12.2.20

Πρώτη κατοικία, δεύτερη ευκαιρία...

Η αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία η κυβέρνηση επιχείρησε να διαχειριστεί το μείζον ζήτημα της πρώτης κατοικίας τελικά αποδεικνύεται μπούμερανγκ. Ο κυνισμός του υπουργού Ανάπτυξης, που...
παρουσίασε σχεδόν ως πράξη δικαιοσύνης την πλήρη άρση κάθε προστασίας μετά τις 30 Απριλίου, έχει διακριτικά αποσυρθεί και έχει δώσει τη θέση του σε δεύτερες, πιο ψύχραιμες σκέψεις.

Οι αγωνιώδεις εκκλήσεις του υπουργού Οικονομικών προς τους δανειολήπτες να αξιοποιήσουν την ευκαιρία της πλατφόρμας ρύθμισης των δανείων τους προδίδει ότι είναι αδύνατο να είναι πράγματι αυτή η τελευταία ευκαιρία. Ακόμα και φίλια προς την κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης θεωρούν πιθανό «να γίνει της Ισπανίας» και στη χώρα μας, δηλαδή οι μαζικοί πλειστηριασμοί ακινήτων να μετατραπούν σε μαζικές εξώσεις νοικοκυριών από τα σπίτια τους.

Εστω και καθυστερημένα, έστω και με τον φόβο της κοινωνικής κατακραυγής και του πολιτικού κόστους, η κυβέρνηση φαίνεται να συνειδητοποιεί πως τα παραπλανητικά επιχειρήματα ότι «πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει απόλυτη προστασία» έπεσαν στο κενό. Εστω και τώρα, ενάμιση μήνα πριν οι ενυπόθηκοι δανειολήπτες παραδοθούν στο έλεος των πλειστηριασμών ανεξαρτήτως πραγματικής κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης, η κυβέρνηση αναζητεί κάποιο ελάχιστο πλαίσιο προστασίας.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι κινδυνεύει να πέσει θύμα μιας διπλής «επιτυχίας» της, τόσο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει έναντι των δανειστών, όσο και των «εγγυήσεων» που έχει δώσει στις τράπεζες ότι δεν πρόκειται να επαναληφθεί ένα πλαίσιο προστασίας τύπου νόμου Κατσέλη.

Η απάντηση που οφείλει να δώσει η κυβέρνηση και στις δύο πηγές πιέσεων είναι απλή και ξεκάθαρη: δεν τους πέφτει λόγος. Οι δανειστές δεν έχουν λόγο πώς η ελληνική πολιτεία εκπληρώνει μια μείζονα συνταγματική υποχρέωση έναντι των πολιτών της, το δικαίωμα στην κατοικία και στην αξιοπρεπή διαβίωση.

Και οι τράπεζες, στις οποίες προσφέρονται για πολλοστή φορά κρατικές εγγυήσεις αρκετών δισ. ευρώ ώστε να ξεφορτωθούν τα προβληματικά δάνεια και να ελαφρύνουν τους ισολογισμούς τους, δεν δικαιούνται να απαιτούν έναν στεγαστικό «Καιάδα» για τους δανειολήπτες.

Οι πολίτες που τσακίστηκαν από την κρίση και τις πολιτικές των μνημονίων δικαιούνται και πρώτη και δεύτερη ευκαιρία. Η κυβέρνηση οφείλει να τους δώσει απλή, κοινωνικά δίκαιη και ξεκάθαρη προστασία του δικαιώματος στην κατοικία. Πραγματική προστασία και όχι υποκριτική φιλανθρωπία...

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: