Με σπασμωδικές κινήσεις οι ηγέτες της ναζιστικής οργάνωσης προσπαθούν όπως όπως να μαζέψουν τα κουρέλια των οπαδών που τους απέμειναν, αλλά όσα κάνουν τους εκθέτουν ακόμα περισσότερο και προσφέρουν νέα στοιχεία για το...
είδος της δράσης τους.
1. Την Παρασκευή ο Μιχαλολιάκος επιχείρησε αυτό που κάνει κάθε χρόνο, μια συγκέντρωση δηλαδή για να εκμεταλλευτεί τη μνήμη των τριών στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που σκοτώθηκαν το 1996 όταν έπεσε το ελικόπτερο στα Ιμια.
Το καινούργιο στοιχείο είναι ότι η συγκέντρωση αυτή δεν ανακοινώθηκε πουθενά, ούτε στην εφημερίδα ούτε στα διαδικτυακά μέσα της οργάνωσης. Η ειδοποίηση έγινε με κανόνες συνωμοτικότητας, με ανταλλαγή τηλεφωνημάτων, SMS και e-mails των μυημένων, λίγη ώρα πριν από τη συγκέντρωση. Το αποτέλεσμα ήταν να μαζευτούν λίγες δεκάδες χρυσαυγίτες στο πεζοδρόμιο μπροστά στη Λέσχη Αξιωματικών στη Ρηγίλλης, οι οποίοι κραύγαζαν τα πιο ακραία τους συνθήματα:
«Στα Ιμια σκοτώθηκαν τρεις αξιωματικοί, Αλήτες, προδότες, πολιτικοί»,
«Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη, αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή»,
«Ακου, Αρχηγέ, και άκου το καλά, ξεφτίλισες το σύστημα ακόμα μια φορά».
Το είδος της συγκέντρωσης ομολόγησε ο ίδιος ο Αρχηγός, ο οποίος μίλησε μετά τον Κασιδιάρη και τον Παναγιώταρο, λέγοντας ότι «η σημερινή συγκέντρωση είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι το εθνικιστικό κίνημα είναι υπό διωγμόν. Μαζευτήκαμε στόμα με στόμα, μέσα από τηλέφωνα. Ζήτω η νίκη».
Αθελά του ο Μιχαλολιάκος ομολόγησε ότι αυτή τη φορά τήρησε τους κανόνες συνωμοτικότητας που έχουμε δει να χρησιμοποιεί η οργάνωση στη Νίκαια ή το Πέραμα πριν από τις εγκληματικές επιδρομές. Και έτσι παραδέχτηκε δημόσια ότι η οργάνωσή του δεν έχει καμιά σχέση με κανονικό πολιτικό κόμμα.
2. Μία μέρα νωρίτερα, ο Ιωάννης Λαγός επιχείρησε κι αυτός να επιδείξει τα εθνικά του φρονήματα, σκίζοντας μια σημαία της Τουρκίας στο Ευρωκοινοβούλιο. Σημειώνω ότι το έπραξε εκ του ασφαλούς. Δεν δοκίμασε, λ.χ., να διαμαρτυρηθεί σε τουρκικό έδαφος, όπως έκαναν παλιότερα αριστεροί αγωνιστές που ταξίδεψαν με κίνδυνο της ζωής τους στην Τουρκία. Απλώς οργάνωσε ένα «χάπενινγκ» μίσους σε καλά προφυλαγμένο περιβάλλον.
Παρόμοιες κινήσεις είχαν διαπράξει και άλλοι ομοϊδεάτες του παλιότερα. Αλλά ακόμα κι αυτό ήταν πολύ για τον «άντρακλα που δέρνει». Δεν πέρασαν ούτε λίγες ώρες και η χρυσαυγίτικη παραλλαγή στην οποία ηγείται ο Λαγός, η ΕΛΑΣΥΝ, μιλούσε για «σημαία ζωγραφισμένη σε χαρτί» που έσκισε ο Λαγός και επικαλούνταν ως δικαιολογία τις παλιότερες δηλώσεις του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη ότι το κάψιμο της σημαίας ανήκει στα δικαιώματα των πολιτών.
Δεν είναι η πρώτη φορά. Διαθέτουμε ακόμα και δικαστικά τεκμήρια για την υποκριτική αυτή στάση των ναζιστών. Τον Απρίλιο του 2000 καμιά 30αριά χρυσαυγίτες είχαν μαζευτεί έξω από το ξενοδοχείο Intercontinental, όπου διεξαγόταν μια ελληνο-τουρκική συνάντηση επιχειρηματιών, και έκαψαν τη σημαία της Τουρκίας που είχε αναρτηθεί δίπλα στην ελληνική. Αναγνωρίστηκαν ως δράστες από αστυνομικούς ο Η. Παναγιώταρος και o Δ. Ζαφειρόπουλος, ο υπαρχηγός τότε του Ν. Μιχαλολιάκου. Και ποια ήταν η συνέχεια; Και οι δύο αρνήθηκαν ότι μετείχαν στο κάψιμο και μάλιστα κατήγγειλαν τους δράστες! Να τι απολογήθηκε ο Παναγιώταρος:
«Είμαι φίλος του πολιτικού κόμματος Χρυσή Αυγή […] Η ειδοποίηση για τη συγκεκριμένη εκδήλωση έγινε προς εμένα τηλεφωνικώς, όπως γίνεται συνήθως. Δεν έχω καμιά σχέση με την υποστολή και το κάψιμο της τουρκικής σημαίας, γεγονός το οποίο έβλαψε την όλη εκδήλωση διαμαρτυρίας».
Τα ίδια και ο Ζαφειρόπουλος: «Ενας φίλος με ειδοποίησε τηλεφωνικά. […] Δεν είχα καμιά σχέση με το κάψιμο της τουρκικής σημαίας και καταδικάζω το γεγονός αυτό».
Η εφημερίδα των ναζιστών βέβαια, λίγες μέρες αργότερα, κοκορευόταν -και ομολογούσε- ότι «η σημαία δεν κάηκε για να φοβηθεί η Τουρκία, [αλλά] για να καταλάβουν οι Ελληνες πως ο εχθρός εδώ και δεκάδες χρόνια είναι εδώ» (εφ. «Χρυσή Αυγή», 5.5.2000). Ακριβώς τα ίδια ζούμε επί πέντε χρόνια στο δικαστήριο.
Ολοι αυτοί που το παίζουν άντρες και ήρωες με το αίμα άλλων, την ώρα που καλούνται απ’ τη Δικαιοσύνη να δώσουν εξηγήσεις, το μόνο που λένε είναι ότι δεν φταίνε αυτοί. Τους είδαμε όλους στις απολογίες τους, να επιχειρεί ο ένας να τα ρίξει στον άλλο και να δηλώνουν ότι δεν είναι καν μέλη της οργάνωσής τους. Περιμένουμε τώρα να ακούσουμε και τους συνηγόρους τους, για να δούμε τι θα σκίζουν στην αίθουσα του δικαστηρίου...
Δημήτρης Ψαρράς
efsyn.gr
είδος της δράσης τους.
1. Την Παρασκευή ο Μιχαλολιάκος επιχείρησε αυτό που κάνει κάθε χρόνο, μια συγκέντρωση δηλαδή για να εκμεταλλευτεί τη μνήμη των τριών στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που σκοτώθηκαν το 1996 όταν έπεσε το ελικόπτερο στα Ιμια.
Το καινούργιο στοιχείο είναι ότι η συγκέντρωση αυτή δεν ανακοινώθηκε πουθενά, ούτε στην εφημερίδα ούτε στα διαδικτυακά μέσα της οργάνωσης. Η ειδοποίηση έγινε με κανόνες συνωμοτικότητας, με ανταλλαγή τηλεφωνημάτων, SMS και e-mails των μυημένων, λίγη ώρα πριν από τη συγκέντρωση. Το αποτέλεσμα ήταν να μαζευτούν λίγες δεκάδες χρυσαυγίτες στο πεζοδρόμιο μπροστά στη Λέσχη Αξιωματικών στη Ρηγίλλης, οι οποίοι κραύγαζαν τα πιο ακραία τους συνθήματα:
«Στα Ιμια σκοτώθηκαν τρεις αξιωματικοί, Αλήτες, προδότες, πολιτικοί»,
«Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη, αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή»,
«Ακου, Αρχηγέ, και άκου το καλά, ξεφτίλισες το σύστημα ακόμα μια φορά».
Το είδος της συγκέντρωσης ομολόγησε ο ίδιος ο Αρχηγός, ο οποίος μίλησε μετά τον Κασιδιάρη και τον Παναγιώταρο, λέγοντας ότι «η σημερινή συγκέντρωση είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι το εθνικιστικό κίνημα είναι υπό διωγμόν. Μαζευτήκαμε στόμα με στόμα, μέσα από τηλέφωνα. Ζήτω η νίκη».
Αθελά του ο Μιχαλολιάκος ομολόγησε ότι αυτή τη φορά τήρησε τους κανόνες συνωμοτικότητας που έχουμε δει να χρησιμοποιεί η οργάνωση στη Νίκαια ή το Πέραμα πριν από τις εγκληματικές επιδρομές. Και έτσι παραδέχτηκε δημόσια ότι η οργάνωσή του δεν έχει καμιά σχέση με κανονικό πολιτικό κόμμα.
2. Μία μέρα νωρίτερα, ο Ιωάννης Λαγός επιχείρησε κι αυτός να επιδείξει τα εθνικά του φρονήματα, σκίζοντας μια σημαία της Τουρκίας στο Ευρωκοινοβούλιο. Σημειώνω ότι το έπραξε εκ του ασφαλούς. Δεν δοκίμασε, λ.χ., να διαμαρτυρηθεί σε τουρκικό έδαφος, όπως έκαναν παλιότερα αριστεροί αγωνιστές που ταξίδεψαν με κίνδυνο της ζωής τους στην Τουρκία. Απλώς οργάνωσε ένα «χάπενινγκ» μίσους σε καλά προφυλαγμένο περιβάλλον.
Παρόμοιες κινήσεις είχαν διαπράξει και άλλοι ομοϊδεάτες του παλιότερα. Αλλά ακόμα κι αυτό ήταν πολύ για τον «άντρακλα που δέρνει». Δεν πέρασαν ούτε λίγες ώρες και η χρυσαυγίτικη παραλλαγή στην οποία ηγείται ο Λαγός, η ΕΛΑΣΥΝ, μιλούσε για «σημαία ζωγραφισμένη σε χαρτί» που έσκισε ο Λαγός και επικαλούνταν ως δικαιολογία τις παλιότερες δηλώσεις του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη ότι το κάψιμο της σημαίας ανήκει στα δικαιώματα των πολιτών.
Δεν είναι η πρώτη φορά. Διαθέτουμε ακόμα και δικαστικά τεκμήρια για την υποκριτική αυτή στάση των ναζιστών. Τον Απρίλιο του 2000 καμιά 30αριά χρυσαυγίτες είχαν μαζευτεί έξω από το ξενοδοχείο Intercontinental, όπου διεξαγόταν μια ελληνο-τουρκική συνάντηση επιχειρηματιών, και έκαψαν τη σημαία της Τουρκίας που είχε αναρτηθεί δίπλα στην ελληνική. Αναγνωρίστηκαν ως δράστες από αστυνομικούς ο Η. Παναγιώταρος και o Δ. Ζαφειρόπουλος, ο υπαρχηγός τότε του Ν. Μιχαλολιάκου. Και ποια ήταν η συνέχεια; Και οι δύο αρνήθηκαν ότι μετείχαν στο κάψιμο και μάλιστα κατήγγειλαν τους δράστες! Να τι απολογήθηκε ο Παναγιώταρος:
«Είμαι φίλος του πολιτικού κόμματος Χρυσή Αυγή […] Η ειδοποίηση για τη συγκεκριμένη εκδήλωση έγινε προς εμένα τηλεφωνικώς, όπως γίνεται συνήθως. Δεν έχω καμιά σχέση με την υποστολή και το κάψιμο της τουρκικής σημαίας, γεγονός το οποίο έβλαψε την όλη εκδήλωση διαμαρτυρίας».
Τα ίδια και ο Ζαφειρόπουλος: «Ενας φίλος με ειδοποίησε τηλεφωνικά. […] Δεν είχα καμιά σχέση με το κάψιμο της τουρκικής σημαίας και καταδικάζω το γεγονός αυτό».
Η εφημερίδα των ναζιστών βέβαια, λίγες μέρες αργότερα, κοκορευόταν -και ομολογούσε- ότι «η σημαία δεν κάηκε για να φοβηθεί η Τουρκία, [αλλά] για να καταλάβουν οι Ελληνες πως ο εχθρός εδώ και δεκάδες χρόνια είναι εδώ» (εφ. «Χρυσή Αυγή», 5.5.2000). Ακριβώς τα ίδια ζούμε επί πέντε χρόνια στο δικαστήριο.
Ολοι αυτοί που το παίζουν άντρες και ήρωες με το αίμα άλλων, την ώρα που καλούνται απ’ τη Δικαιοσύνη να δώσουν εξηγήσεις, το μόνο που λένε είναι ότι δεν φταίνε αυτοί. Τους είδαμε όλους στις απολογίες τους, να επιχειρεί ο ένας να τα ρίξει στον άλλο και να δηλώνουν ότι δεν είναι καν μέλη της οργάνωσής τους. Περιμένουμε τώρα να ακούσουμε και τους συνηγόρους τους, για να δούμε τι θα σκίζουν στην αίθουσα του δικαστηρίου...
Δημήτρης Ψαρράς
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου