Θα συνεχιστεί η συμμετοχή ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο;...

Υπάρχει το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ακόμα; Αν παρακολουθήσει κανείς τα πολιτικά γεγονότα μετά τις εκλογές θα διαπιστώσει αβίαστα ότι...

«ζει και βασιλεύει».

Το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσει να υπάρχει και να δρα. Για να προσεγγίσουμε την απάντηση πρέπει «να διερευνήσουμε τις βαθύτερες αιτίες σύμπτυξης του αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου , γιατί έτσι μόνο θα γίνει δυνατή η αναγκαία ανατροπή αυτής της ανιστόρητης επιλογής από προοδευτικές δυνάμεις» όπως εύστοχα σημειώνει ο Αλέκος Φλαμπουράρης στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λόγος για το ΚΙΝ.ΑΛ. και το ΚΚΕ που σε πολιτικό επίπεδο πρωτοστάτησαν μαζί με την ΝΔ και τις ακροδεξιές παραφυάδες της στην συγκρότηση αυτού του μετώπου.

Στο ΚΙΝ.ΑΛ. είναι αβέβαιη η συνέχιση της συμμετοχής του στο συγκεκριμένο μπλοκ αφού συγκρούονται δύο «γραμμές» αντίρροπες. Η μία αφορά την συνέχιση της αντί -ΣΥΡΙΖΑ πρακτικής όπως φαίνεται και στην προανακριτική επιτροπή για την NOVARTIS. Στελέχη και βουλευτές που την εκφράζουν στον ορίζοντά τους έχουν, μέσα από την συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ, την σύμπλευση με την ΝΔ. Η συγκρότηση μιας κυβέρνησης στα πρότυπα της κυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου είναι το πρότυπό τους. Η δεύτερη «γραμμή» αφορά την προσπάθεια στελεχών αλλά και σημαντικού τμήματος της βάσης το ΚΙΝ.ΑΛ να «κοιτάξει» προς τα αριστερά και να διερευνήσει την δυνατότητα προγραμματικής σύγκλισης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Να κινηθεί δηλαδή στα αχνάρια των Σοσιαλιστών σε Ισπανία και Πορτογαλία που με την στήριξη της Αριστεράς έχουν συγκροτήσει προοδευτικές κυβερνήσεις. Η επικράτηση της δεύτερης «γραμμής» είναι πιθανή και σε κάθε περίπτωση όχι μόνο θα αδυνατίσει την αντί-ΣΥΡΙΖΑ υστερία αλλά θα βάλει τις βάσεις για σχηματισμό προοδευτικής κυβέρνησης.

Για το ΚΚΕ το ερώτημα είναι αν θα μπορούσε να ακολουθήσει το παράδειγμα του ΚΚ Πορτογαλίας που αν και διατηρεί τις αποστάσεις και την κριτική του στο «Αριστερό Μπλοκ» συνεργάζεται μαζί του στα πλαίσια της στήριξης που δίνουν και τα δύο αυτά κόμματα στην κυβέρνηση των Σοσιαλιστών . Αν θα μπορούσε αν όχι σε αμιγώς πολιτικό επίπεδο , αλλά σε επίπεδο κοινής δράσης να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ στην απόκρουση της αντεργατικής επέλασης της κυβέρνησης της Δεξιάς. Αν θα μπορούσε να βγάλει από το κάδρο της αντιπολιτευτικής του πρακτικής τον ΣΥΡΙΖΑ, που τον ταυτίζει με την ΝΔ , όπως και το ανιστόρητο «τι Τσίπρας, τι Μητσοτάκης».

Με άλλα λόγια το ερώτημα είναι αν θα μπορούσε η σημερινή ηγεσία του να ακολουθήσει την πολιτική Φλωράκη. Του Χαρίλαου που πρωτοστάτησε στην δημιουργία του ενιαίου «Συνασπισμού». Του Χαρίλαου που αντέδρασε στην αποχώρηση του ΚΚΕ από αυτόν τον συνασπισμό αριστερών δυνάμεων. Του Χαρίλαου που μέχρι τον θάνατό του έδωσα τα πάντα για συνεννόηση και συμμαχία με τον «Συνασπισμό» αντιδρώντας στο «κυνήγι» των «οπορτουνιστών» και των «προδοτών του κόμματος» που εγκαινίασε η ηγεσία Παπαρήγα.

Όμως η σημερινή ηγεσία δεν θα αλλάξει ρότα. Το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μένος της θα συνεχιστεί και μάλιστα με νέα ένταση . Όχι γιατί δεν μπορεί αλλά γιατί δεν θέλει. Το γνωστό σταλινικό δόγμα «όποιος είναι πιο κοντά μου ιδεολογικά και πολιτικά, είναι ο πιο επικίνδυνος εχθρός» έχει εμπεδωθεί απόλυτα στην ηγεσία και είναι η βαθύτερη αιτία που θα κρατήσει το ΚΚΕ σταθερά στο αντί –ΣΥΡΙΖΑ μπλοκ. Την ηγεσία γιατί στην βάση και κυρίως στους ψηφοφόρους πληθαίνουν τα ερωτήματα για αυτή την ανιστόρητη επιλογή...

Μάκης Κοψίδης
Πηγή: left.gr