοινού ποινικού που, ενώ η κυβέρνηση κυνηγά όσους έχουν… ελαττωματικές ιδέες, ληστεύουν στους δρόμους και τις γειτονιές και έχουν κάνει τον τελευταίο καιρό την Ελλάδα Σικάγο.
Έκαναν απόβαση στα νησιά και έστειλαν τα ΜΑΤ για να καταστείλουν αυτούς που επί χρόνια φυλάνε Θερμοπύλες, υπερασπιζόμενοι τα ελληνικά σύνορα, μια ανάσα απέναντι από την Τουρκία.
Έστειλαν τα ΜΑΤ να καταστείλουν εκείνους που επί χρόνια υφίστανται το κόστος της συσσώρευσης των προσφύγων και των μεταναστών έξω από τα σπίτια τους στα νησιά, προκειμένου αυτοί να μην προωθηθούν στις τελικές χώρες προορισμού τους, στην κεντρική και δυτική Ευρώπη.
Οι εικόνες που είδαμε στο διαδίκτυο, με τα ΜΑΤ να δέρνουν ανηλεώς τους Έλληνες νησιώτες, να σπάνε αυτοκίνητα και να βάζουν φωτιές στα δέντρα, τις οποίες έκρυψαν επιμελώς τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, για να προβάλουν υπερβολικά τις αντίστοιχα ακραίες αντιδράσεις των νησιωτών απέναντι στις αστυνομικές δυνάμεις, δεν τιμούν την Ελλάδα ούτε ως σύγχρονο, ούτε ως πολιτισμένο, ούτε ως δημοκρατικό κράτος.
Οι συνέπειες της καταφανούς αδυναμίας της ελληνικής κυβέρνησης να διαχειριστεί το ζήτημα φάνηκαν από την επόμενη μέρα των επεισοδίων.
Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να υποχωρήσει από τα νησιά, την ώρα που ο Ερντογάν, εκμεταλλευόμενος την ήττα της ελληνικής κυβέρνησης και παίρνοντας την ευκαιρία από την ελληνική αδυναμία, προκειμένου να βγει από τη δύσκολη θέση που βρέθηκε στη Συρία, ανακοίνωσε το άνοιγμα των Τουρκικών συνόρων και την ελεύθερη, πλέον, μετάβαση των προσφύγων και μεταναστών που συσσωρεύονται στα παράλια της Τουρκίας, στη χώρα μας.
Η επόμενη μέρα της ήττας της ελληνικής κυβέρνησης στο μεταναστευτικό/προσφυγικό, ήταν μια ακόμη ήττα για τα εθνικά μας ζητήματα.
Και πάλι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανέλαβε να διαχειριστεί ένα πρόβλημα με έναν αντίπαλο, τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα και κατάφερε αντί να το λύσει, να δημιουργήσει και άλλα προβλήματα, προσθέτοντας στους ήδη υπάρχοντες αντιπάλους της και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας στα νησιά.
Κι αυτό που ενδιαφέρει δεν είναι βέβαια η πολιτική αποδυνάμωση της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία πλέον είναι ραγδαία και αναπόφευκτη και σύντομα θα οδηγήσει σε πολιτικές εξελίξεις.
Αυτό που έχει σήμερα τη μεγάλη σημασία είναι η διεθνής αποδυνάμωση της χώρας, η οποία υπό την ηγεσία μιας επικίνδυνης για τα ελληνικά συμφέροντα κυβέρνησης, οδηγείται από τη μια ήττα στην άλλη, με άδηλο και ζοφερό μέλλον για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο.
Από γκάφα σε γκάφα λοιπόν ο Έλληνας πρωθυπουργός και από ήττα σε ήττα η κυβέρνηση της ΝΔ στα δύο μεγαλύτερα προβλήματα που είχε να διαχειριστεί και που αφορούν στα εθνικά μας συμφέροντα, στην εξωτερική μας πολιτική και στη διεθνή εικόνα της Ελλάδας. Η οποία οδηγείται από την επικίνδυνη, πλέον, ελληνική κυβέρνηση από το κακό στο χειρότερο.
Κι ακόμη δεν είμαστε παρά στον 7ο μήνα από τότε που κέρδισαν τις εκλογές...
Γιάννης Μυλόπουλος
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου